عجایب هفتگانه ایالات متحده آمریکا
بیایید نگاهی به عجایب هفتگانه ساخته دست بشر در ایالات متحده آمریکا بیندازیم. از مجسمه‌ای که از دل یک کوه گرفته تا پل‌های با‌شکوه، این عجایب شاهکارهای مهندسی و طراحی نبوغ خالص هستند.
پل بروکلین
مکان: نیویورک، خیابان منهتن، جنب پارک، رودخانه شرقی
اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی، ساکنان بروکلین و منهتن پایین، ایده ساخت پلی برای اتصال دو شهر به یکدیگر را با هم در میان گذاشتند که عبور افراد و کالاها از رودخانه شرقی را آسان می‌کرد. پس از چندین بار تلاش برای انجام این کار سرانجام در سال ۱۸۵۵یک طراح پل به نام جان روبلینگ پیشنهاد ساخت یک پل معلق را داد.
باور کنید یا نه، او در واقع پل را به این امید طراحی کرد که یک روز به عنوان یک اثر بزرگ هنری شناخته شود. این پیشنهاد دو سال بعد تصویب و کار ساخت آن در ۳ ژانویه ۱۸۷۰ آغاز شد. با فوت روبلینگ، پسرش ،واشنگتن، با کمک همسرش امیلی، به عنوان مهندس ارشد در این پروژه مشغول به کار شد.
حتی قبل از آن که در سال ۱۸۸۳ افتتاح شود، این پل به عنوان نمادی از عظمت در نیویورک دیده می‌شد، اما مردم سراسر آمریکا نیز آن را به خاطر ابعاد و نبوغش یاد می‌کردند. این پل امروزه یک اثر برجسته تاریخی ملی است و هنوز هم چهل و چهارمین طول تاق اصلی را در میان پل‌های معلق جهان داراست.
ساختمان امپایر استیت
مکان: نیویورک، خیابان پنجم، شماره ۳۵۰
ساختمان امپایر استیت که در طول دوره رکود بزرگ در آمریکا ساخته شده است، نشانه اراده و غرور در تاریخ نیویورک و ایالات متحده است. تمام داستان از زمانی آغاز شد که شرکت کرایسلر و جنرال موتورز در رقابت با هم بر سر ساختن بلندترین ساختمان بودند. معماری به نام ویلیام لمب برای طراحی ساختمان انتخاب و عملیات ساخت و ساز در مارس ۱۹۳۰ آغاز شد.
در اکتبر همان سال، ۸۸ طبقه ساخته شده بود و تنها ۱۴ طبقه دیگر آن باقی‌مانده بود. کارگران توانستند همین سرعت ساخت و ساز را حفظ کنند، زیرا تیرها و پنجره‌ها در کارخانجات ساخته شده بودند و بعداً توسط قطار برای نصب در محل آورده می‌شدند.
در طول زمان ساخت این ساختمان، در میان اهالی نیویورک و دیگر آمریکایی‌ها در سراسر کشور صحبت از سرعت باور نکردنی ساخت این بنا بود و همچنین به صورت هفتگی، اخبار و داستان‌هایی درباره سازندگان آن منتشر می‌شد. ساختمان امپایر استیت نیز یکی از نشانه‌های تاریخی ملی است.
پل گلدن گیت
مکان: سانفرانسیسکو، بزرگراه ۱۰۱ امریکا
میلیون ها نفر از بازدیدکنندگان هر ساله به خاطر گرم‌تر بودن آب و هوا، جاذبه‌های منحصر به فرد و البته دیدن پل گلدن گیت یا دروازه طلایی به سانفرانسیسکو سرازیر می‌شوند. این جوزف اشتراوس بود که در سال ۱۹۳۰ طرح نهایی را برای این پل ارائه کرد. ۶ استانی که در ساخت پل مشارکت داشتند، این پروژه ۳۵ میلیون دلار را تأیید کردند و در پنجم ژانویه ۱۹۳۳ عملیات ساخت و ساز آن آغاز شد.
تنها چند سال بعد و در سال ۱۹۳۷، پل گلدن گیت از اولین بازدیدکننده خود استقبال کرد. در میان تعجب همگان، این پروژه در زمانی کوتاه‌تر و با بودجه‌ای کم‌تر از آنچه پیش‌بینی شده بود افتتاح شد.
این پل از آن زمان، موفق به دریافت جوایز متعددی شده است از آن جمله می‌توان به از آن به عنوان اولین سازه غیر ساختمانی یاد کرد که «جایزه ساختمان ممتار» را از انجمن معماران آمریکا دریافت کرده است. همچنین تصویر این پل را می‌توان روی یک تمبر یادبود که در سال ۱۹۹۸ توسط سرویس پستی ایالات متحده رونمایی شد مشاهده کرد.
