راه های تشخیص آرتریت و روماتیسم

 

تشخیص آرتریت می تواند گیج کننده و پیچیده باشد. با بیش از ۱۰۰ نوع از آرتریت و بیماری های روماتیسمی، علائم مختلف، بخصوص علائم اولیه، می تواند با هم تداخل داشته باشد و تفاوت بین انواع مختلف را دشوار سازد. به عنوان بخشی از روند تشخیصی، پزشک شما به علائم و ویژگی های بیماری با دقت نگاه خواهد کرد. پزشک  همچنین سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، آزمایش خون و سونوگرافی ها و رادیولوژی های تجویز شده را در مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت او با رد برخی از بیماری ها و شرایط، بیماری شما را تشخیص می دهد. برای اینکه بتوان بهترین درمان را برای شما برنامه ریزی کنند، باید تشخیص مناسبی داده شود.

در این مقاله که توسط کارشناسان سلامت وبسایت وردنگار تهیه شده است به بررسی راه های تشخیص آرتریت و بیماری های روماتیسم می پردازیم.

 

تاریخچه پزشکی و علائم بالینی

تاریخچه پزشکی شما اطلاعاتی در مورد شرایط پزشکی گذشته و شرایط پزشکی فعلی تان می دهد. برای به دست آوردن تاریخچه پزشکی، از شما خواسته می شود تا در اولین قرار ملاقات خود با پزشک، یک پرسشنامه را پر کنید.

شما باید آماده ارائه پیشینه پزشکی خود باشید، حتما قبل از رفتن به مطب، اطلاعات زیر را تهیه کنید:

• لیست داروهای فعلی خود

• لیستی از چیزهایی که به آن آلرژی دارید

• فهرستی از تمام شرایط پزشکی که در حال حاضر تحت درمان قرار دارید

• شرایط پزشکی که در گذشته تحت درمان قرار گرفتید

• نام پزشک اصلی و متخصصین دیگر همراه با اطلاعات تماس آنها

 

معاینه جسمی توسط پزشک

در مشاوره اولیه، پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد تا علائم قابل مشاهده که به آرتریت اشاره دارند را مورد بررسی قرار دهد. این علائم شامل:

• قرمزی و التهاب در اطراف مفصل (به عنوان مثال، التهاب)

• سفتی مفصلی یا تندرنس

• مایع مفصلی یا تورم

• رگ ها یا گره ها (به عنوان مثال، گره های روده ای، گره های بردن، گره های بوچارد)

• الگوی مفاصل آسیب دیده (به عنوان مثال، متقارن یا نامتقارن)

• ناتوانی در حرکت دادن مفاصل

• تب

• خستگی

 

تست های آزمایشگاهی

پس از گذراندن بررسی تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی، پزشک شما به اطلاعات بیشتری نیاز دارد. آزمایش خون می تواند اطلاعات دقیقتری را ارائه کند. در بازدید اولیه شما، پزشک شما به احتمال زیاد چند آزمایش را براساس سابقه پزشکی و معاینه شما انجام خواهد داد.

 

عامل روماتوئید

عامل روماتوئید یک آنتی بادی یا ایمونوگلوبولین است که در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بزرگسالان مبتلا به آرتریت روماتوئید وجود دارد.

 

میزان رسوب دهی اریتروسیت

 میزان رسوب ادرار (ESR) که همچنین به عنوان میزان رسوب یا sedrate شناخته می شود، نشان دهنده حضور التهاب غیر اختصاصی است. التهاب غیر اختصاصی به این معنی است که التهاب در جایی در بدن رخ می دهد، اما آزمایش علت را تشخیص نمی دهد.

 

پروتئین واکنش پذیر C (CRP)

پروتئین واکنش C یک پروتئین است که توسط کبد تولید می شود. سطح پلاسما CRP به سرعت بعد از دوره التهاب حاد یا عفونت افزایش می یابد و این آزمایش یک شاخص دقیق تر از فعالیت بیماری را نسبت به مقدار رسوب دهی که به تدریج تغییر می کند، ارائه می دهد.

