ویتامین D ممکن است از دیابت نوع ۱ جلوگیری کند
کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ ژنتیکی می توانند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند در صورتی که ویتامین D کافی دریافت کنند. این نتیجه گیری یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله دیابت است.
محققان دریافتند که کودکان مبتلا به سطوح پایین ویتامین D، در مقایسه با افرادی که سطوح بالاتری از ویتامین دارند، احتمال ابتلا به خود ایمنی در جزایر لانگرهانس را افزایش می دهند.
سیستم ایمنی جزایر لانگرهانس یک فرایند است که سیستم ایمنی آن به اشتباه به سلول های تولید کننده انسولین پانکراس منجر می شود و باعث ایجاد دیابت نوع ۱ می شود.
نویسنده این تحقیق، دکتر جیل نوریز، از دانشکده بهداشت عمومی کلرادو در شرکت آئورورا و همکارانش می گویند که مطالعه آنها اولین بار است که نشان می دهد که سطوح بالاتر ویتامین D ممکن است به جلوگیری از خود ایمنی جزایر لانگرهانس کمک کند.
دیابت نوع ۱ یک بیماری است که بدن دیگر قادر به تولید مقدار کافی انسولین نیست. انسولین هورمونی است که سطح قند خون را کنترل می کند.
در دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی یک حمله به سلول های پانکراس به نام جزیره ها را به وجود می آورد که اغلب به عنوان جزایر شناخته می شوند. این خوشه ها، سلول هایی هستند که حاوی سلول های بتا هستند که به تشخیص گوگرد در خون می پردازند و آن را در صورت لزوم آزاد می کند.
در نتیجه حمله ایمنی به جزایر، سلول های بتا قادر به تولید مقادیر کافی از انسولین نیستند و باعث می شود سطح قند خون نیز بسیار بالا رود.
اگر چه دیابت نوع ۱ در هر سنی ممکن است رخ دهد اما شروع این بیماری در دوران کودکی شایع است. به گفته انجمن دیابت آمریکا، حدود ۱.۲۵ میلیون کودک و بزرگسالان در ایالات متحده دارای دیابت نوع ۱ هستند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که سطح پایین ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ را افزایش دهد. در پاسخ به چنین مطالعاتی، دانشمندان تحقیق کرده اند که آیا سطح بالاتری از ویتامین می تواند یک اثر پیشگیرانه در برابر دیابت نوع ۱ داشته باشد، اما مطالعات آنها نتایج متناقضی را ایجاد کرده اند.
ویتامین D اغلب به عنوان “ویتامین آفتاب” نامیده می شود، زیرا خورشید منبع اصلی آن است. ویتامین D نیز در برخی از غذاها – از جمله ماهی، پنیر و زرده تخم مرغ – موجود است و به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است.
برای این آخرین تحقیق، دکتر نوریس و همکارانش در مورد ارتباط بین ویتامین D و دیابت نوع ۱ تصمیم به تحقیقات و کسب اطلاعات بیشتر گرفتند. به طور خاص، آنها تحقیق کردند که آیا میزان ویتامین D در دوران کودکی تأثیر مثبتی بر خود ایمنی جزایر لانگرهانس دارد یا خیر.
دکتر نوریس می گوید: “چندین سال است که بین دانشمندان اینکه آیا ویتامین D خطر ابتلا به خود ایمنی در جزایر لانگرهانس و دیابت نوع ۱ را کاهش می دهد، بحث برانگیز است.”
خطر ابتلا به خود ایمنی کاهش می یابد
نتیجه مطالعه در این زمینه – که بخشی از عوامل محیطی در دیابت مورد بررسی قرار گرفت – شامل ۸،۶۷۶ کودک که دارای خطر ژنتیکی برای توسعه دیابت نوع ۱ بود.
به عنوان بخشی از مطالعه، نمونه های خون از هر کودک هر ۳-۶ ماه از ابتدای تولد تا ۴ سالگی گرفته شد. این نمونه ها برای شناسایی ویتامین D و خود ایمنی جزایر لانگرهانس استفاده شدند.
در مجموع ۳۷۶ کودک مبتلا به خود ایمنی جزایر بودند و سطح ویتامین D این کودکان با آن ۱۰۴۱ کودک که شرایط مناسبی نداشتند مقایسه شد.
محققان دریافتند که در میان کودکان مبتلا به نوعی از ژن گیرنده ویتامین D، سطح بالای ویتامین D در دوران پس از زایمان و دوران کودکی با کاهش خطر ابتلا به خود ایمنی در جزایر لانگرهانس همراه بود.
تیم تحقیقاتی می گوید که مطالعه آنها قادر به اثبات علت و معلول بین میزان بالای ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به خود ایمنی جزایر لانگرهانس نیست و مطالعات بیشتری لازم است.
با این حال، دکتر نوریس و همکارانش معتقدند که یافته های آنها نشان می دهد که ویتامین D در جلوگیری از ابتلا به دیابت نوع ۱ در کودکان مبتلا تاثیرگذار است.