نشانگان تونل مچ دست یا سندرم کانال کارپ، علایم، پیشگیری و درمان
نشانگان تونل مچ دست یا سندرم کانال کارپ، علایم، پیشگیری و درمان
-نشانگان تونل مچ دست یا سندرم کانال کارپ چگونه ایجاد می شود؟
سندروم تونل کارپ یا کانال مچ دستی بیماری است که به علت فشار به عصب مدیان هنگام عبور از درون تونل مچ دستی ایجاد می شود.در مچ دست مجرا و تونلی وجود دارد که به آن کانال کارپ یا تونل مچ دستی می گویند. در یک طرف این تونل، استخوانچه های مچ دست قرار گرفته اند. ترتیب قرار گرفتن این استخوانچه ها بصورتی است که شکل یک قوس یا هلال یا ناو را بوجود می آورند. به دو طرف این قوس یا هلال یک رباط یا نوار بافتی محکم متصل شده که به آن رباط عرضی مچ دست Transverse carpal ligament می گویند.
ترکیب این دو ساختمان یعنی از یک طرف مجموعه استخوانچه های مچ دست و از طرف دیگر رباط عرضی مچ دست یک کانال یا تونل را می سازد. از درون این کانال ۹ تاندون خم کننده انگشتان دست و عصب مدیان یا میانی عبور می کنند. این تاندون ها و عصب از ساعد پایین آمده و از داخل تونل عبور کرده و به کف دست می رسند. عصب مدیان سپس در کف دست به شاخه هایی تقسیم شده و حس کف دستی انگشتان شست وسبابه و میانی و نیمه خارجی انگشت انگشتری و همچنین حرکات عضلات ناحیه تنار را تامین می کنند.
عصب مدیان یک عصب حسی و حرکتی است. این عصب مسئول حس دادن به انگشتان شست و سبابه و میانی و نیمی از انگشت انگشتری و حس کف دست است. این عصب همچنین موجب تحریک عضلات برجستگی تنار می شود. برجستگی تنار در کف دست و در مجاورت انگشت شست بوده و حاوی عضلاتی است که شست را حرکت می دهند.
گاهی اوقات بنا به عللی فضای درونی این کانال تنگ می شود. به طور مثال وجود یک تومور یا کیست در درون کانال می تواند فضای آن را تنگ کند و یا بد جوش خوردن یک شکستگی مچ دست می تواند موجب تغییر شکل استخوان شده و فضای کانال را تنگ کند. ولی در غالب اوقات علت کاهش فضا تورم تاندون ها خم کننده انگشتان و غلاف اطراف آنها است که از درون این فضا عبور می کنند.
این تاندون ها می توانند به علت حرکات مکرر و مداوم مچ دست و انگشتان متورم شوند. کارهایی مانند تایپ زیاد و یا استفاده زیاد از پیانو می توانند موجب بروز علائم سندورم کانال کارپ شوند. گاهی اوقات تورم تاندون ها و غلاف آنها به علت تغییرات هورمونی است که در دوران بارداری یا یائسگی برای بیمار ایجاد می شود.
درمان سندروم تونل کارپ یا نشانگان تونل مچ دستی چیست؟
درمان های بدون جراحی
دارو درمانی: در شرایط خاص، داروهای خاص می تواند به تسکین درد و ورم ایجاد شده به خاطر سندرم تونل کارپال کمک موثر نماید. داروهای ضد التهاب غیر استروئید همچون آسپیرین، ایبو پروفن، و سایر مسکن های موجود در داروخانه ها می توانند به کاهش علائم بیماری برای یک دوره کوتاه مدت کمک کرده یا امکان انجام حرکت های عادی مچ را فراهم نمایند. داروهای دیوریتیک خوراکی نیز می توانند به کاهش ورم ایجاد شده کمک نمایند. داروهای کورتیکو استروئید (همچون پردنیزون) یا داروی لیدوکائین را می توان بطور مستقیم به مچ دست تزریق کرد یا به صورت خوراکی (در مورد داروی پردنیزون) برای کاهش فشار وارد شده به عصب میانی و کاهش فوری و موقت علائم خفیف یا متوسط بیماری مصرف کرد. توجه داشته باشید افراد مبتلا به دیابت و کسانی که ممکن است از پردنیزون برای دیابت استفاده کنند می بایست بدانند مصرف طولانی مدت کورتیکو استروئید می توانند تنظیم سطح انسولین در بدن را دشوار کند. به همین خاطر نباید این دارو بدون تجویز پزشک مصرف شود. علاوه بر این، بعضی از مطالعات انجام شده نشان می دهد مصرف مکمل های ویتامین ب ۶ (B6) یا پیریدوکسین می تواند باعث کاهش علائم ناشی از سندرم تونل کارپال در فرد بیمار شود.مصرف ویتامین ب ۶ نیز ممکن است مفید باشد.
loading...