خواص سه میوه تابستانی هلو، انجیر و زردآلو

در تابستان علاوه بر این که توان و انرژی انسان تحلیل می رود، در اثر تعریق زیاد، آب بدن، کاهش می یابد. نوشیدن آب شاید راه چاره باشد اما انسان تا اندازه ای می تواند آب فراوان بنوشد.

عدم عادت به نوشیدن آب زیاد از یک طرف و کافی نبودن آب برای جبران انرژی از دست رفته ی بدن از طرف دیگر، باعث می شود آدمی مغلوب گرمای خورشید بشود.

 

پس باید به فکر جایگزین مناسبی برای آب بیشتر باشد که هم آب بدن را تأمین کند و هم بتواند ویتامین هایی که کم بودشان باعث تحلیل توان و انرژی می شود را به بدن برگرداند.

اکثر میوه های تابستانی، از بهترین جایگزین ها هستند زیرا هم آب بیشتری نسبت به میوه های فصل های دیگر دارند و هم سرشار از «آنتی اکسیدان ها»۱ و مواد مغذی هستند.

 

می توان به روش های مختلف، در رژیم غذایی از این میوه ها استفاده کرد، مثلاً در سالادها از آن ها استفاده کنیم یا با شیر و ماست مخلوط کنیم و یا به عنوان میان وعده به صورت خام میل کنیم.

خوشبختانه تنوع میوه های تابستانی آن قدر زیاد است که با استفاده به جا و مناسب آن ها می توان امید داشت که این گرمای طاقت فرسا و طولانی را به راحتی پشت سر گذاشت و همچنان شاداب و سرزنده بود.

 

هر کدام از این میوه ها خواص مختلفی دارند و ذکر نام همه میوه ها و خواص آن، از حوصله ی این مقاله خارج است.

در این جا به معرفی چند میوه معروف و پرطرف دار هلو، انجیر و زردآلو بسنده می کنیم و به اختصار درخصوص آن ها و خواص شان صحبت می کنیم:

 

هلو

درخت هلو از زمان های قدیم در چین وجود داشته و از آن جا به نقاط دیگر جهان راه یافته است. در قرون وسطی از آن به صورت یک داروی گیاهی استفاده می کردند.

هلو منبع غنی ویتامین های A و C و نیز منبع خوبی از پتاسیم است. به آسانی هضم می شود و تقویت کننده ی بدن است. هلو برای اشخاص سرد مزاج مضر است به همین دلیل این افراد باید هلو را با عسل یا زنجبیل بخورند.

هضم هلو برای بعضی از اشخاص دشوار است و نفخ ایجاد می کند. برای این که نفخ ایجاد نکند، باید آن را حداقل نیم ساعت قبل از غذا خورد.

 

 خواص هلو

به دلیل داشتن آب فراوان، برای رفع تشنگی و کم آبی بدن می توان از آن استفاده کرد. هلو و برگه خیس شده آن، اثر ملین بسیار خوبی برای رفع یبوست است.

برای رفع بوی بد دهان هلو بخورید. هلو در افرادی که گرم مزاج هستند باعث تقویت نیروی جنسی می شود.

روغن مغز هسته ی هلو برای دردگوش و گرفتگی مجرای گوش مفید است. اگر روغن مغز هسته ی هلو را به محل درد بواسیر بمالید اثر خوبی دارد.

بهتر است هلو را با پوست بخورید، چون پوست آن دارای ویتامین A است.
جوشانده ی گل هلو «کرم معده» و «کرم کدو» را دفع می کند.
زودهضم است و به سرعت از معده و روده ها عبور می کند.

هلوی خام، اشتهاآور است. هلو صفراآور است. برای این کار باید ۱۸۵ گرم آب هلو را پس از صاف کردن با مقداری ترنجبین مخلوط کنید و بخورید. هلو با این که شیرین است، برای افراد مبتلا به دیابت ضرری ندارد.

ادرارآور و قلیایی کننده خون است، بنابراین برای افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و روماتیسم مفید است.

دم کرده  برگ یا گل هلو برای رفع «سیاه سرفه» استفاده می شود.

هلو را له کنید و به صورت ضماد برای رفع دل پیچه ی بچه ها و دفع کرم روده روی شکم آن ها قرار دهید.

 

انجیر

درخت انجیر که نام علمی آن فیکوس (Ficus) است از خانواده ی موراسه (Moracee) و دارای ۶۰۰ گونه است که اکثر انواع آن وحشی یا زینتی هستند؛ مانند درخت معروف به درخت کاتوچو (فیکوس الاستیکا) که هم زینتی است و هم صنعتی.

