ایدز به دلیل سندرم کمبود ایمنی بدست می آید. بدست آمدن بدان معنی است که شما به آن آلوده می شوید. کمبود ایمنی به معنای ضعف در سیستم بدن است که با بیماری مبارزه می کند. سندرم به معنی گروهی از مشکلات سلامتی است که یک بیماری را تشکیل می دهند. ایدز ناشی از یک ویروس به نام ویروس نقص ایمنی بدن (HIV) است. اگر شما مبتلا به HIV شوید، بدن شما سعی می کند با عفونت مبارزه کند.
بدن “آنتی بادی ها” را ایجاد می کند، مولکول های ایمنی خاصی که بدن برای مبارزه با ویروس HIV تولید می کند. آزمایشات مربوط به اچ آی وی برای این آنتی بادی ها بر روی خون و دهان شما انجام می شود. اگر شما آنها را در خون خود داشته باشید، به این معنی است که شما عفونت HIV دارید. افرادی که آنتی بادی های HIV دارند “HIV-Positive” نامیده می شوند. اچ آی وی مثبت بودن به معنای داشتن بیماری ایدز نیست.
بسیاری از افراد HIV مثبت هستند، اما برای سالهای زیادی بیمار نمی شوند. همانطور که ویروس HIV به حیات خود ادامه می دهد، به آرامی سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. ویروس ها، انگل ها، قارچ ها و باکتری هایی که معمولا هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند بسیار خطرناک می شوند اگر سیستم ایمنی بدن شما آسیب دیده باشد.
نحوه انتقال
شما واقعا ایدز را دریافت نمی کنید. شما ممکن است مبتلا به HIV شوید و بعدا ممکن است به بیماری ایدز مبتلا شوید. شما می توانید در اثر ارتباط هر فردی که مبتلا به HIV است، به HIV مبتلا شوید، حتی اگر بیمار نباشید و هنوز نتیجه آزمایش HIV مثبت نباشد. خون، مایع واژن، مایع منی و شیر مادر افراد مبتلا به HIV به اندازه کافی حاوی ویروس برای آلوده کردن دیگران است. اکثر افراد زیر مبتلا به ویروس اچ آی وی هستند:
- داشتن رابطه جنسی با یک فرد آلوده که در حال درمان نیست و دارای بار ویروسی قابل تشخیص است.
- به اشتراک گذاری یک سوزن (داروهای تزریقی) با کسی که آلوده شده است.
- تولد هنگامی که مادر فرد آلوده شده است یا نوشیدن شیر مادری که آلوده به ویروس است.
- انتقال خون آلوده به شیوه ای که افراد به ایدز مبتلا می شوند، اما اکنون تهیه خون بسیار دقیق شده و خطر آن بسیار پایین است.
این ویروس از طریق هوا مانند ویروس های سرماخوردگی و ویروس آنفلوآنزا پخش نمی شود.
HIV در خون و در برخی از مایعات بدن زندگی می کند. برای گرفتن اچ آی وی، یکی از این مایعات از افراد مبتلا به اچ آی وی یا خونشان باید گرفته شود. مایعات بدن که دارای HIV کافی برای آلوده کردن فرد هستند عبارتند از:
- اسپرم
- مایعات واژن، از جمله خون قاعدگی
- شیر مادر
- خون
- پوشش داخل عضله
در دیگر مایعات بدن مانند بزاق، عرق و یا ادرار، به اندازه کافی از ویروس برای آلوده کردن فرد دیگری وجود ندارند.
راه های اصلی ویروس ورود به جریان خون عبارتند از:
- تزریق به جریان خون با سوزن یا تجهیزات تزریقی که با دیگران به اشتراک گذاشته شده است.
- از طریق پوشش نازک در مهبل و ناحیه تناسلی
- از طریق پوشش نازک دهان و چشم
- از طریق برش ها و زخم های ایجاد شده در پوست
اچ آی وی از طریق:
- تف کردن
- بوس کردن
- تماس با پوست بدون خراش و پوست سالم
- به اشتراک گذاری وسایل مانند حوله یا کارد و چنگال
- استفاده از یک توالت یا استخر شنا
- تنفس دهان به دهان
- تماس با حیوانات یا حشرات مانند پشه ها قابل انتقال نمی باشد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ایالات متحده تخمین می زند که حدود ۱.۳ میلیون نفر به عفونت HIV یا ایدز مبتلا هستند؛ حدود ۱۵٪ از آنها نمی دانند که آن را دارند. حدود ۷۳ درصد از ۵۶۰۰۰ عفونت جدید در سال بین مردان و حدود ۲۷ درصد در زنان است. حدود نیمی از عفونت های جدید در سیاه پوستان است، حتی با اینکه آنها فقط ۱۲ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهند. در اواسط دهه ۱۹۹۰، ایدز عامل اصلی مرگ بود. با این حال، درمان های جدید تر میزان مرگ و میر ایدز را به طور قابل توجهی کاهش داده است.
پس از اولین علائم ابتلا به آنفلوانزا، برخی از افراد مبتلا به اچ آی وی ۱۰ سال یا بیشتر سالم می مانند. اما در طی این زمان، اچ آی وی به سیستم ایمنی بدن شما آسیب می زند.
یکی از راه های اندازه گیری آسیب به سیستم ایمنی بدن، شمارش سلول های CD4 شما است. این سلولها، که همچنین سلولهای T-helper نامیده می شوند، بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند. افراد سالم بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ سلول CD4 در یک میلی لیتر خون دارند.
اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، تعداد سلول های CD4 شما به احتمال زیاد کم خواهد شد. شما ممکن است نشانه هایی از بیماری اچ آی وی مانند تب، عرق شبانه، اسهال، یا غدد لنفاوی متورم را داشته باشید. اگر مبتلا به بیماری ایدز هستید، این مشکلات بیش از چند روز طول می کشد و احتمالا چندین هفته ادامه خواهد داشت.
با انجام درمان های لازم، شمارش CD4 می تواند بهبود یابد یا کمتر نشود. احتمال ادامه زندگی برای افرادی که وضعیت خود را قبول کرده و تحت درمان ضد رتروویروسی (ART) قرار می گیرند و داروهای خود را می پذیرند تقریبا طبیعی است.
جلوگیری از ایدز
از آنجا که برای جلوگیری از اچ آی وی هیچ درمان یا واکسنی وجود ندارد، تنها راهی که مردم می توانند از عفونت ویروس جلوگیری کنند، اجتناب از رفتارهای پر خطر است که آنها را در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار می دهد، مانند داشتن رابطه جنسی بدون حفاظت یا اشتراک گذاری سوزن.
درمان ایدز
NIAID و سایر محققان داروهایی را برای مبارزه با عفونت HIV و عفونت های مرتبط با آن و سرطان تولید کرده اند. در کنار تشخیص زود هنگام با استفاده از آزمایشHIV، درمانهای موجود در ایدز می تواند طول عمر و کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و موجب کاهش چشمگیر مرگ و میر ناشی از ایدز شود.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
