یک مقاله پژوهشی جدید، نوعی ژل زیست مهندسی پیشگامانه را توصیف می کند که می تواند بافت آسیب دیده مغز بر اثر سکته مغزی را بهبود بخشد. سکته مغزی زمانی رخ می دهد که خونرسانی به بخش خاصی از مغز به طور قابل توجهی کاهش می یابد و باعث مرگ سلول های مغزی می شود. پس از سکته مغزی، بسیاری از افراد با اختلالات شناختی، اختلالات حرکتی یا هر دو به علت نابودی بخشی از بافت مغزی دچار می شوند، که این اختلالات باقی می ماند.
در واقع، سکته مغزی عامل اصلی ناتوانی درازمدت در ایالات متحده است. بر خلاف اکثر بافت های دیگر بدن، مغز نمی تواند دوباره رشد کند؛ هنگامی که یک بافت مغزی می میرد، جذب می شود و حفره ای در مغز ایجاد میکند که دوباره پر نمی شود. سال های بسیاری، محققان تلاش کرده اند راه هایی را برای تشویق سیستم عصبی مرکزی به بازسازی خود ایجاد کنند، اما این به عنوان یک چالش ثابت شده است.
رویکرد جدید به آسیب و سکته مغزی
به تازگی، محققان دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، با استفاده از یک ژل جدید ژنتیک زیستی، این مسئله را مطرح کردند. این تیم توسط دکتر تاتیانا سگوورا که در حال حاضر استاد دانشگاه دانشگاه دوک در دورام نیویورک است، رهبری شدند و ژل نوآورانه ای را ایجاد کردند.
این ترکیب، پس از وارد شدن به مغز سفت می شود و به عنوان یک داربست برای رشد نورون ها و عروق خونی طراحی شده است. این ژل شامل ترکیباتی است که برای تحریک رشد رگ های خونی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین شامل ترکیبات ضد التهابی می باشد و این مساله مهم است چرا که التهاب باعث بروز زخم ها می شود که مانع رشد بافت های جدید می شود.
از یک مدل موش که دچار سکته مغزی شده بود استفاده شد، ژل را به حفره هایی که به دلیل آسیب های سکته مغزی به بافت مغز ایجاد شده بود، در عرض ۱۶ هفته، حفره ها مجدد شروع به فعالیت و رشد و بازسازی جدید کردند. آنها کشف کردند که ژل به آرامی به بدن جذب می شود و مناطقی که قبلا حاوی فضاهای خالی بوده اند اکنون با بافت جدید پر شده اند. یافته ها اخیرا در مجله مواد طبیعی منتشر شده است.
“این مطالعه نشان داد که بافت جدید مغز می تواند در آنچه که قبلا فقط یک حفره یا زخم غیر فعال بود پس از سکته مغزی مجدد بازسازی شود.” تصویر در بالای مقاله یک عمس میکروسکوپی است. این نشان می دهد که بافت جدید در حفره ای که با ژل پر شده در مغز موش آسیب دیده، بهبود یافته است. لوله های قرمز، رگ های خونی هستند، رشته های سبز آکسون هستند که در رگ های خونی به وجود می آیند و لکه های آبی هسته سلولی هستند.
ریکاوری و بازیابی
دانشمندان در ارزیابی ریکاوری موش ها متوجه شدند که رفتار حرکتی در موش هایی که با ژل درمان شده اند، بهبود یافته است. با این حال، دقیقا مشخص نیست که چگونه این بهبود به دست آمده است. سگورا توضیح می دهد: “آکسون های جدید در واقع می تواندن موثر باشند، یا بافت جدید می تواند عملکرد بافت مغز آسیب دیده را بهبود بخشد.”
یافته ها هر چند ابتدایی است اما هیجان انگیز است. البته، کار و تحقیقات بیشتری در مقیاس بسیار بزرگ باید انجام شود – اما در اصل، این می تواند بازی را تغییر دهد. کارمیخیل و سگورا مشتاق هستند تا ژل خود را در شرایط جدید آزمایش کنند. به عنوان مثال، مطالعه جدید با استفاده از یک مدل موش که شروع به درمان تقریبا ۵ روز پس از سکته مغزی باشد. در مرحله بعد آنها می خواهند بررسی کنند که ژل ممکن است در بافت مغزی که مدت ها قبل زخمی شده، چه تاثیری می تواند داشته باشد.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است
