طوطی و نحوه خرید آن: مشخصات یک طوطی سالم و نکاتی که برای خرید آن باید مد نظر قرار داد

طوطی ها حیوانات خانگی خوبی برای دوستداران حیوانات هستند زیرا آموزش و رسیدگی به آن ها آسان است. با این حال، انتخاب مناسب طوطی مهم است اگر شما می خواهید حیوان خانگی سالم داشته باشید.  با پیدا کردن فروشنده معتبر و معروف با یک فروشگاه تمیز، شروع کنید.

سن ایده آل برای انتخاب یک طوطی ۱۲ هفته است. طوطی های سالم چشم های پررنگ و پرهای صافی دارند. اگر میخواهید یک طوطی با رنگ منحصر به فرد داشته باشید، به انواع طوطی ها نگاه کنید!

۱-پیدا کردن یک فروشنده قابل اعتماد

با یک دامپزشک یا باشگاه محلی پرنده تماس بگیرید.

دامپزشکان و باشگاه های پرنده محلی اغلب می توانند بهترین پرورش دهندگان پرندگان و فروشگاه های حیوان خانگی در منطقه را به شما معرفی کنند. برای دریافت اطلاعات تماس یک جستجوی آنلاین انجام دهید و سپس با آن ها تماس بگیرید و یا به آن ها ایمیل بزنید.

 در مورد حیوانات خانگی و پرورش دهندگان محلی تحقیق کنید.

با جستجوی اینترنتی در مورد فروشگاه های حیوانات خانگی و پرورش دهندگان پرندگان در منطقه خود، شروع کنید. برای فروشندگان دارای وبسایت های حرفه ای به دنبال تصاویری از پرندگان و داخل فروشگاه باشید. بررسی کنید که مغازه تمیز و روشن است.

• به عنوان مثال، شما می توانید از واژه های جستجو مانند “بهترین مغازه های پرنده فروشی ” و یا “فروشندگان طوطی” استفاده کنید.
• مشتریان را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فروشنده مورد نظر بررسی کنید.

اطمینان حاصل کنید که مغازه از نظر ظاهری پاکیزه و پرندگان سالم هستند.

هنگامی که یک مکان را انتخاب کرده اید، شخصا به محل مراجعه کنید. نگاهی به اطراف فروشگاه

بیندازید تا ببینید آیا همه چیز تمیز و مرتب است یا خیر. آیا پرندگان شاد و سالم هستند؟ آیا قفس تمیز و مرتب نگهداری می شود؟ آیا پرندگان فضای زیادی برای حرکت دارند؟

اگر قفس پرنده کثیف یا کم نور باشد، یا اگر بوی بدی در قفس وجود داشته باشد، اگر پرندگان خود را پنهان کرده یا دارای نقاط قهوه ای باشند، یک فروشگاه دیگر را امتحان کنید.

پرده ها را در پایین قفس های پرنده بررسی کنید. اگر آنها تغییر رنگ داده یا دچار آبریزش بینی باشند، این می تواند نشانه ای باشد که پرندگان بیمار می شوند.

طوطی هایی که در شرایط بیش از حد کثیف نگه داشته شده اند بیشتر حساس به بیماری هستند.

میزان آگاهی صاحب مغازه را با پرسیدن سوالات بسنجید.

در مورد آنچه که پرندگان تغذیه می کنند و دیگر مسائل مربوط به سلامتی سوال کنید. در مورد سنین و خواص پرندگان موجود در مورد آن صحبت کنید. پرورش دهندگان و صاحب مغازه باید بتوانند به شما اطلاعاتی در مورد هر کدام از طوطی ها بدهند.

بفهمید که آیا فروشگاه حیوان خانگی بچه های پرندگان را از هم جدا می کنند یا خیر. این مهم است زیرا نوزادان سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارند.

سوالات خاصی نظیر: “پرندگان را با چه مدل دانه ای باید تغذیه کنید؟ آیا شما می توانید انواع غذاها را به آن ها بدهید؟ آیا پرندگان جوان اجتماعی شده اند؟ کدام یک از ویژگی های اجتماعی را دارند؟” بپرسید.

