آیا انسان های عصر نوسنگی، جراحی هایی را بر روی جمجمه گاو انجام می دادند؟
جمجمه یک گاو عصر نوسنگی که دارای سوراخی به اندازه یک بیسکویت است توسط باستان شناسان کشف شد و به گفته این محققان، این کشف می تواند نشانه ای از اولین تلاش های دامپزشکی و یا آزمایش بر روی حیوانات باشد.
البته جمجمه انسان هایی نیز با حفره های مشابه در سراسر جهان کشف شده که برخی از آن ها دارای قدمتی ۱۰ هزار ساله یا بیشتر هستند و بنا بر گفته کارشناسان، نشان دهنده یک نوع خاص از جراحی جمجمه به نام مته کاری می باشند.
در این نوع جراحی بخشی از جمجمه فرد برای ایجاد یک دریچه به سوی مغز او برداشته می شد.
اما جمجمه گاو، که حداقل به ۳ هزار سال قبل از میلاد باز می گردد و در فرانسه کشف شده، نخستین نمونه از عمل جراحی یک حیوان را نشان می دهد.
فرناندو رامیرز، نویسنده اول این مقاله و محقق مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در پاریس در این رابطه بیان داشت که:
“من جمجمه های بسیاری از انسان ها را تجزیه و تحلیل کرده ام که همه آنها به دوره نو سنگی تعلق داشتند و تکنیک های مشابه تکنیک به کار گرفته شده برای ایجاد حفره در جمجمه این گاو در آن ها نیز به کار گرفته شده بود.”
در حالی که برداشتن بخشی از جمجمه تکنیکی است که بعضی اوقات در پزشکی مدرن نیز برای کنترل فشار ناشی از آسیب وارد شده به سر که موجب خونریزی در مغز و تورم می شود، مورد استفاده قرار می گیرد قطعا هدف کسی که چنین حفره ای را در سر گاو ایجاد نموده انجام اعمال و مداخلاتی در مغز بوده است.
عصر نوسنگی و جراحی مغز
جمجمه گاو اولین مثال واضح از جراحی مته کاری بر روی یک حیوان است، در حالی که جمجمه یک گراز وحشی با یک حفره، که ظاهرا برای جراحی ایجاد شده بود، در سال ۱۹۴۸ کشف شده بود لکن هرگز قدمت جمجمه این گراز مشخص نگردید.
رامیرز و همکارانش، فرضیاتی بر این مبنا را که حفره جمجمه گاو، با ابعادی برابر با ۶.۴ سانتیمتر در ۴.۷ سانتیمتر، در یک نزاع خشونت آمیز با گاو دیگر ایجاد شده رد نمودند زیرا نشانه ای از شکستگی ها و یا تراشه های استخوانی وجود نداشت.
نشانه ای هم دال بر وجود یک بیماری عفونی یا تومور مشاهده نگردید.
اما بررسی های دقیق تر نشان داد که این حفره درست همانند حفره هایی است که در هنگام انجام جراحی بر روی جمجمه انسان ایجاد می شود.
علاوه بر این، این تیم دریافت که هیچ نشانه ای از اینکه حفره رو به بهبودی نهاده باشد، وجود ندارد و این نشان می دهد که آن گاو در هنگام جراحی در بستر مرگ بوده و یا مرده بود.
محققان بیان نمودند که هنوز به طور قطع مشخص نیست که چرا چنین حفره ای در جمجمه گاو ایجاد شده، اما دو نظریه اصلی در این خصوص وجود دارد:
علاقه انسان عصر نوسنگی برای مهارت یافتن در ایجاد حفره ای در جمجمه سایر افراد قبیله و درمان آن ها، و یا اینکه این حفره می تواند نشان دهنده اولین تلاش های دامپزشکی برای نجات جان گاو بوده باشد.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است