فیلیپینی ها یک رسم جالب به نام Mano دارند به این صورت که، دست بزرگ ترها را گرفته، به حالت تعظیم خم شده و به آرامی پیشانی خود را روی دست آن ها می گذارند.
ژاپن
ژاپنی ها با تعظیم کردن در مقابل یکدیگر به هم سلام می کنند. میزان خم شدن و مدت زمان آن به مکان و شخص مقابل بستگی دارد.
هند
هندی ها، دست های خود را روی سینه آورده، کف آن ها را به هم می چسبانند به طوری که انگشتان رو به بالا قرار دارند و سپس واژه ی «ناماسته» را بیان می کنند.
تایلند
در کشور تایلند هم همانند هندی ها، دست های خود را به حالت دعا روی سینه گرفته و کمی به سمت پایین خم می شوند.
فرانسه
در فرانسه مردم عادت دارند هنگام سلام و احوالپرسی گونه یکدیگر را ببوسند.
نیوزیلند
سلام و احوالپرسی مردم قبیله Māori در نیوزیلند بسیار عجیب است، آن ها بینی های خود را به یکدیگر چسبانده و پیشانی هایشان را روی هم می گذارند.
بوتساوانا
در این کشور آفریقایی برای احوالپرسی با بقیه باید کارهای کوچکی را انجام دهید؛ دست راست خود را به سمت فرد مقابل دراز کرده و هم زمان، دست چپ را روی بازوی چپ او قرار دهید. برای دست دادن هم اول انگشت شست و سپس بقیه دست را در هم قرار دهید. در ادامه این کار عبارت پرسشی Lae kae به مفهوم «حالتان چطور است؟» استفاده می شود.
مغولستان
در مغولستان به مهمان ها یک پارچه به نام «هادا» داده می شود که برای دریافت آن باید در حالی که خم شده و به حالت تعظیم قرار دارید، دو دست خود را در مقابل فرد هدیه دهنده دراز کنید.
عربستان سعودی
در این کشور عربی مردم با یکدیگر دست داده و از عبارت «السلام العلیکم» استفاده می کنند. سپس بینی های خود را روی هم می گذارند و همزمان دست خود را روی شانه سمت مخالف طرف مقابل قرار می دهند.
تووالو
مردم تووالو در جزیره پلی نزی با قرار دادن گونه ها روی یکدیگر، به هم سلام می کنند.
یونان
در یونان مردم برای خوشامدگویی به مهمان، کف دست خود را پشت شانه مهمان قرار می دهند.
کنیا
اهالی قبیله ماسائی در کشور کنیا، مهمان جدید خود را به مراسم رقص دعوت می کنند. در این مراسم، آن ها به حالت دایره دور هم ایستاده و با هم برای اینکه ببینند چه کسی می تواند در ارتفاع بالاتری بپرد، به رقابت می پردازند.
مالزی
رسم سنتی خوشامدگویی در کشور مالزی به این صورت است که دو طرف، دستان یکدیگر را با هر دو دست لمس کرده و کف دست هایشان را روی قلب هایشان قرار می دهند.
تبت
مردم تبت در لحظه دیدار زبان خود را مقداری بیرون می آورند تا نشان دهند که زبان آن ها همانند پادشاه ظالم قرن نهم میلادی در تبت نیست و روح او در بدن آن ها حلول نکرده است.
