آلودرم ( Alodorm ) یک بنزودیازپین است که به طور معمول برای آرامش عضلات در بیماران مبتلا به گرفتگی عضلانی یا سفتی عضلات استفاده می شود. علاوه بر این، آن برای درمان بیخوابی و بسیار نادر در درمان تشنج های میوکلونی استفاده می شود. عنصر فعال این دارو نیترازپام است.
مکانیسم عمل آن بر اساس افزایش غلظت اسید گاما آمینوبوتیریک(GABA) است که مهمترین انتقال دهنده نوری مهار کننده است. افزایش سطح GABA منجر به آرامبخشی می شود و دارای اثرات ضد اضطراب، شل کننده عضلانی و ضد انعقادی است.
احتیاط آلودرم ( Alodorm )
آلودرم نباید در افراد مبتلا به بیماری هایی که عضلات را تحت تاثیر قرار می دهند (مانند میاستنی گراویس) تجویز شود، زیرا می تواند نشانه های این بیماری را بدتر کند.
آلودرم اثر افسردگی بر سیستم تنفسی دارد و بنابراین در بیمارانی که نارسایی حاد یا مزمن ریوی دارند توصیه نمی شود.
استفاده از آن در بیماران مبتلا به اختلالات روانی (اختلالات هراس افیونی، مانیا، اسکیزوفرنی و غیره) ممنوع است.
این نباید در بیمارانی که دچار آسیب شدید کبدی هستند، از آنجایی که توسط این عضو متابولیزه می شود، استفاده شود.
بیمارانی که سطوح آلبومین (هیپوآلبومینمی) پلاسما را کاهش می دهند، بیشتر به فعالیت این دارو حساس هستند، زیرا آلودرم در پروتئین های بالقوه (آلبومین ها) با درصد بالایی ارتباط دارد. اگر مقدار پروتئین موجود در خون کافی نباشد، غلظت آزاد آلودرم در خون به میزان قابل توجهی بالاتر خواهد بود که خطر عوارض جانبی آن را افزایش می دهد.
مصرف آلودرم در بارداری و تغذیه با شیر مادر
آلودرم، مانند سایر بنزودیازپین ها، نباید در حین بارداری استفاده شود، زیرا ممکن است تنفس نوزادان را بلافاصله پس از تولد منعکس کند. غلظت های کمی به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است موجب خواب آلودگی بیش از حد شود و بنابراین باید از مصرف این دارو در طول شیردهی اجتناب شود.
مصرف آلودرم ( Alodorm )
- دوز معمول ۵ میلی گرم و نیم ساعت قبل از خواب است.
- در بیماران بالای ۶۰ سال، دوز باید به میزان ۲.۵ میلی گرم یک بار در روز کاهش یابد.
- این نباید در کودکان زیر ۱۲ سال استفاده شود.
- هرگز نباید همراه با نوشیدنی های الکلی استفاده شود، زیرا عوارض جانبی خاص را ایجاد می کند.
- قرص خود را بدون توجه به غذا مصرف کنید.
- پس از مصرف یک قرص، باید ۶- ۸ ساعت خواب مداوم داشته باشید تا از وقوع آمیبیازیس جلوگیری شود.
- درمان با طول مدت بیش از یک ماه به علت افزایش خطر ابتلا به بیماری فیزیولوژیکی و یا وابستگی روانشناختی توصیه نمی شود.
تداخلات دارویی آلودرم ( Alodorm )
نباید همزمان با داروهای زیر مصرف شود:
- لوودوپا (داروی مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون) آلودرم، اثربخشی این دارو را کاهش می دهد.
- تئوفیلین (داروئی که برای درمان آسم استفاده می شود) این دارو می تواند اثر آلودرم را کاهش دهد.
- پروبنسید (دارو مورد استفاده برای درمان نقرس)
- آنتی بیوتیک ها
- ضد انعقاد
- ضد روانپزشکی
- داروهای ضد افسردگی
- بیهوشی
- روحانیون
- داروهای ضد افسردگی
- آنتی هیستامین های H1
- باکلوفن
واکنش های جانبی
در صورت مصرف آلودرم ممکن است به دنبال عوارض جانبی باشد:
- مشکلات تنفسی
- مشکل بلعیدن
- ضعف
- سردرد
- آتاکسیا
- افزایش فشار داخل چشم
- دید دوگانه
- تاری دید
- پورفیری
- مشکل عصبی
- دیستونی
- فشار خون
- علائم زردی
- احتباس ادرار
- ضعف عضلانی
- زردی
- آلرژی
اطلاعات در این وبسایت فقط برای مقاصد آموزشی ارائه می شوند و برای مشاوره، تشخیص و درمان پزشکی در نظر گرفته نشده است. اگر در مورد سلامتی خود نگرانی یا سوالی دارید، باید همیشه با یک پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