سد هوور
مکان: ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی لاس وگاس در بزرگراه ۹۳ امریکا در مرز نوادا-آریزونا
بیش از ۶۰ سال از زمانی که سرگرد جان وسلی پاول مطالعات زمین شناسی رودخانه کلرادو را در سال ۱۸۶۹ شروع کرد طول کشید تا سرانجام در سال ۱۹۳۳ بتن ساخت سد هوور ریخته شد.
طی این مدت، هفت ایالتی که در حوضه آبی این رود بودند باید مذاکراتی طولانی در خصوص نحوه توزیع آب داشتند و البته در مورد اینکه کدام شرکت ساختمانی این کار را انجام دهد جنگ‌های مزایده‌ای وجود داشت. در نهایت، یک گروه به نام Six Companies یا «شش شرکت» قرارداد را به دست آورد.
پیشنهاد برنده در مزایده، بیش از ۴۸ میلیون دلار بود. علیرغم سال‌های طولانی مزایده، برنامه‌ریزی، بررسی موقعیت و موارد دیگر، ساخت این بنای عظیم تنها پنج سال طول کشید. این سد امروز، سند و شاهدی است بر توانایی مهندسان در ساخت چنین سازه‌ای آن هم طی سال‌های رکود بزرگ. سد هوور نیز یک نشانه تاریخی ملی است.
کوه راشمور
مکان: سیاه‌تپه داکوتای جنوبی، در مسیر بزرگراه ۲۴۴
کوه راشمور و نیز منطقه‌ای به نام سیاه‌تپه در جایی واقع شده‌اند که زمانی در مالکیت قبلیه سو (از قبایل بومی سرخ‌پوست) بوده است. اما زمانی که طلا در آنجا یافت شد، کاشفان به سرعت آنها را بیرون و شروع به ساختن اردوگاه‌های معدن‌کاوی کردند. در سال ۱۸۸۵، یک تاجر آمریکایی به نام چارلز راشمور، به سیاه‌تپه سفر کرد تا برخی از عنوان‌ها را برای مالکیت شرکت معدن بررسی کند.
چند سال بعد، پس از به دست آوردن دل معدنچیان و کاشفان، کوه به افتخار او نامگذاری شد. ممکن است بپرسید که پس چطور شد که تصویر چهره‌ها روی سنگ‌های این کوه نقش بست.
تاریخ‌دانی به نام دائون رابینسون در سال ۱۹۲۳، فرآیندی را آغاز کرد که بعدها به لایحه کوه هارنی تبدیل شد که اجازه می‌داد یک یادبود تراشیده و حکاکی شود. مجسمه‌سازی به نام گوتزون بورگلوم دو سال بعد شروع به حکاکی کرد. این بنای یادبود رسما در تاریخ ۳۱ اکتبر ۱۹۴۱ تکمیل شد. امروز، کوه راشمور بیش از ۲.۶ میلیون بازدیدکننده در سال را به خود جذب می‌کند.
برج سوزن فضایی سیاتل
مکان: سیاتل، خیابان چهارم شمالی
این بنا با ارتفاع ۶۰۵ فوت که توسط ادوارد کارلسون برای نمایشگاه بین‌المللی ۱۹۶۲و به نشانه آینده طراحی شده بود به سرعت تبدیل به نمادی برای شهر سیاتل شد. این سازه طوری طراحی شده است که بتواند در برابر باد با سرعت ۲۰۰ مایل در ساعت مقاومت کند، اما لرزش‌های زمین و طوفان‌ها بعضا باعث لرزش سازه و بسته شدن یکی یا دو روزه آن شده‌اند.
این روزها قرار است دستی بر سر و روی این سوزن فضایی کشده شود؛ شهر سیاتل قرار است دست به بازسازی بخش میانی سازه از جمله سکوی مشاهده، رستوران و همچنین محوطه اطراف آن بزند.
بنای یادبود واشنگتن
مکان: جنوب غربی واشنگتن دی سی، خیابان پانزدهم
فارغ از اینکه افراد از کجای دنیا آمده باشند، یک لحظه دیدن این طرح ابلیس کافی است تا بدانند که آنها در امریکا هستند. همانند سایر بناهای یادبود مانند تاج محل یا هرم بزرگ، بنای یادبود واشنگتن برای تجلیل از زندگی یا میراث یک شخص ساخته شده که در این مورد، زندگی نخستین رییس جمهور آمریکا، جورج واشنگتن است.
معماری به نام رابرت میلز بود که برنده مسابقه طراحی این مجسمه شد. هدف، ساخت بنایی محوری در پایتخت بود که نمادی باشد از همه ایالت‌های کشور. کار ساخت این بنای تاریخی در سال ۱۸۴۳ آغاز شد و در سال ۱۸۸۴ به پایان رسید. ارتفاع آن ۵۵۵ فوت و حاوی بیش از ۳۶ هزار بلوک است.