آشنایی با رشته های رزمی:کاراته

کلمه ژاپنى «کارا» به معنى خالى و «te» یعنى دست است این هنر رزمى که (karate-do) نام دارد به معناى روش استفاده از دستان خالى است و براساس اصول دفاع شخصى طراحى شده است.

نخستین بار کاراته در جزیره Okinawa توسط روستاییانى که طبق قوانین حاکم اجازه استفاده از سلاح (براى دفاع از خود) را نداشتند شکل گرفت و متولد شد. آن ها با الهام از هنر جنگى قدیمى در چین توانستند شیوه اى جدید به وجود آورند و به عوض در دست گرفتن اسلحه از دست ها و پاهایشان استفاده کردند.

کم کم با عدم نیاز به استفاده از این روش براى دفاع از خود، این وسیله دفاعى تبدیل به یک «هنر» شد و آن را هنر یا ورزش رزمى نامیدند و به گوشه گوشه جهان رسید و در حال حاضر چندین سبک مهم کاراته در دنیا اجرا مى شود.

 کاراته از کجا آمده است؟

«Okinawa» زادگاه یا محل تولد کاراته یکى از چندین جزایر کوچک جنوب ژاپن است که به خاطر وضعیت و موقعیت جغرافیایى بسیار خوب و مناسبش ارتباط فرهنگى و تجارى زیادى با چین و ژاپن براى قرن ها داشته است. به همین خاطر عرصه مبادلات بین مردم این جزایر با کشورهاى همسایه از تبادل کالا و خدمات فراتر رفت و حتى شیوه هاى تدافعى و رزمى نیز انتقال یافت. به جهت تأثیر دائمى ملوانان و تجار چینى جنگ هاى داخلى در این جزیره تحت تأثیر  (Chan Fa) یا روش استفاده از مشت در نبردها ( که در چین متداول بود) قرار گرفت.

 

همانطور که ذکر شد وضعیت استراتژیک خاص این منطقه باعث شد که چینى ها و ژاپنى ها بارها به Okinawa هجوم برند تا از این جزیره به عنوان پایگاه سیاسى نظامى خود استفاده کنند و جاى تعجب نیست اگر در چنین شرایطى این مردم به دنبال راهى براى دفاع از خود بوده باشند بدون داشتن سلاح و براساس قوانینى که به آن ها اجازه استفاده از اسلحه را نمى داد شروع به استفاده از شیوه هاى دفاعى به کمک بخش هاى مختلف بدن و با دستان خالى و پاهاى برهنه کردند.

در شروع این هنر به طور مخفیانه آموزش داده مى شد و از آن جایى که بیشتر این آموزش ها در شب انجام مى شد. شاگردان با لباس خواب بر سر تمرینات حاضر مى شدند و همان لباس خواب ها با تغییراتى به شکل لباس هاى کنونى یا (gi) امروزى درآمد.

در طى سال ها و با گذر زمان ممنوعى آموزش کاراته کمتر شد و گسترش یافت تا اینکه در سال ۱۹۰۲ به طور رسمى مبارزه با استفاده از اصول کاراته به نمایش گذاشته شد و از آن جا بود که کاراته به میان جوانان ژاپنى راه یافت و با استقبال شدیدى که در این کشور از آن شد در سال ۱۹۴۸ انجمن کاراته ژاپن را تأسیس کردند. (JKA) و با شکل گیرى این انجمن رسمى بود که کاراته در سرتاسر جهان با سرعت بیشترى گسترش پیدا کرد. سال ۱۹۳۶ و ملاقات استادان این رشته

در این سال Ryukyu Shimpo یک روزنامه در Okinawa بانى و حامى برگزارى جلسه اى شد تا استادان این رشته به تبادل نظر با هم پرداختند و از همین زمان براى این شیوه دفاعى نام کاراته را انتخاب و اصولى مشترک را طراحى کردند.

چرا تغییر نام ایجادشد؟

۱- در درجه اول مى خواستند هیچ ریشه اى از فرهنگ و اصول چین در این رشته ورزشى بر جاى نماند چرا که تأثیرات شدید نفوذ چین را در آن حس مى کردند. پس بهتر بود که از کلمه اى جدید استفاده شود.

۲- این نام نزدیکى بیشترى به فلسفه Zen که معتقد به تفکر و ریاضت بود داشت.
۳- در ضمن این که از نظر لغوى کلمه اى مناسب و مترادف با این شیوه دفاعى بود (استفاده از دستان خالى)