مطالعه ای از دانشکده پزشکی مریلند در بالتیمور، نوعی عفونت باکتریایی را کشف کرده است که می تواند ترمیم DNA را در سلول ها مختل کند که علت شناخته‌شده سرطان است.
گزارش PNAS در مورد یافته ها می گوید که همین نوع عفونت نیز می تواند تاثیر برخی داروهای ضد سرطانی را تضعیف کند.
در حال حاضر، “دکتر رابرت سی گالو”، که استادپزشکی و مدیر موسسه هستند و محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: “در حال حاضر، تقریبا ۲۰ درصد از سرطان ها به دلیل عفونت ناشی می شوند، اما اغلب به خاطر ویروس ها شناخته می شوند.”
گام اول این تیم با تحقیق درباره عفونت توسط یک خانواده از باکتری های کوچک که با نام مایکوپلاسما شناخته می شوند شروع شد.
پروفسور گالو، که یکی از دانشمندانی بود که کشف کردند ویروس اچ آی وی ویروس ایدز است، توضیح می‌دهد که این باکتری‌ها “با سرطان، به ویژه در افراد مبتلا به HIV مرتبط هستند”.
مایکوپلاسما ، DnaK و سرطان
مایکوپلاسما در میان کوچک ترین میکرو ارگانیسم‌های زنده هستند، آنها دیواره سلولی ندارند و برای مدتی طولانی، دانشمندان فکر کردند که آنها ویروس هستند.
باکتری های کوچک حاوی پروتئینی به نام DnaK هستند که محققین تصمیم گرفته اند به دلیل توانایی شان در تعامل با پروتیین ها بر روی آن تمرکز کنند.
DnaK یک “پروتیین همراه” است که از دیگر پروتیین‌ها در برابر آسیب محافظت می کند و تضمین می کند که آن ها به درستی عمل می کنند و در این راستا به آنها کمک می کند.
تلاش‌های تیم تحقیقاتی، دو پیوند اصلی بین DnaK و سرطان را کشف کردند.
آنها نشان دادند که DnaK تعامل با مایکوپلاسما و فعالیت های پروتیین های انسانی که برای تعمیر DNA مهم هستند را کاهش می‌دهد.
همچنین به نظر می‌رسد که DnaK اثر داروهای خاص را تضعیف می کند که هدف آن افزایش فعالیت پروتیین ضد سرطانی طبیعی p53 است.
DnaK این پروتئین p53 را با اتصال به آنزیمی به نام USP10 را کاهش می دهد که به تنظیم P53کمک می کند.
موش های مبتلا به بیماری به سرعت سرطان را گسترش دادند
محققان در تحقیقات خود مشاهده کردند که لینفوما به سرعت در دو گروه از موش‌ها با سیستم‌های ایمنی در خطر افتاده رشد کرده اند.
آن ها یک گروه از موش ها را با فشار مایکوپلاسما از فردی مبتلا به HIV آلوده کردند.
نتایج نشان داد که لینفوما در موش‌های عفونی دارای خطر مایکوپلاسما نسبت به همتایان دیگر خود رشد بیشتری پیدا کرده است.
علاوه بر این، برخی از سلول های سرطانی، اما نه همه آنها، حاوی DNA باکتری بودند. محققان بر این باورند که این به این معنی است که این عفونت قادر به ایجاد سرطان نیستند.
به نظر می‌رسدDnaK مایکوپلاسما را آزاد می کند و این می تواند وارد سلول های غیر عفونی شود که نزدیک هستند و رویدادهایی را ایجاد می کنند که می توانند منجر به سرطان در این سلول ها شوند.
ارتباط با سرطان ممکن است نیاز به تجدید نظر داشته باشد
در نهایت، تجزیه و تحلیل ترکیبات اسید آمینه تفاوت بین پروتئین DnaK از باکتری های مرتبط با سرطان و باکتری هایی که با سرطان ارتباط ندارند، را نشان داد.
این می تواند به این معنی باشد که باکتری های دیگری وجود دارند که توانایی مشابهی برای ترویج سرطان دارند.
پروفسور گالو پیشنهاد می کند که تحقیقات آن ها ” نحوه فکر کردن درباره عفونت و حداقل برخی سرطان‌ها را تغییر می دهد.”
پروفسور رابرت سی. گالو اظهار کرد: کار ما توضیح می دهد که چگونه یک عفونت باکتریایی می تواند مجموعه ای از رویدادهایی را به وجود آورد که منجر به سرطان می شوند.”
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز می باشد
