هپاتیت بی: پیشگیری و راه های انتقال
هپاتیت بی: پیشگیری و راه های انتقال
هپاتیت بی یک بیماری کبدی واگیردار است که در نتیجه عفونت با ویروس هپاتیت بی ایجاد میشود. در واقع کبد محل زندگی و تکثیر این ویروس است. معمولاً موارد حاد عفونت با هپاتیت بی، سیر خود محدود شونده ای دارد ولی ۱ تا ۲ درصد از موارد حاد به شکل هپاتیت برق آسا تبدیل می گردد که در نیمی از افراد منجر به مرگ بیمار می گردد. در بیشتر افراد بدن میتواند با ویروس بجنگد وآنرا از بین ببرد. در یک نفر از هر ده بیمار ممکن است این اتفاق نیفتد.
به چه کسی ناقل هپاتیت بی میگوییم؟
اگر کسی بعد از ۶ ماه از بدنش پاک نشود ناقل محسوب میشود. ویروس هپاتیت ب ممکن است از بعضی از افراد ناقل به دیگران سرایت کند.
بیماری مزمن هپاتیت بی چگونه است؟
در برخی افراد ناقل هپاتیت بی ممکن است بیماری و تخریب بافت کبد به شکل آهسته ادامه پیدا کند که به آن بیماری مزمی میگویند. در بیشتر بیماران مزمن هیچ نشانهای دیده نمیشود و حتی خود بیمار هم اطلاعی ندارد. صدمه به کبد در طول زمان (گاهی تا ۳۰ سال) بی سروصدا اتفاق میافتد و به تدریج نشانههایی مانند زردی، ورم بدن و مشکلات گوارشی از خود نشان میدهد. در این مرحله از هر چهار بیمار یک نفر دچار مشکلاتی از قبیل نارسایی کبد، شمعیشدن کبد و سرطان کبد میشود.
هپاتیت ب مزمن در چه کسانی دیده میشود؟
سن بیمار رابطه معکوس با میزان مزمن شدن بیماری دارد. میزان پیشرفت بیماری از عفونت حاد هپاتیت ب به عفونت مزمن در عفونت های دوره نوزادی در حدود ۹۰ درصد می باشد و این میزان در سن یک تا پنج سالگی به ۲۰ تا ۵۰ درصد میرسد.
آیا میشود از بیماری هپاتیت بی پیشگیری کرد؟
بلی. با زدن واکسن و ایمن سازی علیه هپاتیت بی در سه نوبت که در عرض شش ماه انجام میشود. به خاطر داشته باشید که با تزریق واکسن، مشکلی برای شما به وجود نمیآید و همچنین واکسن زدن برای مادران باردار و جنین هیچ خطری ندارد. اگر به هپاتیت بی مبتلا شده اید، خانواده خود را برای انجام آزمایش و تزریق واکسن تشویق کنید.
برنامه واکسیناسیون کشوری هپاتیت ب:
به طور کلی دوره کامل واکسن هپاتیت ب شامل سه نوبت است:
الف) کودکان: بدو تولد، ۲ ماهگی و ۶ ماهگی.
ب) گروه های پرخطر: بدو مراجعه، یک ماه بعد از نوبت اول و شش ماه بعد از نوبت اول.
در حال حاضر واکسیناسیون هپاتیت ب برای همه افراد جامعه ضروری نیست و استفاده از این واکسن علاوه بر نوزادان، در گروه های زیر توصیه می شود:
-
پرسنل بهداشتی و درمانی (پزشکان، پرستاران و کارکنان آزمایشگاه ها)
-
بیماران دیالیزی و تالاسمی
-
اعضای خانواده بیمار هپاتیت ب
-
آتش نشان ها، زندانبانان، رفتگران
-
معتادان تزریقی و خانواده های آنها