تریکلوسان : مواد به کار رفته در خمیر دندان ممکن است سرطان کولون را ایجاد کند

محققان ادعا می کنند که نیاز فوری به آزمایش تریکلوسان که یک ماده شیمیایی رایج در محصولات خانگی است، وجود دارد. پس از مطالعات اولیه، دانشمندان نتیجه می گیرند که ممکن است باعث التهاب کولون و سرطان روده بزرگ شود.

تریکلوسان لزوما نام یک محصول نیست، بلکه در بسیاری از  محصولات یافت می شود.

خواص ضد باکتری و ضد قارچ آن باعث شده تا به ماده ای مفید در خمیر دندان، مواد شوینده، صابون و دهانشویه تبدیل  شود. از زمانی که ابتدا در سال ۱۹۶۴ تولید شد، محبوبیت آن افزایش یافته است تا یکی از مواد تشکیل دهنده محصولاتی باشد که به طور گسترده استفاده می شوند. در حال حاضر تریکلوسان به تعدادی از اقلام، مانند ملافه، جوراب و اسباب بازی ها اضافه شده است تا سرعت رشد باکتری ها و قارچ ها کاهش یابد.

پذیرش جهانی تریکلوسان

 به طور کلی این مواد شیمیایی نگران کننده هستند و همه جا حضور دارند به عنوان مثال، در مطالعه ای که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها(CDC)  انجام شده است، نشان می دهد تقریبا ۷۵ درصد از نمونه های ادرار که مورد آزمایش قرار گرفتند، شامل تریکلوسان بودند.

این ترکیب همچنین در پلاسمای خون و شیر مادر یافت شده است و کشف شده که به طور گسترده ای در سراسر رودخانه ها، جریان ها، اقیانوس ها و مخازن سیاره پخش می شود.

با توجه به نقش بالقوه آن در مقاومت ضد میکروبی و اختلال غدد درون ریز و تاثیرات نظری بر سیستم ایمنی بدن، آن به عنوان یک “آلاینده نگران کننده در حال ظهور” توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده تلقی شده است.

یک مطالعه که اخیرا در مجله Science Translational Medicine منتشر شد، آزمایشی انجام داده است که آیا تریکلوسان ممکن است تاثیر منفی بر سلامت روده داشته باشد یا نه؟ محققان به رهبری گوودونگ ژانگ، در دانشگاه ماساچوست آمهرست، از موش برای آزمایش استفاده کردند.

به منظور بررسی، آنها اثرات دوزهای کوچکی از تریکلوسان را در تعدادی از مدل های موش آزمایش کردند. دانشمندان هر مدل موش را در یک ارتباط کوتاه و پایدار با تریکلوسان قرار دادند. در تمام مدل های موشی که استفاده می شود، تریکلوسان باعث التهاب روده بزرگ شده و علائم کولیت (التهاب پوشش داخلی روده بزرگ) رو به وخامت گذاشت و با ترویج رشد تومور-کولیت همراه بود.

برخی از مدل ها به خصوص حساس بودند. همکاری نویسنده شیائو توضیح می دهد” ما از یک مدل موش مهندسی شده ژنتیکی استفاده کردیم که بیماری التهابی روده یا IBD را توسعه می دهد.”
شیائو ادامه می دهد: “درمان با تریکلوسان به طور قابل توجهی توسعه بیماری التهابی روده در موش، را نشان می دهد که بیماران IBD ممکن است نیاز به کمتر قرار گرفتن در معرض این ترکیب داشته باشند.”

مکانیزم انجام شده هنگام آسیب

بعدا، دانشمندان می خواستند دقیقا درک کنند که چرا تریکلوسان دارای اثر ضد تومور، ضد التهاب است. آنها دریافتند که تریکلوسان به طور قابل توجهی ترکیب میکروبیوم روده را تغییر داده است. این اثر قبلا در انسان نیز مشاهده شده است.

مهم این است به یاد داشته باشید که این سری آزمایش ها به جای انسان، از موش ها استفاده می کنند. با این حال، از آنجایی که سرطان روده بزرگ بیشتر در جوانان و افراد مبتلا به IBS در حال افزایش است، تریکلوسان قطعا باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

در حالی که – به  نظر سرمقاله – “قرار گرفتن در معرض تریکلوسان عمدتا در ایالات متحده اجتناب

ناپذیر است،” این یافته ها قطعا مفید است و باعث می شود نگاهی طولانی تر به پیامدهای جهان مملو از این مواد شیمیایی بیاندازیم.

آنها همچنین نشان دادند که تریکلوسان اثرات نامطلوبی بر سلامتی موشهای بدون میکروبیوم- به اصطلاح موش های بدون قارچ- ندارد. برای اثبات این موضوع، آنها نشان دادند موش های اصلاح شده ژنتیکی که فاقد (TLR4) بودند اثرات سوء را تجربه نمی کنند.

این مهم است زیرا TLR4 نقش مهمی در ارتباط بین باکتری های روده و میزبان آنها دارد.
این یافته ها نقش مهمی در ایجاد باکتری به دلیل اثر مخرب تریکلوسان بر سلامت روده دارد.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است