تحقیقاتی بیشتر درباره ارلیستات

ارلیستات – تحقیق دیگری که در سال ۲۰۱۳ ،در انتاریو کانادا، انجام گرفت، تاثیر مصرف ارلیستات را بر روی کلیه ها مورد بررسی قرار داد.

در بیماران مبتلا به آسیب حاد کبدی، به این نتیجه رسیدند که قطع مصرف ارلیستات، در این دسته از بیماران و بیمارانی که همزمان دو بیماری مزمن دارند یا افرادی که از قبل بهCKD  مبتلا بوده اند، منطقی به نظر میرسد. این دارو باید با احتیاط تجویز شده و نظارت دقیقی بر مصرف آن، صورت بگیرد.

تحقیق بر روی استفاده از ارلیستات و ریسک ابتلا به  آسیب حاد کبدی

در سال ۲۰۱۳، مجله پزشکی بریتانیا، تحقیقی درباره ارتباط بین مصرف ارلیستات و آسیب کبدی انجام داد. بر طبق این تحقیق،از میان ۹۴۶۹۵ بیماری که ارلیستات مصرف کردند، در ۹۸۸ نفر آسیب حاد کبدی، در۳۳۵ نفر تشخیص این بیماری و در ۶۵۳ نفر هم احتمال ابتلا به این بیماری، مورد تائید قرار گرفت.

در تمام این موارد، افزایش ابتلا به آسیب های کبدی، در طی ۹۰ روز قبل از شروع اولین مقدار مصرفی ارلیستات، به میزان ۱.۵۰ یعنی  درحدود ۹۵% ، تشخیص داده شد.

با انجام این تحقیق، به این نتیجه رسیدند که میزان ابتلا به آسیب حاد کبدی، بلافاصله قبل و همچنین بلافاصله پس از شروع درمان با ارلیستات بالاتر بوده است.

این مطالعه نشان میدهد که افزایش ریسک ابتلا به آسیب های کبدی با مصرف این دارو در ارتباط میباشد و ممکن است تغییراتی را در وضعیت سلامتی ایجاد کند که با  تصمیم گیری درباره شروع درمان با این دارو بجای هرگونه داروی دیگر، مرتبط است.

همچنین سازمان غذا و دارو، هشدارهای متعددی را برای مشتریان ارسال کرده است مبنی بر اینکه:

افرادی که از Xenical یا Alli  مصرف میکنند باید از ابتلا به آسیب کبدی بر اثر استفاده از ارلیستات آگاهی داشته باشند، همچنین آسیب حاد کبدی در بیمارانی که به منظور کاهش وزن، ارلیستات مصرف میکنند، دیده شده است.

بررسی نقش کاهش وزن ارلیستات

در تحقیقی که انجام گرفت و نتیجه آن نیز منتشر شد، ۶۸۸ شرکت کننده در دو گروه قرار گرفتند.

در این تحقیق، محققان، یک گروه را با ۱۲۰ میلیگرم ارلیستات، و به مدت سه بار در روز درمان کردند و به گروه دیگر پلاسبو(دارویی که از لحاظ روانی، بر روی فرد تاثیر میگذارد)، دادند. هر دو گروه، رژیم غذایی کم کالری نیز گرفتند.

در پایان سال، گروهی که ارلیستات مصرف کرده بودند، وزن بیشتری نسبت به گروهی که از پلاسبو استفاده کرده بودند، از دست دادند.

پس از آن، محققان، به مدت یک سال دیگر، به شرکت کنندگان رژیم تثبیت کننده وزن دادند. افرادی که ارلیستات مصرف کردند، ۵۰% وزن بیشتری نسبت به افرادی که دارو مصرف نمیکردند، کاهش وزن داشتند.

تحقیق دیگری درباره استفاده از ارلیستات برای کمک به کاهش وزن و کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، انجام گرفت. این  تحقیق به مدت ۵۷ هفته و بر روی ۳۹۴ نفر از افراد چاق انجام گرفت.

تمام شرکت کنندگان از یک رژیم کم کالری پیروی کردند و قرار بر این شد که یا در گروه مصرف کننده ارلیستات باشند یا در گروه مصرف کننده پلاسبو. محققان، مقدار گلیسمی، میزان چربی، تغییرات وزن و تحمل در برابر دارو را در شرکت کنندگان، بررسی کردند.

در پایان این تحقیق، شرکت کنندگانی که ۱۲۰ میلیگرم ارلیستات را سه بار در روز مصرف کرده بودند، وزن بیشتری نسبت به افرادی که از پلاسبو مصرف کرده بودند، از دست دادند.

پژوهشگران همچنین با بررسی مقدار چربی در این افراد، بهبود قابل توجهی در مقدار گلیسمی و پلاسبو دیدند. با این حال، به این نکته اشاره داشتند که تعدادی از شرکت کنندگان بعضی از عوارض جانبی گوارشی را نیز تجربه کرده اند.