هیپرکلسیمی چیست؟ بررسی علل، علائم و راه های درمان

هیپرکلسیمی : واژه هیدروکلسیمی به داشتن کلسیم بیش از حد در خون اشاره دارد. در برخی موارد علت فعالیت بیش از حد غده پاراتیرویید، داروهای خاص، ویتامین D بیش از حد و یا شرایط سلامتی از جمله سرطان است.

کلسیم نقش مهمی در بدن ایفا می کند. آن کمک می کند تا استخوان ها و دندان های قوی داشته باشید و همچنین از سلامت عضلات، اعصاب و قلب حمایت می کند. با این حال، کلسیم بیش از حد می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود.

در این مقاله، ما علائم، علل و عوارض هیپرکلسیمی را بررسی می کنیم. ما همچنین نحوه تشخیص و درمان آن را توصیف می کنیم.

هیپرکلسیمی چیست؟

سطح کلسیم در خون بیشتر توسط غدد پاراتیرویید کنترل می شود. این چهار غده کوچک پشت تیروئید قرار دارند. وقتی بدن نیاز به کلسیم دارد، غدد پاراتیرویید هورمون را ترشح می کند. این هورمون سیگنال های زیر را در بدن صادر می کند:

• آزاد کردن کلسیم استخوان ها در خون
• کم کردن کلسیم کلیه ها در ادرار
• فعال کردن ویتامینD توسط کلیه ها، که به دستگاه گوارش کمک می کند تا بیشتر کلسیم را جذب کند.

 غده پاراتیروئید غیرفعال یا یک وضعیت سلامتی پایه می تواند تعادل کلسیم را مختل کند.
اگر سطح کلسیم بیش از حد بالا باشد، یک فرد ممکن است مبتلا به هیپرکلسیمی تشخیص داده

 شود. این وضعیت می تواند توابع بدن را مختل کند و به طور خاص می تواند با مشکلات زیر  مرتبط باشد:

• سلامت ضعیف استخوان ها
• سنگ کلیه
• عملکرد غیر طبیعی قلب و مغز

سطح بالایی از کلسیم در خون می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علائم

هیپرکلسیمی خفیف نمیتواند علائمی داشته باشد، در حالی که هیپرکلسیمی جدی تر می تواند باعث علائم زیر شود:

تشنج بیش از حد و ادرار مکرر: کلسیم بیش از حد به این معنی است که کلیه ها باید سخت کار کنند. در نتیجه، فرد ممکن است اغلب ادرار کند که منجر به کم آبی و افزایش تشنگی می شود.

درد معده و مشکلات گوارشی: کلسیم بیش از حد می تواند موجب ناراحتی معده، درد شکمی، حالت تهوع، استفراغ و یبوست شود.

درد استخوان و ضعف عضلانی: هیپرکلسیمی باعث می شود که استخوان ها بیش از حد کلسیم را آزاد کنند و دچار کمبود شوند. این فعالیت غیر طبیعی استخوان می تواند منجر به درد و ضعف عضلانی شود.

سردرگمی، بی حالی و خستگی: کلسیم بیش از حد در خون می تواند بر مغز تاثیر بگذارد و باعث ایجاد این علائم شود.

اضطراب و افسردگی: هیپرکلسیمی ممکن است بر سلامت روان تاثیر بگذارد.

فشار خون بالا و ریتم های غیر طبیعی قلب: سطح بالایی از کلسیم می تواند فشار خون را افزایش دهد و منجر به اختلالات الکتریکی شود که باعث تغییر ریتم قلب می شود.

علل

تعدادی از عوامل و شرایط اساسی می تواند باعث ایجاد هیپرکلسیمی شود. این عوامل شامل:

غده پاراتیروئید بیش از حد فعال

غدد پاراتیرویید سطح کلسیم را کنترل می کنند. اگر آنها بیش از حد سخت کار کنند، این می تواند منجر به هیپرکلسیمی شود. غدد پاراتیرویید ممکن است هنگامی که یک فرد بزرگ می شود یا هنگامی که یک رشد غیرقطعی شکل می گیرد، بیش از حد فعال شوند. داشتن غده پاراتیرویید بیش از حد فعال، هیپر پاراتیروییدیسم نامیده می شود. این ممکن است شایع ترین علت هیپرکلسیمی باشد. هیپر پاراتیروییدیسم معمولا در افراد بین سن ۵۰ تا ۶۰ سالگی اتفاق می افتد. همچنین در زنان بیش از سه برابر شایع تر از مردان است.