از خرید طوطی ها از نمایشگاه پرندگان اجتناب کنید

طوطی هایی که در پرنده  فروشی های شلوغ و نمایشگاه های پرندگان فروخته می شوند در کنار پرندگان بسیاری قرار می گیرند. طوطی ها در این محیط ها اغلب ضعیف و یا بیمار هستند. مردن

آنها یک یا دو هفته بعد از آوردن به خانه، غیر معمول نیست.

به فروشگاه های حیوان خانگی معتبر و پرنده ها برای پیدا کردن سالم ترین، قوی ترین طوطی خانگی مراجعه کنید.

۲- انتخاب یک پرنده سالم

یک پرنده جوان به طور کامل ۱۲ هفته عمر دارد

طوطی ها معمولا پس از ۱۰ هفته از مادرشان جدا می شوند، اما آنها به یک هفته یا ۲ برای تنظیم پس از آن نیاز دارند. هنگامی که آنها حدود ۱۲ هفته عمر دارند، آموزش آن ها راحت تر است. اگر شما صداهایی را می شنوید و آن چیزی نمی خورد، احتمالا به طور کامل رشد نکرده است. از پرورش دهنده یا صاحب مغازه بپرسید پرنده به طور مستقل غذا می خورد و می نوشد.

یک پرنده ی جوان را انتخاب کنید که از نظر تغذیه ای مستقل و اجتماعی باشد.

پرندگان با تغذیه دستی معمولا بهترین گزینه هستند، زیرا آنها در حال حاضر کاملا اجتماعی هستند و از انسان ها نمی ترسند. از پرورش دهنده بپرسید که پرندگان چگونه تغذیه می شوند و هنوز هم اجتماعی شده اند. از انتخاب طوطی های وابسته به پدر و مادرشان که اجتماعی نشده اند، اجتناب کنید. این پرندگان احتمالا از مردم می ترسند و شما باید خودتان آن ها را پرورش دهید که آسان نیست.

اطمینان حاصل کنید که پدر و مادر پرندگان جوان هم نژاد نیستند.

متاسفانه، هم نژادی می تواند یک مشکل در مورد طوطی ها باشد. از صاحب مغازه یا پرورش دهنده در مورد نژاد والدین پرنده سوال کنید. طوطی هایی که پدر و مادرشان هم نژاد باشند بسیار احتمال دارد که ضعف ژنتیکی و مشکلات جسمی داشته باشند.

دنبال پرهای ضخیم، براق و صاف باشید.

حتما زیر بال ها و شکم پرنده را بررسی کنید. چشمها را برای وجود کبره که نشان دهنده مواد

غذایی ضعیف یا بیماری هستند، بررسی کنید. پرهای با لبه های پاره نشانه خوبی نیستند. اگر نیمی از پرها به صورت خاردار و سیاه باشند، طوطی هم دچار استرس شده و هم بیمار می شود. پرها باید به وضوح پاک و بی رنگ باشند. زیر دم در ناحیه مقعد پرنده را نیز نگاه کنید.

پرنده را برای داشتن چشمان روشن و یک منحنی صاف بررسی کنید

چشمهای کوچک پرنده را بازبینی کنید و مطمئن شوید که هیچ قرمزی یا حفره ای وجود ندارد. چشمها تقریبا سیاه و سفید هستند و باید روشن و واضح باشند. بینی را برای انسداد بررسی کنید. تأیید کنید که نوک دارای سطح صاف بدون زائده و یا مناطق سخت است. از نزدیک نگاه کنید و مطمئن شوید که نوک به طور مساوی باز و بسته می شود.

از انتخاب پرندگان با چشم قرمز و پف کرده اجتناب کنید.

چهره پرنده نباید به هیچ وجه خسته باشد. یک طوطی را انتخاب کنید که هشیار و سالم باشد. یک پرنده که در حال حرکت بوده و فعال باشد و به نظر می رسد پر جنب و جوش است پیدا کنید. پرنده ای را که تنبل یا خواب آلود به نظر برسد، انتخاب نکنید. از انتخاب پرندگانی که در پایین قفس هستند و یا در گوشه خوابیدند اجتناب کنید. این علامت این است که پرنده بیمار است. از انتخاب پرندگان با چشمان پف کرده و بسته اجتناب کنید. لرزیدن دائم پرنده نشانه خوبی نیست.

