سیپرالکس (Cipralex) دارویی است که حاوی یک ماده فعال به نام اسکلیتوپرام می باشد. این دارو متعلق به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان بازدارنده های انتخابی بازدارنده سروتونین (SSRIs) است. این دارو برای درمان افسردگی، ترس اجتماعی، اضطراب و اختلال وسواسی-اجباری استفاده می شود.
احتیاط
- داروهای ضد افسردگی سیپرالکس باید در بیماران مصرف داروهای دیگر برای درمان افسردگی، که به عنوان مهار کننده های MAO شناخته می شود، اجتناب شود، از قبیل:
- ایزوکاربوکازید
- مکلبباید
- فنلزین
- سلگلیین (برای درمان بیماری پارکینسون)
- لینزولید (به عنوان یک آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار می گیرد) و غیره.
- اگر شما این داروهاا را قبلا مصرف میکردید یا در دو هفته گذشته آنها را مصرف کرده اید، درمان با سیپرالکس را شروع نکنید. مصرف همزمان این داروها با سیپرالکس ممکن است باعث سندرم سروتونین شود. علائم سندرم سروتونین عبارتند از:
- بی سر و صدا
- از دست دادن کنترل عضلانی
- گرفتگی عضلات
- گیجی
- سردرد
- ضربان قلب نامنظم
- توهم
- کما! بلافاصله بلافاصله اگر دچار علائم فوق العاده ذکر شده باشید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
- ممکن است فاصله زمانی QT باعث اختلال در ریتم قلب شود، بنابراین داروهای سیپرالکس باید همراه با داروهای دیگر که ممکن است طولانی مدت QT را نیز افزایش دهند از جمله:
- آنتی بیوتیکها مانند:
- اریترومایسین
- آزیترومایسین (همو مایسین)،
- کلاریترومایسین
- سیپروفلوکساسین
- لووفلوکساسین
- نورفلوکساسین
- مکسیفلوکساسین
- مترونیدازول (اورواجیل) و غیره.
- آنتی هیستامین های مورد استفاده در درمان آلرژی، مانند:
- استامیزول
- ترفنادین
- مواد مخدر مورد استفاده در درمان عفونت قارچی، مانند:
- فلوکونازول
- وورکینازول
- کتوکونازول و غیره.
- داروهای مورد استفاده برای درمان ضربان قلب نامنظم.
- داروهای دیگر برای درمان افسردگی.
- استفاده همزمان از داروهای فوق با سیپرالکس می تواند آریتمی های جدی ایجاد کند.
- باید در بیماران آلرژی به ماده فعال اسسی کاتالوپرام یا سایر داروهای مشابه (مانند سیتالوپرام) از مصرف آن اجتناب شود.
سیپرالکس باید با احتیاط های اضافی در شرایط زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- در بیماران مبتلا به دیابت.
- در بیماران با سطوح پایین سدیم در خون (هیپوناترمی).
- بیماران با خونریزی
- در بیماران مبتلا به مشکلات قلبی.
- در بیماران مبتلا به گلوکوم (فشار چشم)
به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف نکنید. اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، ممکن است عوارض جانبی داشته باشید. قبل از متوقف کردن سیپرالکس، باید دوز آن را بطور تدریجی کاهش دهید. پزشک به شما در مورد چگونگی کاهش دوز توضیح خواهد داد.
استفاده در دوران بارداری و تغذیه با شیر مادر
سیپرالکس در دوران بارداری باید مورد استفاده قرار گیرد تنها در صورتی که منافع آن برای مادر بیشتر از خطرات آن برای جنین باشد. نوزادانی که مادرانشان این دارو را در دوران بارداری مصرف کرده اند ممکن است هنگام تولد دچار مشکل تنفسی شوند.
هنگام استفاده از این دارو از شیر دادن به نوزاد اجتناب کنید. زیرا سیپرالکس به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است به کودک شما آسیب برساند.
نحوه استفاده
پزشک معمولا به شما توصیه می کند که با دوز کم سیپرالکس ۱۰ یا ۵ میلی گرم یکبار در روز شروع کنید. دوز ممکن است به تدریج تا ۲۰ میلی گرم یک بار در روز افزایش یابد تا اثر مطلوب به دست آید. حداکثر دوز روزانه ۲۰ میلی گرم است. درمان معمولا چند ماه طول می کشد. به یاد داشته باشید که بهبود علائم، حداقل یک ماه طول می کشد.
به طور ناگهانی مصرف سیپرالکس را متوقف نکنید. قبل از متوقف کردن سیپرالکس، باید دوز را بطور تدریجی کاهش دهید.
به عنوان مثال: اگر شما ۲۰ میلی گرم در روز مصرف کرده اید، ابتدا باید دوز برای یک هفته به ۱۰ میلی گرم یکبار در روز کاهش یابد، سپس دوز مجددا باید به ۵ میلی گرم یکبار در روزبرای یک هفته کاهش یابد و تنها بعد از آن می تواند سیپرالکس را به طور کامل متوقف کنید. اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، ممکن است عوارض جانبی داشته باشید.
کل قرص را با یک لیوان آب بنوشید. قرص را نشکنید یا آن را نجوید. این دارو می تواند با غذا مصرف شود، زیرا سیپرالکس تحت تاثیر غذا در معده شما قرار نمی گیرد.
استفاده از داروهای دیگر (تداخلات دارویی)
در کنار داروهایی که در بالا ذکر شد، از مصرف سیپرالکس باید در ترکیب با داروهای زیر اجتناب شود:
- داروهای مورد استفاده برای درمان میگرن، به اصطلاح تریپتان مانند: سوماتریپتان.
- لیتیوم، مورد استفاده در درمان افسردگی.
- وارفارین، یک داروی مورد استفاده در درمان اختلالات لخته شدن خون است. مصرف همزمان سیپرالکس با این دارو خطر خونریزی را افزایش می دهد.
- مخمر سنت جان. این گیاه و محصولات آن ممکن است سطح سیپرالکس در خون را افزایش داده و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
- امپرازول، یک داروی مورد استفاده در درمان سوزش سر دل و زخم. این دارو باعث افزایش سطح سیپرالکس در خون می شود و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
- متپرولول (پرزولول)، یک داروی مورد استفاده برای درمان بیماری قلبی است.
- این دارو نباید در ترکیب با نوشیدنی های الکلی استفاده شود.
درباره تمام داروها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی سیپرالکس
سیپرالکس می تواند عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:
- افزایش اشتها
- افزایش وزن
- سطح سدیم پایین (هیپوناترمی)
- اضطراب
- عصبی بودن
- توهم
- پرخاشگری
- سردرد
- سرگیجه
- بیخوابی
- از دست دادن هماهنگی عضلانی
- گرفتگی عضلات (استحکام عضله)
- اختلالات ریتم قلب
- فشار خون پایین
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- دهان خشک
- درد عضلانی
- درد مفصلی
- اختلالات قاعدگی
- کاهش تعداد پلاکت ها در خون
- آلرژی و غیره.
اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
نظرات بسته شده است.