ویتامین D بیش از حد

ویتامین D موجب جذب کلسیم در روده می شود. پس از جذب، کلسیم به جریان خون منتقل می شود. تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از کلسیم در رژیم غذایی جذب می شود، در حالی که بقیه به مدفوع منتقل می شوند. با این حال، مقدار بیش از حد ویتامین D در بدن جذب کلسیم را بیشتر می کند، که منجر به هیپرکلسیمی می شود.

در سال ۲۰۱۲، برخی محققان پیشنهاد کردند که مکمل های ویتامین D درمانی با دوز بالا باعث ایجاد هیپرکلسیمی می شوند. این مکمل ها را می توان در درمان مولتیپل اسکلروز و سایر شرایط استفاده کرد.

گروه غذا و تغذیه در ایالات متحده مقدار زیاد ویتامین D را به عنوان مصرف بیش از ۴،۰۰۰ واحد بین المللی (IU) در روز تعریف می کند. دوز روزانه توصیه شده برای بزرگسالان ۶۰۰ تا ۸۰۰ IU در روز است.

سرطان

اگر فرد مبتلا به سرطان باشد، ممکن است باعث ایجاد هیپرکلسیمی شود. سرطانهایی که معمولا به این بیماری منجر می شوند عبارتند از:

• سرطان ریه
• سرطان پستان
• سرطان خون

در سال ۲۰۱۳ تخمین زده شد که هر ساله بیش از ۲ درصد از بیماران سرطانی در ایالات متحده تحت تأثیر هیپرکلسیمی قرار می گیرند. همچنین تا ۳۰ درصد از افرادی که سرطان دارند، بدنشان در طول بیماری میزان بالایی از کلسیم را دارد.

اگر سرطان به استخوان گسترش پیدا کند، خطر ابتلا به هیپرکلسیمی را افزایش می دهد.

سایر شرایط سلامتی

علاوه بر سرطان، بالا بودن سطح کلسیم به علت شرایط زیر وجود دارد:

• بیماری سل
• سارکوئیدوز
• بیماری تیروئید
• بیماری مزمن کلیوی
• بیماری غده فوق کلیه
• عفونت قارچی شدید
• کاهش تحرک

افرادی که قادر به حرکت در اطراف برای دوره های طولانی نیستند ممکن است در معرض خطر هیپرکلسیمی باشند. هنگامی که استخوان ها کار کمتری انجام می دهند، می توانند کلسیم بیشتری را در جریان خون آزاد کنند.

کم آبی شدید بدن

افرادی که بدنشان به شدت کم آب می شود، آب کمتری در خون دارند که می تواند غلظت کلسیم را در جریان خون افزایش دهد. با این حال، این عدم تعادل معمولا هنگامی که فرد به اندازه کافی هیدراته شود اصلاح می گردد. در برخی موارد، سطح بالای کلسیم می تواند منجر به کم آبی شدید شود. برای پزشکان مهم است که در معاینه اول مشخص شود که علت سطح بالایی از کلسیم است و یا کم آبی بدن.

داروها

برخی داروها می توانند غده پاراتیروئید را بیش از حد تحریک کنند و این می تواند منجر به هیپرکلسیمی شود. یک مثال لیتیوم است که گاهی اوقات برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود.

عوارض جانبی

بدون درمان مناسب، هیپرکلسیمی می تواند منجر به شرایط زیر شود:

پوکی استخوان

با گذشت زمان، استخوان ها ممکن است مقدار زیادی کلسیم را در جریان خون آزاد کنند. این باعث می شود استخوان ها نازک تر و یا کمتر متراکم شوند. همانطور که کلسیم همچنان آزاد می شود، پوکی استخوان می تواند رشد کند.

افرادی که مبتلا به پوکی استخوان هستند خطر بیشتری دارند:

• شکستگی استخوان
• ناتوانی قابل توجه
• از دست دادن استقلال
• بی حرکتی طولانی مدت
• کوتاه تر شدن انحنای ستون فقرات در طول زمان
• سنگ کلیه

افراد مبتلا به هیپرکلسیمی در معرض خطر ابتلا به کریستال های کلسیم در کلیه ها هستند. این کریستال ها می توانند تبدیل به سنگ کلیه شوند، که اغلب بسیار دردناک است. آنها همچنین می توانند منجر به آسیب رساندن به کلیه ها شوند.

