علل بیماری هیدرونفروز یا فشار روی کلیه ها چیست؟

هیدرونفروز یک بیماری است که باعث فشار روی کلیه ها می شود و می تواند منجر به آسیب کلیه ها شود. اغلب چیزی در داخل یا خارج از دستگاه ادراری که جریان خروج ادرار را از کلیه ها متوقف می کند باعث هیدرونفروز می شود.

انسداد در دستگاه ادراری که می تواند به هیدرونفروز منجر شود، شامل سنگ کلیه یا پروستات بزرگ است. مشکل در عضله ای که مجرای ادراری و مثانه را به هم متصال می کند و باعث می شود که ادرار به کلیه ها بازگردد نیز می تواند وضعیت هیدرونفروز را ایجاد کند.

در این مقاله، ما در مورد هیدرونفروز، همراه با علائم و علل اصلی، می پردازیم. ما همچنین تشخیص، درمان، و عوارض این بیماری را پوشش می دهیم.

هیدرونفروز چیست؟

هیدرونفروز شرایطی است که بر روی یک یا هر دو کلیه تاثیر می گذارد. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که ادرار به درستی از کلیه ها تخلیه نشود و موجب برانگیختن یا کشش شود. مثانه، کلیه ها و لوله های اتصال به عنوان سیستم ادراری شناخته می شوند.

هنگامی که به درستی کار می کنند، کلیه ها خون را برای حذف مواد زائد از بدن فیلتر می کنند. کلیه ها ادرار را ایجاد می کنند که مواد زائد را به لوله های مثانه منتقل می کند. ادرار سپس از طریق یک لوله به نام مجرای ادرار عبور می کند و می تواند خارج شود.

هیدرونفروز می تواند زمانی ایجاد شود که مشکلی در سیستم ادراری وجود دارد. این می تواند در هر فردی و در هر سنی اتفاق بیفتد. معمولا تنها یک کلیه را تحت تاثیر قرار می دهد، اما گاهی اوقات هر دو را درگیر می کند.

علائم بیماری هیدرونفروز

در بزرگسالان، هیدرونفروز ممکن است، نشانه ای نداشته باشد. علائم ممکن عبارتند از:

• ادرار کمتر شده یا با شدت انجام شود
• خون در ادرار
• درد در پشت، شکم یا سمت بدن
• هر نشانه ای از عفونت مجاری ادراری (UTI)، مانند ادرار دردناک، ادرار ابری، و میل شدید به ادرار کردن
• تب
• تهوع و استفراغ

هنگامی که هیدرونفروز در نوزادان رخ می دهد، اغلب علائمی ایجاد نمی کند. هنگام اتفاق افتادن، علائم ممکن عبارتند از:

• UTI چندگانه، زمانی که تنها نشانه ممکن است یک تب ناشناخته باشد
• درد در شکم یا پهلو
• خون در ادرار
• تب
• خوب تغذیه نکردن
• کمبود انرژی
• تحریک پذیری

علل بیماری هیدرونفروز

یکی از این دو مشکل اصلی باعث هیدرونفروز می شود. یکی از این ها ریفلاکس VUR نامیده می شود. در این شرایط، دریچه عضلانی که در آن مجرای ادرار به مثانه وصل می شود به درستی کار نمی کند. این امر موجب ریفلاکس یا برگشت جریان  ادرار به کلیه ها می شود.

مشکل دیگر انسدادی در هر قسمت از مثانه، کلیه یا اتصال لوله ای است که مانع از خروج ادرار از کلیه ها می شود. این می تواند به دلیل انسداد داخلی یا فشار چیزی از خارج از سیستم ادراری باشد.
در بزرگسالان، بسیاری از عوامل می توانند باعث انسداد شوند، اما معمولا به علت بیماری های زمینه ای از قبیل:

بارداری: که باعث فشار وارد شدن به رحم می شود و لوله های متصل به مثانه و کلیه ها را متورم و متوقف می کند. هیدرونفروز در دوران بارداری غیر معمول نیست.

سنگ کلیه: از کلیه ها که در ابتدا آنجا شکل گرفته اند حرکت می کنند. اگر یک سنگ به یک لوله در سیستم ادراری حرکت کند، می تواند باعث انسداد شود.

یک غده پروستات بزرگ: که در اطراف مجرای مثانه بین مثانه و آلت تناسلی تشکیل می شود و می تواند در یک فرد سالخورده ایجاد شود. این می تواند دفع ادرار را مختل کند.

برخی از سرطانها: بر سیستم ادراری تأثیر می گذارند. این شامل سرطان کلیه، پروستات، مثانه، سرطان دهانه رحم یا تخمدان است. اگر یک تومور به بخشی از سیستم ادراری فشار وارد کند، می تواند جریان ادرار را از کلیه ها متوقف کند.

مسدود شدن لوله ها: لوله هایی که مثانه و کلیه را متصل می کنند مسدود و یا محدود می شوند. این ممکن است به دلیل آسیب یا عفونت رخ دهد.

آسیب دیدن عصب اطراف مثانه: که می تواند بر این که این عضو چگونه کار می کند تاثیر بگذارد.
در نوزادان انسداد معمولا زمانی اتفاق می افتد که بخشی از سیستم ادراری قبل از تولد اشتباه توسعه می یابد.