بعضی از پرندگان جوان هنگامی که عصبی میشوند، دچار لرز میشوند، اما اغلب لرزشها نوعی بیماری را نشان میدهند.

 درخواست یک لیست از واکسیناسیون و درخواست تایید کتبی

صاحب فروشگاه باید بتواند لیستی از واکسیناسیون اخیر در برابر بیماری هایی مانند ویروس پلیمو را ارائه دهد یا آنها باید پرونده سلامتی را برای پرنده انتخابی شما ارائه دهند. این نیز یک ایده خوب برای پیدا کردن سابقه و دریافت جزئیات مرتبط به پرنده است. فقط در صورت خرید یک رسید کتبی برای خود بگیرید.

برخی از مغازه ها ممکن است تضمین ۲ هفته ای برای سلامتی پرندگان یا برخی دیگر از تضمین های سلامتی طوطی شما را ارائه دهند.

۳-انتخاب یک تنوع رنگ

به دنبال گزینه کلاسیک، خاکستری پر بروید.

طوطی کلاسیک معمولا دارای پرهای خاکستری است که در قسمت های مختلف بدن آن وجود دارد. همچنین بر روی سر و گونه هایش قسمت های پراکندهای نارنجی کوچک وجود دارد. اینها معمولا گزینه های مقرون به صرفه هستند، در حالی که برخی از طوطی های دارای قسمت های رنگی ناسازگار گران تر هستند.

طوطی های خاکستری کلاسیک معمولا سخت ترین و سالم ترین گزینه ها هستند!

به دنبال طوطی بگردید که یک حلقه رنگی سفید یا زرد داشته باشد. طوطی ها لکه های نارنجی کلاسیک را در گونه ها حفظ می کنند، اما پرهای آن ها همه سفید وکمی زرد است. این طوطی ها لوشن نام دارند.

لوشن ها درست مانند گونه های خاکستری کلاسیک دارای چشمان سیاه و سفید هستند.

لوشن ها اغلب با یک نقطه ی قهوه ای ژنتیکی متولد می شوند که در تمام عمر خود آن را حفظ می کنند.
لوشن ها با ترس در شب مواجه هستند و ممکن است مستعد ابتلا به سندرم کبد چرب باشند.

یک طوطی آلبینو را برای داشتن یک پرنده منحصر به فرد انتخاب کنید.

آلبینوها در پرهای کاملا سفید پوشیده شده و دارای چشم های قرمز هستند. آنها واقعا شسته و رفته اند، اما به یاد داشته باشید که آلبینوها شباهت کمی نسبت به طوطی های خاکستری کلاسیک دارند، بنابراین پرنده شما ممکن است بیشتر به بیماری و مرگ زودرس حساس باشد.

اگر شما چندین طوطی آلبینو دریافت می کنید، ۲ آلبینو را با هم مخلوط نکنید. نوزادان با ضعف متولد می شوند و پرندگان قوی و سالمی نخواهند بود.

یک نوع دارچینی را برای یک پرنده قهوه ای قرمز انتخاب کنید.

طوطی های دارچینی بسیار شبیه به خاکستری کلاسیک هستند، اما به جای داشتن پرهای خاکستری بیشتر، دارای پرهای زیبا و قهوه ای قرمز هستند. تمام ویژگی های دیگر فیزیکی همانند دانه های کلاسیک، از جمله تاج زرد، چشمان سیاه و سفید و گونه های نارنجی است.

اگر یک طوطی کاملا سفید می خواهید، به دنبال یک نوع با سر سفید بروید.

طوطی های دارای سر سفید دارای تاج های زرد مشخص یا تکه های نارنجی روی گونه هایشان نیستند. در عوض، آنها کاملا در سراسر بدن خود دارای پرهای سفید، چشمان سیاه و سفید مانند کلاسیک خاکستری هستند.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است