کلوپیکسول (Clopixol) دارویی است که حاوی یک ماده فعال به نام زوکلو پنتیگزول است. این دارو متعلق به گروه آنتی سایکوتیک(طبقه بندی شده به گروه تیوکسانتن) است. این دارو با مسدود کردن گیرنده های دوپامین و همچنین گیرنده های ۵-HT2 عمل می کند و در درمان اسکیزوفرنی و روان درمانی استفاده می شود.
احتیاط
- از مصرف کلوپیکسول باید در بیماران آلرژیک به مواد زکلوپنتیکسول یا داروهای مشابه دیگر اجتناب شود. اگر علائم حساسیت دارید، مانند:
- پوست خارش دار
- تورم صورت
- تورم زبان
- قرمزی پوست یا مشکل تنفس
- بلافاصله با دکتر خود تماس بگیرید
- در بیماران با سطح پایین آگاهی (از جمله به علت مصرف بیش از حد الکل یا به علت استفاده از داروهای خاص) و همچنین در بیماران مبتلا به آسیب مغزی، باید اجتناب شود.
کلوپکسول باید تنها با احتیاط های اضافی در شرایط زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- در بیماران مبتلا به تومور غده فوق کلیه (فئوکروموسیتوم).
- مشکلات تنفسی.
- در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی (آنژین صدری، نارسایی قلبی یا آریتمی – ضربان قلب نامنظم).
- در بیماران مبتلا به صرع
- در بیماران مبتلا به پارکینسون
- بیماران مبتلا به گلوکوم (افزایش فشار چشم).
- در بیماران مبتلا به مایتنسیا گراویس (بیماری عصبی عضلانی جدی خود ایمنی).
- بیماری های کلیه
- در بیماران مبتلا به اختلالات تیروئید.
- در بیماران مبتلا به دیابت.
- در بیماران با عدم تعادل الکترولیتی (پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم).
- این دارو، مانند همه داروهای ضد روانپریشی دیگر، می تواند سبب ایجاد یک سندرم بدخیم عصبی شود که خود را با علائم زیر نشان می دهد:
- تب (درجه حرارت بالا، بیش از ۳۸ درجه سلسیوس)،
- اسپاسم عضلانی طولانی غیر مجاز (استحکام عضله)
- اختلالات آگاهی
- بی اختیاری ادرار (از دست رفتن کنترل مثانه)
- مشکل تنفس و غیره.
- این عوارض جانبی به ندرت رخ می دهد، اما احتیاط توصیه می شود، زیرا این شرایط می تواند تهدید کننده حیات باشد! بلافاصله اگر دچار علائم فوق الذکر شده اید، به پزشک اطلاع دهید.
- این دارو را بطور ناگهانی متوقف نکنید، زیرا ممکن است باعث سندرم انقباض شود. دوز باید به تدریج کاهش یابد. قبل از متوقف کردن این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- با توجه به خطر بالای عوارض جانبی در این بیماران، باید با احتیاط بیشتری در بیماران سالمند مورد استفاده قرار گیرد.
مصرف کلوپیکسول در دوران بارداری و شیردهی
- در دوران بارداری باید از آن اجتناب کرد مگر آنکه مزایای آن برای مادر بیشتر از خطرات آن برای جنین باشد.
- در هنگام استفاده از این دارو از تغذیه با شیر مادر اجتناب کنید زیرا این دارو به شیر مادر منتقل می شود.
نحوه استفاده
- دوز معمول ۱۰ تا ۵۰ میلی گرم در روز است. معمولا درمان با دوز پایین شروع می شود که می تواند به تدریج افزایش یابد تا اثر مناسب به دست آید. دکتر شما به شما یک دوز کوچک را برای شروع تجویز میکند.
- کل قرص را با یک لیوان آب بنوشید. قرص را نشکنید یا نجوید، زیرا ممکن است اثر آن را تحت تأثیر قرار دهد. کلوپیکسول بدون توجه به غذا مصرف می شود، زیرا غذا بر اثر آن اثر نمی گذارد.
- درمان باید حداقل چند ماه طول بکشد.
- این دارو را بطور ناگهانی متوقف نکنید. شما باید به تدریج دوز را کاهش دهید. قبل از متوقف کردن این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- با توجه به افزایش خطر عوارض جانبی، باید در ترکیب با نوشیدنی های الکلی از مصرف آن اجتناب شود.
استفاده از داروهای دیگر (تداخلات دارویی)
از مصرف کلوپیکسول همراه با داروهای زیر باید اجتناب شود:
- وارفارین (فارین)، یک داروی مورد استفاده در درمان اختلالات لخته شدن خون (همچنین به عنوان نیتروژن خون شناخته می شود). مصرف همزمان با این دارو با کلوپیکسول، خطر خونریزی را افزایش می دهد.
- داروهای مورد استفاده در درمان فشار خون بالا و آریتمی (ضربان قلب نامنظم) و سایر داروهای مورد استفاده در بیماری های قلبی.
- داروهای ضد روانپزشکی دیگر. هنگام استفاده از این دارو از داروهای دیگر برای درمان روان درمانی و اسکیزوفرنی استفاده نکنید.
- داروهای مورد استفاده برای درمان صرع.
- لووداپا، داروئی که در درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود.
- اریترومایسین، یک داروی مورد استفاده در درمان عفونت باکتریایی (معمولا در سرماخوردگی) است. مصرف همزمان با این دارو خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد که می تواند باعث ایجاد آریتمی (ضربان قلب نامنظم) باشد که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
- سیپرینول، سیفران، سیپرو فلوکساسین، سیپروسینال، داروهای مورد استفاده در درمان بسیاری از عفونت های باکتریایی هستند. مصرف همزمان از کلوپیکسول با این داروها خطر ابتلا به QT طولانی مدت را افزایش می دهد و می تواند باعث آریتمی (ضربان قلب نامنظم) شود.
در مورد تمام داروها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
اثرات جانبی
کلوپیکسول ممکن است سبب ایجاد سندرم اکستراپیرامیدال شود، که خود را در علائم زیر نشان می دهد:
- لرزش
- حرکات آهسته (برادیکینزی)
- حرکات غیر دائمی
- اسپاسم عضلانی (به ویژه فک، پشت، دست و پا)
- و آکاتاسیا (احساس بی حسی درونی).
- افزایش دوز کلوپیکسول خطر این عوارض جانبی را افزایش می دهد.
ممکن است باعث طولانی شدن QT و ایجاد آریتمی قلبی جدی شود. بنابراین، در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی، و همچنین در بیماران دیگر که داروهایی مصرف میکنند که ممکن است باعث طولانی شدن QT نیز شود، احتیاط های اضافی لازم است.
کلوپیکسول می تواند باعث کاهش تعداد گلبول های سفید (آگرانو لوکیتوسیس) شود، که باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است، بیشتر حساس به عفونت می شوید، بنابراین اگر شما علائم آنفلوانزا را تجربه می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- سرفه کردن
- تب
- گلو درد، زیرا این می تواند نشانه ای از کاهش تعداد گلبولهای سفید خون باشد.
کلوپیکسول ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:
- افزایش اشتها
- افزایش وزن
- خواب آلودگی
- سرگیجه
- تاری دید
- سردرد
- بیخوابی
- افسردگی
- نوسانات خلقی
- سندرم بدخیم نوروپاتیک
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد شکم
- نفخ شکم
- اختلالات ادراری
- کاهش میل جنسی،
- جین کوماستیا (بزرگ شدن پستان در مردان)
- اختلال نعوظ
- آلرژی و غیره.
اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
نظرات بسته شده است.