تشخیص بیماری هیدرونفروز

پزشکان برای تشخیص هیدرونفروز از اسکن اولتراسوند استفاده می کنند. این نوع اسکن با استفاده از

امواج صوتی برای دیدن اندام در داخل بدن، اجازه می دهد یک دکتر ببیند آیا کلیه های شخص متورم شده است یا نه.

اکثر افراد در دوران بارداری اسکن اولتراسوند را برای بررسی سلامتی جنین در حال رشد انجام می

دهند. این تصویری از جنین و ارگان های داخلی آن است. اگر کلیه ها متورم ظاهر شوند، آزمایش های بیشتری در طول بارداری باید انجام شود.

هنگامی که نوزاد متولد می شود، اولتراسوند کلیه ها مانند بزرگسالان انجام می شود.

اگر کلیه ها بر روی یک تصویر اولتراسوند متورم ظاهر می شوند، آزمایش های بیشتری لازم است. این آزمایشات می تواند به یافتن علت اصلی هیدرونفروز کمک کند. تست ها عبارتند از:

• آزمایش ادرار برای بررسی عفونت و خون
• آزمایش خون برای بررسی عفونت
• یک اشعه ایکس کلیه برای دیدن اینکه چگونه ادرار از طریق بدن حرکت می کند
• یک سی تی اسکن برای دادن یک تصویر ۳ بعدی از اندام ها و سیستم ادراری

یک سیتواستروگرام واژینال یک اشعه ایکس مخصوص است که اگر رفلکس یا انسدادی وجود داشته باشد نشان می دهد. دکتر یک رنگ را به ادرار در مثانه اضافه می کند تا مسیر جریان آن را روی اشعه ایکس دنبال کند. این تست برای تشخیص VUR در بزرگسالان و نوزادان پس از تولد استفاده می شود.

درمان بیماری هیدرونفروز

درمان مبتنی بر علت اصلی هیدرونفروز است. پزشکان نیز تصمیمات خود را در مورد درمان شدت بیماری و علائم آن اعلام می کنند.

وقتی هیدرونفروز شدید است، ممکن است برای کاهش فشار و خطر آسیب دائمی کلیه نیاز به دفع ادرار داشته باشد. این کار با قرار دادن یک لوله نازک به نام کادتر در مثانه یا یک ابزار ویژه به نام لوله نفروستومی به کلیه انجام می شود. قبل از درمان علت اصلی هیدرونفروز، پزشک ممکن است چیزی برای کنترل درد و آنتی بیوتیک ها برای درمان یا پیشگیری از عفونت تجویز کند.

در بزرگسالان، مشکل اساسی گاهی اوقات خود را نشان می دهد و هیچ درمان دیگری مورد نیاز

نیست. با این حال، اغلب لازم است که جراحی برای از بین بردن انسداد یا رفلاکس انجام شود. این می تواند با حداقل حالت تهاجمی، با استفاده از یک لوله نازک با نور و دوربین و شامل تنها چند برش کوچک باشد و یا ممکن است نیاز به برش های بزرگ و ابزار داشته باشد. در بعضی موارد پزشکان می توانند هیدروآنفراز را با دارو درمان کنند.

هیدرونفروز ناشی از بارداری معمولا پس از پایان بارداری بدون درمان از بین می رود.

اگر هیدرونفروز قبل از تولد تشخیص داده شود و شدید نباشد، معمولا بدون نیاز به درمان، خوب می شود. در چند هفته اول پس از تولد نوزاد ممکن است نیاز به آزمایش باشد تا مطمئن شوید مشکلات بیشتر وجود ندارد.

از آنجا که نوزادان مبتلا به هیدرونفروز بیشتر احتمال دارد که UTI را ایجاد کنند، ممکن است آنتی بیوتیک ها مصرف شوند تا خطر ابتلا به عفونت ادراری کاهش یابد.

نوزادان مبتلا به هیدرونفروز شدید معمولا نیاز به جراحی دارند. برخی از لوله های متصل به کلیه و مثانه ممکن است مسدود شوند. پزشکان می توانند با یک نوع جراحی شناخته شده به عنوان پیلوپلاستی این مشکل را برطرف کنند که شایع ترین درمان جراحی در نوزادان است. پیلوپلاستی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. بخش لوله ای که مسدود شده حذف خواهد شد و دو انتها به هم متصل می شوند.

عوارض جانبی بیماری هیدرونفروز

هیدرونفروز بدون درمان می تواند فشار زیادی بر روی کلیه افراد ایجاد کند. این باعث آسیب دائمی

یا حتی نارسایی در کلیه ها می شود و گاهی اوقات ممکن است کلیه ها دیگر کار نکنند.

اگر هر دو کلیه تحت تأثیر قرار  بگیرند، فرد به پیوند یا دیالیز نیاز دارد. دومی فرایندی است که در آن خون با استفاده از دستگاهی در خارج از بدن فیلتر می شود.

چشم انداز

اگر در ابتدا درمان شود، هیدرونفروز معمولا مشکلات پزشکی پایدار را ایجاد نمی کند. اگر هیدرونفروز در نوزادان قبل از تولد کشف نشده باشد، تشخیص آن سخت تر می شود. آگاهی از علائم UTI  در نوزادان می تواند به تعیین یک مشکل احتمالی کمک کند. توصیه های پزشکی اولیه و درمان باید برای اطمینان از بهبود سریع کمک کند.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با لینک دهی مستقیم مجاز است