راه جدید برای پیشگیری از تومور سرطان سینه تهاجمی پیدا شده است

یک مکانیزم کلیدی برای پیشگیری از تومور سرطان سینه تهاجمی پیدا شده است

سینه و تومورهای آن: یک مطالعه جدید، یک مکانیزم مولکولی را مورد بررسی قرار داده و توضیح می دهد که چرا برخی از انواع سرطان پستان نسبت به انوع دیگر، به شیمی درمانی مقاوم هستند. یافته ها ممکن است به زودی به استراتژی های جدید پیشگیری و درمان این بیماری منجر شود.

با توجه به پیشرفت های بزرگی که اخیرا در درمان و پیشگیری از سرطان پستان ایجاد شده است، میزان بقا برای این نوع سرطان بدخیم بسیار مهم است.

طبق آخرین آمار، نزدیک به ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان، نرخ بقای ۵ ساله دارند و تعداد مرگ و میرهای ناشی از سرطان سینه در سال های اخیر کاهش یافته است.

با این حال، موسسه ملی سرطان (NCI) تخمین زده است که در سال ۲۰۱۷، ۴۰،۶۱۰ زن از این بیماری جان باخته اند.

عوامل موثر بر چشم انداز بیماران مبتلا به سرطان پستان متغیر می باشد که شامل مرحله سرطان، درجه تومور و وضعیت گیرنده هورمون می باشد.

تحقیقات قبلی – که اولین محقق آن، ایوان نیکولا کلولاکا، از موسسه FIRC برای بنیاد انکولوژی مولکولی در میلان، ایتالیا بود – نشان داده است که بیان پروتئین خاصی به نام Numb بر شدت سرطان تاثیر می گذارد.

میزان این پروتئین، در مبارزه با تشکیل تومور بسیار مهم است و از دست دادن یا کم شدن بیان این پروتئین، سرطان پستان را تهاجمی تر می کند و باعث می شود کمتر به شیمی درمانی پاسخ دهد. به عبارتی دیگر نسبت به شیمی درمانی مقاوم تر می شود.

نقش پروتئین Numb

در این تحقیق، محققان ایتالیایی نشان دادند که پروتئین Numb از طریق جلوگیری از تخریب یکی دیگر از سرکوب کننده های تومور به نام p53، باعث مبارزه با تومور می شود.
در مطالعه جدید – که ابتدا توسط همان کلولاکا انجام شده است – تیم، مکانیزم مولکولی که Numb مانع تشکیل سرطان پستان تهاجمی می شود، را کشف و بررسی کردند.

درمان های جدید و موثرتر سرطان سینه

یافته های این تحقیق که در نشریه سلول زیست شناسی منتشر شده، راه را برای درمان های جدید و موثرتر هموار ساخت که می تواند چشم انداز بیماران مبتلا به سرطان را بهبود بخشد.

پن پائولو دی فیور از موسسه FIRC انکولوژی مولکولی، این مطالعه را همراه با سالواتور پیس و مارینا مپلی از موسسه انکولوژی اروپا، همچنین در میلان، ایتالیا انجام دادند.

کشف یک تعامل مولکولی پیچیده و تومور بدخیم

محققان می گویند: “در سلول های ما یک پروتئین وجود دارد که P53 نامیده می شود که از تومور محافظت می کند. هنگامی که سلول های p53 را از دست می دهیم، تومورها بدخیم می شوند.

پروتئین دیگری که MDM2 نامیده می شود، می تواند p53 را از بین ببرد. در نهایت، پروتئین سوم به نام بلوک Numb می تواند MDM2 را بلوکه کند و در نتیجه مانع از بین رفتن p53 شود. در اصل، زمانی که تعداد کافی از p53 وجود داشته باشد، سلول ها محافظت می شوند.”

محققان همچنان ادامه دادند: “اگر به هر دلیلی، میزان آن کاهش یابد در نتیجه P53 کاهش می یابد و سلول ها بدخیم می شوند.”

دی فیور و همکارانش گفتند:” در این مطالعه ما مکانیزم مولکولی را کشف کردیم که از طریق آن Numb، Mdm2 را بلوکه می کند و به همین سبب اجازه می دهد تا p53 باقی بماند. “

ایزوفرم در سرطان سینه: تولید چهار نوع مختلف از Numb

اما کشف محققان حتی پیچیده تر از این است. برای درک این پیچیدگی، باید بدانید که “در هر سلول، چهار نوع مختلف از Numb تولید می شود (چیزی که ما از نظر فنی به آن ایزوفرم می گوییم). فقط دو ایزوفرم، -۱ و -۲ می توانند Mdm2 را مسدود کنند. “

محققان در بررسی اثرات این ایزوفرم ها در سرطان سینه، به این نتیجه رسیدند که “در تعدادی از تومورها […] ایزوفرم های اعداد -۱ و -۲ بسیار کم بودند و بنابراین p53 کم شده بود”.

در واقع، هنگام مقایسه سلول های تومور از بیماران مبتلا به سرطان های مختلف پستان، دی فیور و تیم او دریافتند که تعداد کم Numb-1 و Numb-2 نسبت به سیس پلاتین، باعث مقاومت به شیمی درمانی می شود.

علاوه بر این، زمانی که محققان این سلول های سرطانی را با مهار کننده Mdm2 درمان کردند، سطح سرکوب کننده تومور p53 افزایش یافت، که این سلول ها را در معرض شیمی درمانی قرار داد. بنابراین عملکرد و نتیجه بهتری از شیمی درمانی مشاهده شد.

تومور سینه و کاهش سطح Numb-1 و Numb-2

بنابراین، تیم “استدلال کرد که سرطان سینه با کاهش سطح Numb-1 و Numb-2 که مقاوم به عوامل ژنوتوکسیک است، ممکن است نتیجه بیماری را نیز بدتر کند.”

بنابراین، محققان با بررسی ۸۹۰ نفر که مبتلا به سرطان سینه بودند، ارتباط شدیدی بین سطح پایین ایزوفرم Numb-1 و Numb-2و خطر ابتلا به سرطان سینه سرطانی پیدا کردند.

محققان به MNT گفتند: “کسانی که مبتلا به تومورهای پستان با سطح پایین Numb-1 و Numb-2 هستند، به راحتی متاستاز می شوند و همچنین به شیمی درمانی مقاوم می گردند.”

ادامه راه با پیدا کردن و ساختن داروهای جدید

نویسندگان گفتند که اثرات بالینی مهم از این یافته ها وجود دارد. یکی از این دلایل، توسعه دارو است که اثر Numb در MDM2 را بازسازی می کند. در آینده نزدیک، دی فیور و تیم او قصد دارند چنین داروهایی را توسعه دهند.

محقق ارشد گفت: “این کار آسان نیست. برخی از مراحل برای رسیدن به این هدف در مطالعه ما انجام شده است، با شناسایی قطعه Numb که در آن این داروهای فرضی را می توان مدل سازی کرد.”

آنها ادامه دادند: “احتمال دیگر، استفاده از تلاش های موجود در حال حاضر برای توسعه دارو است که می تواند Mdm2 را مسدود کند.”

با این حال، بلافاصله، دانشمندان قصد دارند تحقیقات بیشتری برای فهمیدن دلیل اینکه چرا Numb-1 و Numb-2 در سرطان سینه کم می شوند، انجام دهند.

ترجمه از: فرزانه پاشایی

اختصاصی وبسایت وردنگار: هرگونه کپی تنها با ذکر لینک وردنگار مجاز می باشد.