آیا واقعا می توان از بی خوابی مرد؟
بی خوابی : رندی گاردنر به رغم بیش از ۲۶۴ ساعت بیدار ماندن مستقیم در زمانی که فقط ۱۷ سال سن داشت هم اکنون زنده است و به خوبی در سن ۶۸ سالگی خود به سر می برد.
گاردنر نه تنها رکوردی را برای نخوابیدن از خود به جای گذاشت، بلکه توانست نشان دهد که می توان برای بیش از یک هفته نخوابید و هنوز زنده بود. اما قبل از اینکه یک قوری قهوه قوی را برای شکستن رکورد او سر بکشید، چند نکته وجود دارد که باید در ابتدا بدانها توجه داشته باشید. بسیاری از آزمایش های مخفی روسیه شواهدی را ارائه نمودند که نشان می دهد احتمال اینکه ار بی خوابی بمیرید صفر است .
در حالی که دوره های محرومیت از خواب دیگری نیز در گونه بشر ثبت شده است (یک ساعت تا ۴۴۹ ساعت)، ماراتن ۱۱ روزه گاردنر برای برآوردهای علمی همچنان قابل توجه است.
ویلیام سی دمین، روانپزشک دانشگاه استنفورد ، فرصتی نادر را برای مشاهده و ثبت امواج مغز گاردنر ، به صورت آزمایشگاهی به دست آورد و در هنگامی که او در تلاش برای بیدار ماندن بود مغز او را مورد تحلیل قرار داد.
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید نتایج چندان واضح نبودند. گاردنر پس از سه روز بیداری بسیار عصبی شده بود و هماهنگی نداشت. کمی بلافاصله پس از آن، حواس او تحت تاثیر قرار گرفت و نمی توانست بوها را به درستی تشخیص دهد.
در روز پنج، او دچار توهم شد و ، مغز او وارد یک حالت خواب مانند گردید.
پس از آن محققان با تجزیه و تحلیل فعالیت مغز گاردنر متوجه شدند که او کاملا بیدار نیست و بخش های مختلفی از مغز او وارد مرحله خاموشی شده اند. در حالی که این امر به هیچ عنوان تجربه ی دلپذیری نبود ، اما هیچ چیز نشان نمی داد که سلامت گاردنر در دراز مدت در معرض خطر باشد.
این موضوع به ویژه از آن جهت جالب توجه است که این یافته ها با آزمایش هایی که قبلا بر روی حیوانات محروم از خواب انجام شده بود در تضاد می باشد. در سال ۱۸۹۸، دو فیزیولوژیست ایتالیایی، سگ ها را ، چند هفته به طور مداوم بیدار نگاه داشتند تا زمانی که به طور غم انگیزی، این سگ ها بر اثر چیزی تحت عنوان تخریب اعصاب مختلف مغزی و نخاعی درگذشتند.
آزمایش های مشابه بر روی موش ها نیز نشان داد که کمبود خواب می تواند برای این موجودات مرگبار باشد.
اما به هر دلیلی به نظر می رسد که مغز انسان از ترفندهای عصبی مشابهی شبیه به بعضی از پرندگان و پستانداران آبزی استفاده کند و در واقع مغز انسان از این توانایی برخوردار است که بخش هایی از خود را در حالت بیدار باش و بخش های دیگر را در حالت خواب نگاه دارد تا از مرگ عصبی جلوگیری نماید.
توانایی مغز ما برای وارد شدن به دوره های خواب بسیار کوتاه مدت که از مرگ ما بر اثر بی خوابی جلوگیری می کند ممکن است از قرن های بسیار دور و از پیشینیان ما به ما ارث رسیده باشد. اما در دنیای شلوغ امروزی ممکن است ما بیش از حد از مزایای انعطاف پذیر خواب مغز استفاده نماییم. و این امر هزینه های سنگینی را برای ما به وجوذ خواهد آورد.
کارین اوککی از متخصصین مرکز تحقیقات خواب دانشگاه ماسی در نیوزیلند به ScienceAlert گفت که فقدان خواب به طور چشمگیری باعث افزایش آسیب و یا اختلال در انجام وظایف حساس می شود. او در ادامه توضیحاتش می افزاید:
” کمبود خواب خطر ابتلا به سوانح خودرو و تصادفات جاده ای را به شدت افزایش می دهد. اوککی به نقل از یک مطالعه انجام شده در ایالات متحده نشان می دهد که در حدود چهار یا پنج ساعت خواب باعث می شود که میزان تصادفات، چهار برابر بیشتر از افرادی باشد که در طی شب ۷ یا ۸ ساعت استراحت می کنند.”
با توجه به خطر آسیب های مربوط به کار، یک مطالعه بزرگ انجام شده در ایالات متحده نشان داده است که کارگرانی که کمتر از ۵ ساعت در روز می خوابند، نسبت به کسانی که ۷ تا ۹ ساعت استراحت دارند، ۲.۷ برابر بیشتر از آسیب های مربوط به کار رنج می برند.
اگر شما به اندازه کافی خوش شانس باشید تا از تصادف های جاده ای و یا سوانح کاری خود جلوگیری کنید، کمبود خواب پایدار سایر جنبه های مختلف سلامتی شما را تحت تاثیر قرار داده و خراب می کند.
در بلند مدت، بی خوابی منجر به مشکلات فیزیکی فراوانی مانند افزایش خطر ابتلا به چاقی، دیابت نوع ۲، بیماری قلبی عروقی و سکته مغزی، و نیز افزایش خطر افسردگی و اضطراب می شود .
با توجه به اینکه بسیاری از ما خواب کافی نداریم، این مشکلات، مشکلات مهمی برای گونه بشر به شمار می آیند که ممکن است در آینده بدتر نیز بشوند. برای برخی از افراد به نحو تاسف باری، کمبود خواب به راحتی با استراحت برطرف نمی شود. و در مواردی نادر، بی خوابی به خودی خود می تواند نشانه ای از یک بیماری دیگر باشد.
لورو وو، روانشناس بالینی مرکز تحقیقات خواب وایک، به ScienceAlert گفت:
“بی خوابی خانوادگی کشنده یک بیماری ارثی است که مغز را از بین می برد و سبب زوال عقل و مرگ می شود.”
بی خوابی اغلب یکی از نشانه های اولیه بیماری است که به سرعت شرایط نوروژنیک مغز را مختل کرده و تنها در طی دو سال به مرگ فرد ختم می شود.
قبل از این که در ساعت ۳ صبح با ناامیدی و ترس از داشتن بیماری مرگبار بی خوابی خانوادگی به گوگل مراجعه کنید، باید بدانید که کمتر از ۶۰ مورد از این بیماری در میان ۲۷ خانواده سراسر جهان گزارش شده است پس احتمالا شما با یک بار بی خوابی به این بیماری مبتلا نیستید.
در نهایت پیام ما این است که بعید به نظر می رسد که بی خوابی شما را بکشند یا نشانه ای از چیزی باشد که نگران آن هستید.
اما بهتر است افزایش ساعات شب زنده داری گونه بشر را که ممکن است به مخاطرات زیادی برای نسل آتی بینجامد در نظر بگیریم.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است