آتلکتازی بیباسیرال چیست؟ علائم، علل و عوارض

آتلکتازی تخریب جزئی یا کامل یک یا هر دو ریه است. زمانی که کیسه های هوایی کوچک در ریه ها به عنوان آلوئول دفع می شوند، این اتفاق می افتد. آتلکتازی بیباسیلار از کار افتادن کوچکترین لوب ها در هر دو ریه است.

آتلکتازی بیباسیرال می تواند عوارض شدید را در صورت عدم درمان ایجاد کند. اینکه چگونه پزشکان با آن برخورد می کنند براساس آنچه که موجب تخریب شده است متفاوت خواهد بود. در این مقاله، بیشتر در مورد علل و علائم آتلکتازی بیباسیرال و نیز نحوه درمان، بیشتر بیاموزید.

آتلکتازی بیباسیرال چیست؟

ریه های فرد از چندین ناحیه تشکیل شده است، که هر کدام یک لوب نامیده می شوند. ریه راست دارای سه لوب است و ریه چپ دارای دو لوب است. هنگامی که کسی در معرض آتلکتازی بیباسیرال قرار می گیرد، لوب های پایین تر ریه ها به طور کامل یا به طور جزئی از کار می افتند.

لوب های ریه ها پر از میلیون ها کیسه هوایی کوچک به نام آلوئول می باشند. آلوئول ها در خوشه ها قرار دارند و توسط رگ های خونی احاطه شده اند. هنگامی که یک فرد دم و بازدم را انجام می دهد، آلوئول اجازه می دهد خون اکسیژن را جذب و دی اکسید کربن را آزاد کند.

در طی آتلکتازی بیباسیرال، آلوئول در پایه ریه ها از بین می رود و این کار را متوقف می کند. با این حال اکسیژن ممکن است قادر به رسیدن به اندامهای حیاتی باشد، در بعضی موارد آتلکتازی بیباسیرال زندگی فرد را تهدید می کند.

آتلکتازی بیباسیرال همچنین می تواند باعث ایجاد زخم شود، که بعدا می تواند باعث کاهش عملکرد ریه شود. این وضعیت بعد از عمل جراحی بیشتر شایع است، اما ممکن است عوارض دیگری نیز

داشته باشد.

این شرایط گاهی اوقات با پنوموتوراکس اشتباه گرفته می شود. در حالی که دو شرایط مشابه هستند، اما علل مختلفی دارند. در بعضی موارد پنوموتوراکس ممکن است در یک طرف منجر به آتلکتازی شود.

علائم

اگر فقط بخش کوچکی از ریه تخریب شود، آتلکتازی ممکن است نشانه ای نداشته باشد. اگر فرد علائم را تجربه کند، ممکن است این موارد باشند:

• تنگی نفس
• احساس نفس خود را بیش از حد کم عمق و یا سریع است
• عدم توانایی گرفتن نفس کامل و رضایت بخش
• سرفه
• خستگی
• مقدار زیادی از مخاط یا خلط

دشواری تنفس رایج ترین علامت است. یک شخص ممکن است بسته به علت اصلی علایم دیگری نیز داشته باشد.

علل

شایع ترین علت آن است که یک فرد بعد از انجام یک عمل جراحی بزرگ شامل بیهوشی عمومی، آتلکتازی بیباسیرال را تجربه کند.

تعدادی از علل احتمالی دیگر نیز وجود دارد. پزشکان این علل را به عنوان عوامل انسدادی یا  غیر انسدادی طبقه بندی می کنند.

علل انسدادی

فرد ممکن است آتلکتازی انسدادی را تجربه کند وقتی که چیزی راه های هوایی او را مسدود کرده و از عملکرد عادی ریه ها جلوگیری می کند. این می تواند به دلایل مختلف رخ دهد، از جمله:

شیئ خارجی: اگر فرد یک جسم خارجی یا نامناسب را فرو برد، می تواند جریان هوا را از مسدود و آتلکتازی بیباسیرال را ایجاد کند.

لایه مخاطی: پس از جراحی قفسه سینه یا ریه، به بسیاری از مردم توصیه می شود که سرفه نکنند تا از فشار بر ریه جلوگیری شود. سرفه نه تنها باعث ایجاد لکه های مخاطی در ریه می شود، بلکه ممکن است راه های هوایی را مسدود کند. گاهی اوقات، پزشک بعد از عمل جراحی این لایه را خارج می کند، اما ممکن است باز هم تشکیل شود. سایر شرایط، از جمله آسم و فیبروز کیستیک، همچنین ممکن است به ایجاد لایه های مخاطی منجر شود.

تومور: تومور می تواند راه هوایی را باریک یا کاملا مسدود کند.

لخته خون: خونریزی قابل توجه در ریه ممکن است باعث ایجاد لخته شدن خون شود. لخته می تواند راه هوایی را مسدود کند و جریان اکسیژن را قطع کند.

محدود کردن راه های هوایی: هنگامی که یک فرد بیماری شدید دارد، پیشرفت آن می تواند منجر به کاهش راه های هوایی شود و در نهایت باعث از کار افتادن ریه شود. عفونت های مزمن نیز می توانند موجب التهاب، زخم شدن و ایجاد محدودیت در راه های هوایی شوند.

