تزریق بتافرون (Betaferon injection) حاوی یک ماده فعال به نام اینترفرون بتا-۱b است. این دارو متعلق به گروهی از داروهایی است که به نام سیتوکین ها و ایمونوژن ها شناخته می شوند. این دارو برای درمان تصلب بافت چندگانه (ولتیپل اسکروزیس) استفاده می شود.
احتیاط
از مصرف این دارو برای بیماران با آسیب شدید کبدی باید اجتناب گردد. این دارو ممکن است آسیب جدی به کبد ایجاد کند و اگر در معرض علائم آسیب کبدی مانند موارد ذیل قرار گرفتید لازم است بلافاصله با پزشک تماس بگیرید:
- از دست دادن اشتها
- ادرار تیره
- استفراغ
- دل درد
- تورم در معده
- زردی (زرد شدن پوست و چشم شما).
در زمان حاملگی و تغذیه با شیر مادر از مصرف این دارو باید اجتناب شود.
این دارو نباید در بیماران آلرژی به اینترفرون یا سایر مواد مشابه استفاده شود. اگر علائم حساسیت دارید، مانند:
- قرمزی
- خارش، خارش
- ورم
- دشواری تنفس
بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو برای استفاده در بیماران مبتلا به افسردگی توصیه نمی شود. بتافرون می تواند منجر به خودکشی شود. اگر در معرض این علامت هستید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
داروی بتافرون تزریقی باید فقط با اقدامات احتیاطی اضافی در بیماران مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی، همچنین در بیماران مبتلا به کم خونی، ترومبوسیتوپنی (کم خون پلاکت خون) یا لکوپنی (کم خون سفید خون) استفاده شود. همچنین بتافرون باید با احتیاط های فراوان در بیماران مبتلا به اختلالات قلب و عروق مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از بتافرون در دوران بارداری و تغذیه با شیر مادر
این باید در دوران بارداری فقط در صورتی میتواند استفاده شود که مزایای آن برای مادر، از خطرات آن برای جنین بیشتر باشد. هنگام استفاده از این داروی تزریقی از شیر دادن به نوزاد اجتناب کنید.
تزریق بتافرون و دوز مصرفی
- این دارو باید به شکل تزریق تجویز شود و میتواند فقط توسط پرسنل پزشکی آموزش دیده برای بیمار استفاده شود.
- معمولا دوز اولیه بتافرون ۶۲.۵ میکروگرم در هر روز است. دوز باید به تدریج تا دوز ۲۵۰ میکروگرم در روز افزایش یابد.
- از مصرف آن در بیماران زیر سن ۱۲ سالگی اجتناب شود.
- مدت زمان درمان بسته به شرایط بیمار، معمولا چند سال است. پزشک شما مدت زمان لازم برای تزریق بتافرون را تعیین می کند.
تداخلات دارویی
هیچ مطالعه منتشر شده ای درباره تعاملات و تداخلات این دارو با سایر داروها وجود ندارد. هنگام استفاده از این تزریق همراه با داروهای مورد استفاده برای درمان صرع و وارفارین (Farin)، که برای درمان اختلالات لخته شدن خون مورد استفاده قرار می گیرد، باید احتیاط شود.
عوارض جانبی بتافرون
این دارو ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:
- کم خونی
- ترومبوسیتوپنیا (تعداد پلاکت خون پایین)
- لکوپنیا (گلبول های سفید خون کم)
- کاهش سیستم ایمنی بدن
- علائم آنفلوانزا (تب، سرفه، گلودرد)
- درد در محل تزریق
- قرمزی
- تورم در محل تزریق
- نکروز یا بافت مردگی در محل تزریق
- سردرد
- سرگیجه
- بیخوابی
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد شکم
- آسیب کبدی که با زردی همراه است
- درد عضلانی
- مشکل ادرار کردن
- فشار خون بالا
- تغییرات خلق و خوی
- افکار خودکشی
- آلرژی و غیره.
اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اطلاعات در این وبسایت فقط برای مقاصد آموزشی ارائه میشوند و برای مشاوره، تشخیص و درمان پزشکی در نظر گرفته نشده است. اگر در مورد سلامتی خود نگرانی یا سوالی دارید، لازم است با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت نمایید.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینکدهی مستقیم مجاز است
