دانشمندان منبع فیزیکی اضطراب موجود در مغز را کشف نمودند

دانشمندان منبع فیزیکی استرس و اضطراب موجود در مغز را کشف نمودند

ما به گونه ای خلق نشده ایم که همیشه احساس آرامش کنیم اما علم اثبات می کند که شاید روزی این اتفاق بیفتد. یک مطالعه اخیر که به بررسی عصب شناختی استرس و اضطراب در سلول های اضطرابی مغز واقع در هیپوکمپ پرداخته است بدین امر اشاره می کند که نه تنها این سلول ها می توانند رفتار اضطرابی را تنظیم کنند، بلکه می توانند توسط یک پرتو نور نیز کنترل شوند.

یافته های این آزمایشات که بر روی موش های آزمایشگاهی انجام شده اند ، می توانند امید را به میلیون ها نفر از افراد سراسر جهان که از اختلالات اضطرابی  (از جمله تقریبا یک تا پنج بزرگسال در ایالات متحده) رنج می برند باز گردانند و داروهای جدیدی  را برای آن ها به ارمغان آورند که این عصب های کنترل کننده استرس و اضطراب را آرام نمایند.

یکی از محققان  متخصص مغز و اعصاب موسسه مازان از دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو در این خصوص می گوید هدف ما از انجام این تحقیق این بود که می خواستیم بدانیم چگونه اطلاعات احساسی که به احساس اضطراب ختم می شوند در مغز ما کدگذاری می گردند.

برای پیدا کردن پاسخ این سوال، تیم از تکنیکی به نام تصویربرداری کلسیم استفاده نمود. برای این کار، تیم میکروسکوپ های مینیاتوری را در مغز موش های آزمایشگاهی قرار داد تا فعالیت سلول های هیپوکمپ را زمانی که موش ها در قفس حرکت می کردند، ثبت نماید، چرا که این قفس ها فقط قفس معمولی نبودند.

این تیم مارپیچ های خاصی را ساخت که در آن برخی از مسیرها به فضاهای باز و سطوح باز ختم می شد. اینگونه محیط ها اضطراب زیادی را در موش ها، به دلیل افزایش خطر حمله شکارچیان به وجود می آورد.

بدون وجود دیوارها، چیزی در مغز موش ها فعال می شد . محققانی که سلول های بخشی از هیپوکمپ را  که CAA1 (vCA1) نام داشت تحت نظر گرفته بودند و مراقب رفتار موش بودند، دریافتند که  فعالیت های عصبی موش بیشتر شده است. پژوهشگر ارشد ، رنه هن از دانشگاه کلمبیا  می گوید، ما این سلول ها، را سلول های اضطرابی می نامیم زیرا آن ها فقط زمانی فعال می شوند که حیوانات در مکان هایی باشند که به طور طبیعی مورد تهدید قرار گیرند.

محصول خروجی این سلول ها به هیپوتالاموس یعنی، ناحیه ای از مغز می رود  که علاوه بر بسیاری از کارهای دیگر، هورمون هایی را کنترل می کند که باعث کنترل احساسات می گردد.

از آنجایی که این فرایند نظارتی نه تنها در موش ها  بلکه برای انسان ها نیز صدق می کند  فرضیه های این محققان مبنی بر این امر است که نرون های اضطرابی به خودی خود می توانند بخشی از زیست شناسی انسان باشند.

یکی از افراد این تیم، جسیکا جیمنز از کالج پزشکان و جراحان ووگالوس دانشگاه کلمبیا می گوید:

“اکنون ما این سلول ها را در هیپوکامپ پیدا کرده ایم و لذا زمینه های جدیدی برای کشف ایده های درمانی لازم داریم . و باید خوشحال باشیم چرا که این زمینه ها در گذشته وجود نداشتند.”

حتی موضوع هیجان انگیز تر این  است که ما قبلا راه کنترل این سلول های اضطرابی را حداقل در موش ها کشف کرده ایم تا حدی که درمان ما رفتار قابل مشاهده حیوانات را تغییر می دهد و شاید بتوانیم از این روش ها برای انسان ها نیز استفاده نماییم.

محققان با استفاده از تکنیکی به نام  اپتوژنتیک  توانستند سلول های استرس و اضطراب را به طور موثری آرام کنند و فعالیت های اضطرابی را در موش ها از بین ببرند.
این تیم به خبرگزاری NPR گفت: اگر فعالیت این سلول ها را متوقف کنیم، حیوانات کمتر مضطرب خواهند شد و آرامش بیشتری خواهند یافت.

آنچه ما متوجه شدیم این بود که پس از استفاده از دارو، موش ها دچار اظطراب بسیار اندکی شدند. در واقع پس از درمان، موش ها تمایل داشتند تا از این پیچ و خم ها گذر کرده و به کشف آن ها بپردازند.

با تغییر تنظیمات نور، محققان توانستند فعالیت سلول های اضطرابی را افزایش دهند و حیوانات را حتی زمانی که در محوطه محصور قرار داشتند دچار اظطراب نمایند .

این سلول ها احتمالا فقط بخشی از مدار گسترده ای هستند که حیوانات را به راحتی دچار اضطراب می کنند. محققان این تیم به NPR گفتند، برای درک کامل این فرایند، نیاز به بررسی کل سلول های عصبی وجود دارد و نمی توان، تنها با بررسی این سلول ها به درمان قطعی دست یافت.

در هر صورت، گام های بعدی در جهت یافتن پاسخ این سوال است که آیا در درون مغز، یک  سوئیچ کنترل وجود دارد که اضطراب انسان را تنظیم می کند . البته این فرضیه بر اساس شباهت  مغز انسان و موش به نظر قابل قبول می رسد.

اگر این اتفاق بیفتد، این نتایج می تواند یک مسیر تحقیقاتی جدید را برای کشف درمان شرایط اضطرابی مختلف باز کند و این چیزی است که همه ما باید از آن سپاسگزار باشیم.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینکدهی مستقیم مجاز است.