 

آزمایش  Anti-CCP

یک آزمایش خون است که در حال حاضر معمولا در صورت وجود آرتریت روماتوئید مشکوک انجام می شود. آزمایش Anti-CCP دقیق تر از آزمون فاکتورهای روماتوئید است. در عمل بالینی، هر دو آزمون فاکتورهای روماتوئید و آزمون anti-CCP باید با هم بررسی شوند.

 

آنتی بادی های ضد هسته (ANA)

آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) آنتی بادی های غیر طبیعی (ایمونوگلوبولین ها علیه اجزای هسته ای سلول انسانی) هستند. آزمون بر اساس ایمنی فلوئورسانس غیر مستقیم است. سطوح آنتی بادی ضد میکروبی تا حد زیادی به بیماری خود ایمنی منجر می شود. تستهای آنتی بادی ضد انسدادی مثبت در بیش از ۹۵ درصد از بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتیک سیستمیک، ۶۰ تا ۸۰ درصد بیماران مبتلا به اسکلروتروم، ۴۰ تا ۷۰ درصد بیماران مبتلا به سندرم سوزنر و ۳۰ تا ۵۰ درصد بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دیده می شود.

 

شمارش کامل خون

 شمارش کامل خون تعیین WBC (تعداد گلبول های سفید خون)، RBC (تعداد گلبول قرمز خون)، هموگلوبین، هماتوکریت، چندین شاخص گلبول قرمز و تعداد پلاکت ها را تعیین می کند. شمارش گلبول های سفید افزایش یافته و احتمال عفونت فعال را نشان می دهد. بیماران مصرف کورتیکواستروئیدها ممکن است به علت داروی افزایش WBC داشته باشند.

التهاب مزمن می تواند سبب کاهش تعداد گلبول های قرمز خون شود. هموگلوبین پایین و هماتوکریت ممکن است نشان دهنده کم خونی ناشی از بیماری های مزمن یا احتمال خونریزی ناشی از دارو باشد. شمارش پلاکت ها اغلب در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بالا است، در حالی که بعضی از داروهای آرتروز قوی می توانند باعث کاهش پلاکت ها شوند.

 

اسید اوریک

سطح بالای اسید اوریک در خون (به نام hyperuricemia) می تواند باعث ایجاد کریستال هایی شود که در مفاصل و بافت ها ذخیره می شوند. قرار دادن کریستال های اسید اوریک می تواند باعث حملات نقرس دردناک شود. اسید اوریک محصول نهایی متابولیسم پورین در انسان است.

برای برخی از انواع بیماری های روماتیسمی سیستمیک، بیوپسی از ارگان های خاص می تواند اطلاعات تشخیصی مهم را فراهم کند. همچنین، تجزیه و تحلیل مایع مشترک می تواند یک پزشک با جزئیات زیادی در مورد سلامت جسم فرد را ارائه دهد.

 

تصویربرداری پزشکی

مطالعات تصویربرداری و رادیوگرافی نیز برای کمک به تشخیص استفاده می شود. دکتر شما ممکن است پرتوهای اشعه (رادیوگرافی) را تجویز کند که تصاویری از استخوان ها و مفاصل شما را ارائه می دهد. اشعه ایکس می تواند ناهنجاری های استخوانی و مفاصل را نشان دهد. با این وجود، اشعه ایکس غضروف، ماهیچه ها و رباط ها را نشان نمی دهد.

MRI ها یا اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، با استفاده از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی، تصاویر کاملی از بدن شما را تولید می کنند. اطلاعات دقیق در مورد استخوان ها، مفاصل و بافت نرم با تصاویر MRI ارائه می شود. تغییرات بسیار کوچک در بدن را می توان با استفاده از MRI ​​تشخیص داد.

 

نکته آخر

یک علامت یا یک نتیجه تست، به اندازه کافی برای تشخیص یک نوع خاص از آرتریت یا بیماری روماتیسمی مناسب نیست. الگوهای خاصی از علائم و تست ها برای رد بیماری های خاص و تشخیص قطعی ترکیب شده است. بنابراین با صبر و شکیبایی خود، به پزشک اجازه دهید تا با بررسی همه ی جوانب، بیماری شما را به درستی تشخیص دهد.

 

اختصاصی وبسایت وردنگار: کپی تنها با ذکر منبع مجاز است.