علل غیر انسدادی

فشار به جای انسداد باعث آتلکتازی غیر انسدادی می شود. چیزهایی که می توانند بر ریه ها فشار آورند و عملکرد آنها را دشوار کنند عبارتند از:

بیهوشی: بیهوشی در طی عمل جراحی ممکن است سبب بروز آتلکتازی بیباسیرال شود. بیهوشی الگوی تنفس منظم فرد را تغییر می دهد. تبادل گاز طبیعی در بدن نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد. این ترکیب می تواند منجر به فروپاشی آلوئول شود.

افیوژن پلورال: مایع بیش از حد میتواند در حفره بین ریه و قفسه سینه ایجاد شود که به نام ناحیه فلوئور شناخته شده است. این می تواند فشار زیادی بر روی ریه ایجاد کند و باعث فروپاشی آن شود.

پنومونی: عفونت های ریه مانند پنومونی ممکن است به علت التهاب ایجاد شوند.

بافت زخمی: زخم در ریه ها می تواند ناشی از جراحی، بیماری های ریوی و یا استنشاق مواد شیمیایی مضر باشد. بافت زخمی به طور دائمی به ریه ها آسیب می رساند و می تواند منجر به از کار افتادن ریه ها شود.

آسیب دیدگی: هنگامی که یک فرد از یک رویداد آسیب زننده، مانند تصادف اتومبیل به قفسه سینه اش صدمه وارد می شود، ممکن است تنفس برایش دشوار شود و ریه هایش را فشرده کند.

پنوموتوراکس: هوا که به داخل فضای پلور وارد می شود، می تواند فشار روی ریه ها را ایجاد کند و این باعث می شود که فشار آنها زیاد شود. این فشار می تواند منجر به از کار افتادن یک یا چند لوب شود.

تومور: تومورهایی که در نزدیکی راه هوایی قرار ندارند، ممکن است در اثر رشد به ریه فشار آورند. این فشار ممکن است لوب یا کل ریه را از کار بیاندازد.

داروها: برخی داروها یا داروهای آرام بخش ممکن است فرد را در معرض خطر ابتلا به آتلکتازی قرار دهد، به خصوص اگر مقدار زیادی از این مواد را استفاده کند.

تشخیص

آتلکتازی بیباسیرال اغلب با پنوموتوراکس اشتباه گرفته می شود، بنابراین تشخیص کامل ضروری است. پزشکان ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهند و همچنین می توانند نظارت بر سطح اکسیژن افراد یا ریه را به طور مداوم برای هر گونه تغییرات انجام دهند.

اگر آنها مشکوک به آتلکتازی بیباسیرال  باشند، معمولا یک اشعه ایکس قفسه سینه، سونوگرافی یا توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن را انجام می دهند تا تشخیص خود را تأیید کنند.

یک پزشک همچنین ممکن است برونکوسکوپی را انجام دهد. این روش زمانی است که یک لوله را از طریق بینی یا دهان یک فرد وارد می کنند تا بتوانند راه های هوایی آنها را از نزدیکتر بررسی کنند.

درمان

چگونگی درمان آتلکتازی بیباسیرال ی توسط پزشکان تا حد زیادی به عامل این مشکل بستگی دارد. برای درمان عامل انسدادی، ابتدا سعی می شود انسداد با استفاده از روش هایی مانند مکش، زهکشی و یا سوراخ شدن قفسه سینه برطرف شود. بعضی از داروها همچنین می توانند مایعات را تجزیه و خارج کنند.

برای درمان علل فشار، پزشکان فشار بر ریه ها را برطرف می کنند. این باید عملکرد در ریه ها را بازیابی کند.

هنگامی که جراحی باعث ایجاد آتلکتازی بیباسیرالی می شود، پزشکان ممکن است درمان هایی را پیشنهاد دهند تا ریه ها بتوانند به طور طبیعی گسترش پیدا کنند. آنها ممکن است فرد را به انجام تمرینات تنفسی عمیق، بعد از عمل جراحی تشویق کنند تا فرد تنفس خود را افزایش دهد.

شرایط ریه یا شرایط پزشکی که باعث ایجاد آتلکتازی می شود باید به طور کامل درمان شوند تا از تخریب بیشتر جلوگیری شود. به عنوان مثال، اگر یک فرد تومور داشته باشد، ممکن است نیاز به

پرتودرمانی، جراحی یا شیمی درمانی باشد.

عوارض جانبی

آتلکتازی بیباسیرال باید به زودی تشخیص و به سرعت درمان شود تا بتواند بدون هیچ عوارض جانبی شدید، بهترین شانس بهبودی را به دست آورد. اگر آسیب گسترده ای به ریه ها وارد شود یا درمان صورت نگیرد، عوارض احتمالی ممکن عبارتند از:

• ذات الریه
• هیپوکسی یا زمانی که خون اکسیژن به اندازه کافی حمل نمی کند رخ می دهد
• نارسایی تنفسی، که می تواند تهدید کننده زندگی باشد
• بافت اسکار

چشم انداز

بسیاری از افراد مبتلا به آتلکتازی بیباسیلار در دوره بهبود پس از جراحی در بیمارستان حضور دارند.  حضور در بیمارستان می تواند تشخیص و درمان را ساده تر کند و ممکن است به پیشگیری از عوارض کمک کند. در مواردی که فرد علائم را هنگامی که دیگر در بیمارستان نیست مشاهده می کند، ضروری است که برای درمان به پزشک مراجعه کند. با درمان سریع این بیماری، آنها ممکن است خطر ابتلا به آلرژی و سایر عوارض در ریه را کاهش دهند. هنگامی که فرد در ابتدا درمان شود، ممکن است از عفونت ها و عوارض جانبی دراز مدت بهبود یابد.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است