کتوز در نتیجه پیروی از رژیم استاندارد کتوژنیک است، به همین دلیل که گاهی اوقات نیز “رژیم کتوز” نامیده می شود. کتوز زمانی اتفاق می افتد که گلوکزی که از غذاهای کربوهیدرات (مانند دانه ها، تمام منابع قندی یا میوه ها) به دست می آید، به طور چشمگیری کاهش پیدا می کند، و بدن از یک منبع سوخت دیگر استفاده می کند مانند چربی. با چندین روز غذا نخوردن میتوان به رژیم کتوز دست یافت، اما بیشتر از چند روز، پایدار نیست.
گرچه از چربی رژیم غذایی به ویژه چربی اشباع شده اغلب به بدی نام برده میشود، زیرا باعث ترس از افزایش وزن و بیماری های قلبی می شود، همچنین برای زمانی که کربوهیدرات ها به راحتی قابل دسترس نیستند، دومین منبع انرژی بدن محسوب میشود.
کتوز چیست؟
در غیاب گلوکز، که معمولا توسط سلول ها به عنوان یک منبع سریع انرژی استفاده می شود، بدن شروع به سوختن چربی می کند و به جای آن بدن ،کتون تولید می کند. هنگامی که سطح کتون در خون به نقطه خاصی می رسد، شما به حالت کتوز وارد می شوید که معمولا به کاهش وزن سریع و پایداری منجر می شود تا وقتی که یک به وزن سالم و ثابت برسید.
خلاصه این فرایند پیچیده، این است که کتوز زمانی اتفاق می افتد که کبد، چربی را در طی فرایندی به نام بتا اکسیداسیون، به اسید های چرب و گلیسرول تجزیه می کند. سه نوع اصلی کتون وجود دارد که مولکول های محلول در آب را در کبد، تولید میکنند:استو استات، بتا هیدروکسی بوتیرات و استون.
سپس بدن این اسیدهای چرب را به یک ماده غنی از انرژی تبدیل می کند که شامل کتون هایی میباشد که در جریان خون به گردش در می آیند. مولکول های اسید چرب از طریق فرآیندی به نام کتوژنسیز تجزیه می شوند و یک کتون خاصی به نام استواستات شکل می گیرد که تامین کننده انرژی میباشد.
نتیجه نهایی توقف سوختن کتون های زیاد میباشد که بعضی اوقات کتون نیز نامیده میشود که مسئول تغییر متابولیسم میباشد به طوری که برخی از افراد می خواهند که شما تبدیل به یک دستگاه “چربی سوز” شوید. هم از نظر جسمانی و هم روحی، تأثیری که بر بدن میگذارد، با حالت گلیکولیتیک بسیار متفاوت است که در آن از گلوکز خون به عنوان منبع انرژی استفاده میکند.
به یاد داشته باشید که حالت کتوز با کتواسیدوز اشتباه گرفته نشود، که یک عارضه جدی دیابتی است که بدن کتون اضافی یا اسیدهای خون را تولید می کند.
هدف از رژیم غذایی کتوژنیک این است که شما را در وضعیت چربی سوز کتوز حفظ کند، تا وزن خود را کم کرده و به نقطه ایده آل خود برسید.
چگونه می توانیم به رژیم کتوز دست پیدا کنید؟
مصرف گلوکز از غذاهای کربوهیدرات دار مانند دانه ها، سبزیجات نشاسته ای، میوه، و غیره
مجبور کردن بدن برای یافتن یک منبع سوخت جایگزین دیگر مانند چربی ( آوکادو، روغن نارگیل، ماهی قزل آلا).
ضمنا، بعلت عدم وجود گلوکز، بدن شروع به سوختن چربی و تولید کتون می کند.
هنگامی که سطح کتون در خون به نقطه خاصی می رسد، شما به حالت کتوز وارد می شوید.
سطح زیاد حالت کتون، باعث کاهش وزن سریع و پایدار می شود تا وقتی که به یک وزن سالم و پایدار دست پیدا کنید.
تعجب می کنم که چگونه با مصرف مواد غذایی حاوی کربوهیدرات، هنوز در رژیم کتوز هستید؟ رژیم سنتی کتوژنیک که برای افراد مبتلا به صرع ایجاد شده بود شامل ۷۵ درصد کالری از منابع چربی (مانند روغن یا کاهش چربی گوشت)، ۵ درصد از کربوهیدرات ها و ۲۰ درصد پروتئین بود. بیشتر افرادی هم که یک رژیم غذایی کتون نه چندان سختی دارند ، باز هم میتوانند به سرعت وزن خود را کاهش دهند.
به منظوراینکه بتوانید درکتوز باقی بمانید، هدف خود را مصرف حدود ۳۰تا ۵۰ گرم از مقدار توصیه شده کل کربوهیدرات ها قرار دهید این یک رویکرد نسبتا متوسط یا انعطاف پذیر است، اما ممکن است برای شروع، کم اهمیت باشد. هنگامی که بیشتر به این روش غذایی عادت می کنید، می توانید مصرف کربوهیدرات ها تا حدود ۲۰ گرم در روز کاهش دهید. این مقدار استاندارد، برای بسیاری از افراد که رژیم کیتو دارند و میخواهند بهترین نتایج را کسب کنند، سخت است، اما به یاد داشته باشید که همه چیز کمی متفاوت تر شده است.