نارسایی کلیه

با گذشت زمان، هیپرکلسیمی شدید می تواند از درست کارکردن کلیه های بدن جلوگیری کند. کلیه ها ممکن است در تمیز کردن خون، تولید ادرار و حذف مایع از بدن کمتر موثر باشند. این مشکل نارسایی کلیه نامیده می شود.

مشکلات سیستم عصبی

هیپرکلسمی شدید اگر درمان نشود، ممکن است سیستم عصبی را مختل کند. اثرات احتمالی عبارتند از:

• گیجی
• زوال عقل
• خستگی
• ضعف
• کما

رفتن به کما جدی است و می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

ضربان قلب نامنظم

کلسیم نقش مهمی در تنظیم ضربان قلب دارد و کلسیم بیش از حد می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم شود.

تشخیص

هر کسی که علائم هیپرکلسیمی را تجربه می کند باید با یک دکتر صحبت کند، یک آزمایش خون را انجام دهد و بر اساس نتایج تشخیص انجام می شود. فرد مبتلا به هیپرکلسیمی خفیف ممکن است علائمی نداشته باشد و این وضعیت تنها پس از یک آزمایش خون معمولی تشخیص داده می شود.

این آزمایش برای تعیین میزان کلسیم و هورمون پاراتیروئید خون است. این آزمایش می تواند نشان دهد که چگونه سیستم های مختلف بدن مانند آن هایی که خون و کلیه را شامل می شوند کار می کنند. پس از تشخیص هیپرکلسیمی، یک پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری انجام دهد، مانند:

• یک ECG برای ثبت فعالیت الکتریکی قلب
• اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی سرطان ریه یا عفونت
• یک ماموگرام برای بررسی سرطان پستان
• یک سی تی اسکن یا MRI برای بررسی ساختار بدن و اندام ها

برای اندازه گیری تراکم استخوانی، دوز انرژی اشعه ایکس، معمولا به عنوان اسکن DEXA شناخته

می شود.

درمان

افراد مبتلا به هیپرکلسیمی خفیف ممکن است نیاز به درمان نداشته باشند و در طول زمان ممکن است سطوح کلسیم به حالت عادی بازگردد. دکتر سطح کلسیم و سلامت کلیه را نظارت خواهد کرد.
اگر سطح کلسیم همچنان افزایش یابد یا خود به خود بهبود نیابد، آزمایش های بیشتری توصیه می شود.
برای افراد مبتلا به هیپرکلسیمی شدید، مهم است که علت کشف شود. پزشک ممکن است درمان هایی برای کاهش سطح کلسیم و جلوگیری از عوارض ارائه دهد. درمان های احتمالی شامل تزریق مایعات وریدی و داروهایی مانند کلسیتونین یا بیسفسفونات می باشند.

اگر فعالیت بیش از حد غدد پاراتیرویید، ویتامین D بیش از حد و یا یکی دیگر از وضعیت سلامتی باعث هیپرکلسیمی شود، پزشک نیز این شرایط اساسی را درمان می کند. فرد مبتلا به رشد غیرقطعی در غده پاراتیروئید ممکن است نیاز به عمل جراحی برای برداشتن آن داشته باشد.

جلوگیری

تغییرات خاصی در شیوه زندگی می تواند به حفظ سطح کلسیم متعادل و استخوان سالم کمک کند. این تغییرات شامل:

نوشیدن مقدار زیادی آب: هیدراتاسیون ممکن است سطح کلسیم خون را کاهش دهد و می تواند از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری کند.

ترک سیگار: سیگار کشیدن می تواند باعث کاهش تراکم استخوان شود. علاوه بر بهبود سلامت استخوانها، ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان و سایر مشکلات سلامتی را کاهش می دهد.

ورزش و تمرینات قدرتی: این باعث افزایش قدرت و سلامت استخوان می شود.

رعایت دستورالعمل ها برای مصرف داروها و مکمل ها: این کار ممکن است خطر ابتلا به مصرف بیش از حد ویتامین D و ایجاد هیپرکلسیمی را کاهش دهد.

چشم انداز

چشم انداز فردی بستگی به علت و شدت هیپرکلسیمی دارد. هیپرکلسیمی خفیف ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد. اگر شرایط جدی تر باشد، پزشک ممکن است داروهایی را که سطح کلسیم پایین تر دارند، تجویز کند. هر کسی که علائم هیپرکلسیمی را تجربه می کند باید با دکتر صحبت کند.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است