آتزولیزوماب یک داروی جدید است که توسط FDA برای درمان کارسینوم اورستیا پیشرفته یا متاستاز در بیمارانی که به درمان پلاتین پاسخ نداده اند، تایید شده است. این کار همچنین به نام PD-L1 شناخته می شود.
PD-L1 بخشی از چرخه ایمنی سرطان است که یک فرایند هفت مرحله ای می باشد که به بدن شما کمک می کند تا مبارزه با سرطان و کشتن سلول های سرطانی را ادامه دهد. PD-L1 بر روی سلول های تومور و گیرنده های PD-1 که در سلول های T-سیتوتوکسی یافت می شود (سلول های T-سیتوتوکسی بخشی از سیستم ایمنی بدن ما هستند و سلول های سرطانی را می کشند) عمل می کند.
هنگامی که PD-L1 به گیرنده PD-1 متصل می شود، باعث سرکوب فعالیت سلول های T-سیتوتوکسیک می شود و از این طریق باعث کشتن تومور می شود. با جلوگیری از اتصال PD-L1 به PD-1، آتزولیزوماب به طور موثر منجر به آپوپتوز توموری – مرگ سلول های سرطانی می شود.
اما، همه تومورها همان علائم PD-L1 را در سلول سرطانی نشان نمی دهند. به همین دلیل، آتزولیزوماب در برابر آن تومورها با شدت بالا در PD-L1 موثرتر از افرادی است که دارای شدت پایین هستند.
PD-L1 در سلول های توموری به راحتی می تواند با آزمایش های تشخیص ساده تعیین شود و قطعا قبل از شروع درمان با آتزولیزوماب توصیه می شود.
اخیرا، آزمایش تک مرحله ای، چند مرحله ای و دو مرحله ای انجام شد و ۲۶٪ از بیماران مصرف آتزولیزوماب واکنش کامل داشتند (بیش از ۳ سال)، در حالی که ۱۵٪ از بیماران پاسخ نسبی داشتند. این نرخ پاسخ بالا است، با توجه به این واقعیت که اکثر بیماران که به شیمی درمانی پلاتین پاسخ ندادند، بیش از یک سال پس از درمان زنده نماندند. همچنین داده های گدشته نشان می دهد که میانگین میزان پاسخ به داروهای دیگر تنها ۱۰٪ است. آتزولیزوماب برای بسیاری از بیماران مبتلا به کارسینوم اورستیا پیشرفته یا متاستاتیک امیدوار کننده است.
هشدارها و سمیت آتزولیزوماب
به گفته FDA، هیچگونه منع مصرف وجود ندارد.
برخلاف سایر داروهای ضد سرطان، آتزولیزوماب سبب ایجاد نوتروپنی به عنوان یک عارضه جانبی نشد. اغلب عوارض جانبی گزارش شده شامل خستگی بود (۳۰٪ از بیماران این اثر منفی را تجربه کرده بودند). اکثر عوارض جانبی خفیف تا متوسط بوده و نیازی به قطع مصرف دارو نیست.
سمیت کلیوی مشاهده نشد.
افزایش شدید سطح آنزیم های کبدی مشاهده شد. طبق گفتهFDA، التهاب کبدی، از طریق سیستم ایمنی، می تواند در حالی که شما در درمان آتزولیزوماب هستید رخ دهد. در مطالعه ای که بر روی ۵۲۳ بیمار انجام شد، یک بیمار التهاب کبدی جان خود را از دست داد، بنابراین نظارت بر عملکرد کبدی در طول درمان توصیه می شود.
سایر اثرات نامطلوب گزارش شده در آزمایش ۲ مرحله ای عبارتند از:
- تهوع (۱۴٪)
- کاهش اشتها (۱۲٪)
- خارش (۱۰٪)
- افزایش دمای بدن (۹٪)
- اسهال (۸٪)
- عفونت ادراری (۷.۱٪)
- بثورات پوستی (۷٪)
- درد مشترک (۷٪)
- استفراغ (۶٪)
- ضعف در تنفس (۳٪)
- کم خونی (۳٪)
- افزایش سطح آنزیم های کبدی (۳٪)
- اختلالات تیروئید (۲.۵٪)
- پنومونیت التهابی (۲٪) با مشکل تنفس و سرفه خشک مشخص می شود. پنومونیت شدیدترین عارضه جانبی گزارش شده در این مطالعه بود.
- فشار خون پایین (۲٪)
- فشار خون بالا (۱٪)
- التهاب کولون (۱٪)
- نارسایی قلبی (۰.۴٪)
- التهاب غده هیپوفیز (۰.۲٪)
شناخته شده است که داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان، دارای عوارض سمیت هستند، اما آتزولیزوماب تاکنون نشان دهنده سطح سمیت نیست.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
از آنجا که آتزولیزوماب داروی جدیدی است، در حال حاضر مطالعاتی در مورد استفاده از آن در دوران بارداری یا تغذیه با شیر مادر انجام نشده است. با توجه به مکانیسم عمل آن (مهار مسیر PD-1 / PD-L1) انتظار می رود که این دارو موجب مسائل مربوط به بیماری های ایمنی در جنین شود که به مرگ جنین ختم می شود. این باید در دوران بارداری مورد استفاده قرار گیرد اگر مزایای استفاده برای مادران بیشتر از خطرات آن برای جنین باشد.
از شیردهی به نوزاد در حالی که شما با آتزولیزوماب درمان می شوید، اجتناب کنید.
مصرف
توصیه می شود دوز ۱۲۰۰ میلی گرم به عنوان یک تزریق داخل وریدی به صورت آهسته (بیش از یک ساعت) هر ۲۱ روز انجام شود.
تداخلات با داروها
در حال حاضر مطالعه ای در مورد تداخلات داخلی و خارجی در بدن وجود ندارد.
اطلاعات در این وبسایت فقط برای مقاصد آموزشی ارائه میشوند و برای مشاوره، تشخیص و درمان پزشکی در نظر گرفته نشده است. اگر در مورد سلامتی خود نگرانی یا سوالی دارید، باید همیشه با یک پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
اختصاصی وردنگار – هر نوع کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است