«فیکوس بنگالنسیس» و «فیکوس رلیگیوزا» انواع زینتی این گیاه هستند که در تزئینات و به عنوان گیاه آپارتمانی مصرف زیاد دارند. و بعضی از انواع آن که در باغبانی – از نظر مصرف میوه آن – مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از «فیکوس کاریکا»، «فیکوس پالماتا» و «فیکوس پودوکاریکا».

فیکوس کاریکا همان انجیر معمولی است که به عنوان میوه مورد استفاده قرار می گیرد. ولی فیکوس پالماتا و فیکوس پودوکاریکا بیشتر برای تلقیح انواع انجیر خوراکی کاشته می شوند.

 

موطن اصلی درخت انجیر در نواحی مدیترانه بوده است و به همین جهت آن را جزء میوه های مناطق نیمه گرم طبقه بندی می کنند.

درخت انجیر بسیار قدیمی است. آثار این درخت در آخر عهد دوم (کرتاسه) دیده و در عهد چهارم در اطراف دریای مدیترانه کشت شده است. در مصر از ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کاشت درخت انجیر موسوم بوده است.

 

خواص انجیر

 انجیر تعریق بدن را زیاد می کند. ادرارآور است و حرارت بدن را کاهش می دهد.چاق کننده است و برای آن هایی که می خواهند وزن اضافه کنند و یا بیمارانی که دوره نقاهت خود را می گذرانند بسیار مفید است.

بدین منظور می توان آن را با شیر سویا مخلوط کرده و بین غذاها خورد.انجیر یبوست را برطرف می کند و یکی از بهترین میوه ها برای تمیز کردن روده ی بزرگ و رفع یبوست است. در قدیم برای از بین بردن یبوست، از شربت انجیر استفاده می کردند.

 

برای درمان ناراحتی های سینه، حدود ۲۰ گرم از خرما، عناب، انجیرخشک و مویز را با هم مخلوط و آسیاب کرده، سپس این پودر را با یک لیتر آب بجوشانید تا حجم آن به نصف برسد.

از این جوشانده می توان به مقدار ۳ فنجان در روز مصرف نمود. جوشانده ی انجیرخشک، درمان کننده ی التهاب مجاری دستگاه تنفسی، کلیه، ذات الریه، ذات الجنب، سرخک، مخملک و آبله است.جوشانده غلیظ انجیر خشک برای رفع سرماخوردگی بسیار مفید است.

 

زردآلو

زرد آلو (نام علمی: Prunus armeniaca) نام یکی از میوه ها از خانواده ی گل سرخیان۱۳ است. درخت زرد آلو، بومی چین است. حدود ۴۰۰۰ سال قبل در چین دیده شد و بعداً این میوه به آسیا، اروپا و دیگر مناطق جهان گسترش پیدا کرد.

رنگ زرد این میوه مربوط به مولد ویتامین A یعنی «کاروتن» است که گاهی نمای بنفش نیز دارد.

هر صدگرم زردآلوی تازه یا سه دانه ی معمولی، ۱۲ گرم موادقندی و یک گرم مواد پروتئنی دارد.

یک گرم روغن، نزدیک به ۵۳ کالری، ۳۶۵ میلی گرم پتاسیم، ۲۰ میلی گرم کلسیم، ۲۵ میلی گرم فسفر، ۳ میلی گرم آهن و ۶ میلی گرم ویتامین C هم در این مقدار زردآلو وجود دارد.

بسیاری از مردم جهان از زردآلو به عنوان ملین استفاده می کنند و به زنان توصیه می شود به دلیل وجود آهن و کلسیم، از این میوه زیاد مصرف کنند.

 

خواص زردآلو

به علت داشتن «کبالت» برای کم خونی مفید است. این میوه جهت چاقی نافع است ولی برای اشخاص چاق، خوردن مقدار اندک آن ضرر ندارد.
روغن هسته ی زردآلو را می توان در آرایش برای نرم کردن پوست به کار برد.

زردآلو معدن آهن، فسفر، کلسیم و مس است. ویتامین A در میوه ی زردآلو به حد وفور یافت می شود که به رشد اطفال کمک کرده، باعث تقویت قوه ی بینایی آن ها می شود.

در بین سبزیجات، هویج بیشترین مقدار «بتاکاروتن» را دارد و در بین میوه ها زردآلو این گونه است. هیچ میوه دیگری به این اندازه دارای بتاکاروتن۱۴ نیست.

بتاکاروتن موجود در زردآلو مانع پینه بستن و خشک شدن پوست می شود. زرد آلو در پاک سازی ترکیباتی که مسئول ایجاد تغییرات سرطان در سلول ها هستند کمک می کند و این امر بین سیگاری ها و غیرسیگاری ها، در پیش گیری از سرطان ریه و در بین زنان و مردان به طور یک سان صادق است.