سرطان طحال معمولا هنگامی رخ می دهد که سرطان در بخش دیگری از بدن، اغلب لنفوم و لوسمی، به این ارگان گسترش می یابد. طحال در زیر قفسه سینه در سمت چپ بدن قرار دارد. این بخشی از سیستم لنفاوی است و نقش مهمی در کمک به بدن در مبارزه با بیماری دارد. این نقش به این معنی است که می تواند بخشی از سیستم ایمنی باشد.
طحال عملکردهای زیر را برای بدن انجام می دهد:
- فیلتر کردن خون
- از بین بردن سلول های خونی قدیمی، غیر طبیعی یا آسیب دیده
- ذخیره سازی سلول های خونی
- مبارزه با عفونت ها
- ارسال خون به کبد
همچنین فرد ممکن است بدون طحال زندگی کند، اگرچه این یک عضو بسیار مهم است. پزشکان ممکن است به علت آسیب یا بیماری، از جمله سرطان، طحال را حذف کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، زندگی فرد به طور قابل ملاحظه ای تغییر نمی کند، اما ممکن است بیشتر به عفونت مبتلا شود و نیاز به اقدامات احتیاطی داشته باشد.
سرطان طحال چیست؟
سرطانی که از طحال آغاز شود، یک اتفاق نادر است. محققان معتقدند که این نوع سرطان در کمتر از ۲ درصد از همه لنفوم ها و ۱ درصد از همه لنفوم های غیر هوچکین اتفاق می افتد. نوعی از سرطان که در طحال رشد می کند، لنفوم ناحیه لگن یا SMZL نامیده می شود که نوعی از لنفوم غیر هجومی است.
از آنجایی که اکثر سرطانهایی که طحال را تحت تاثیر قرار می دهند، سرطان هایی هستند که از یک مکان دیگر توسعه می یابند، درک علل سرطان طحال به معنی توجه به علل ایجاد این بیماری ها است. اکثر سرطانهایی که از طحال شروع می شوند نوعی لنفوم یا لوسمی هستند. با این وجود محققان فاکتورهایی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به لنفوم را افزایش دهند، از جمله:
- پیر شدن
- مرد بودن
- عوارض ایمنی داشتن
- در معرض آلودگی یا آسیب پذیری قرار داشتن
مطالعات متعدد نشان داده است که ارتباط بین عفونت مزمن با ویروس هپاتیت C و خطر ابتلا به نوع خاصی از سرطان شناخته شده به عنوان لنفوم غیر هوچکین سلول B است که می تواند منجر به سرطان طحال شود. محققان همچنین ارتباطات احتمالی بین سرطان طحال و خطرات زیست محیطی، مانند دی اکسید تیره یا وینیل کلرید مونومر را شناسایی کرده اند.
علائم سرطان طحال چیست؟
افراد مبتلا به سرطان طحال ممکن است علائم مختلفی داشته باشند یا در بعضی موارد هیچ کدام از آنها وجود نداشته باشند. تقریبا ۲۵ درصد از افراد مبتلا به SMZL علائم را نشان نمی دهند.
شایعترین علائم سرطان طحال:
- طحال بزرگ شده، که ممکن است دو برابر بزرگتر از حد معمول باشد
- درد در شکم، معمولا در گوشه بالا سمت چپ
- ضعف
- کاهش وزن نامعلوم
- خستگی
- تب
- عرق شبانه
- سطح بالای لنفوسیت ها در خون
با این حال، لازم است که به یاد داشته باشید طحال بزرگ شده لزوما به این معنی نیست که یک فرد مبتلا به سرطان طحال است. سرطان طحال اغلب به علت لنفوم و لنفوم غیر هودکین به طور خاص است، بنابراین مفید است که از علائم این بیماری مطلع شوید. علائم عبارتند از:
- تورم، اما غالبا غدد دردناک، غدد لنفاوی در زیر بغل، کشاله ران و دو طرف گردن نیست
- احساس خستگی
- لرزهای متناوب و تب
- ایجاد کبودی به راحتی
- عفونت های مکرر
- تورم، گاهی درد، شکم
- اشتهای کم
- احساس سیری پس از کمی غذا خوردن
- از دست دادن وزن
چه زمانی باید به ملاقات پزشک رفت
افرادی که دارای هر کدام از علائم ذکر شده در بالا هستند، اگر لازم باشد باید یک دکتر را برای بررسی و درمان ببینند.
به یاد داشته باشید که بعضی چیزها به غیر از سرطان باعث ایجاد این علائم می شوند. به عنوان مثال، یک عفونت می تواند منجر به تورم غدد لنفاوی شود. از آنجایی که هیچ تست غربالگری برای سرطان طحال وجود ندارد و بیماری می تواند بدون علائم ایجاد شود، همیشه عاقلانه است که یک پزشک هر گونه علائمی را که مربوط به آن است، بررسی کند.
تشخیص سرطان طحال
پزشکان از ابزارهای مختلف برای تشخیص سرطان طحال استفاده می کنند. روش مستقیم و قطعی ترین روش حذف به وسیله جراحی و آزمایش نمونه ای از بافت طحال است. این همچنین تهاجمی ترین روش است و پزشکان ترجیح می دهند از روش های دیگر استفاده کنند. روش های جایگزین عبارتند از:
- دریافت تاریخچه پزشکی جامع
- تصویربرداری با امواج مافوق صوت یا توموگرافی
- درخواست آزمایش خون
- تجزیه و تحلیل مغز استخوان
پزشکان به دنبال راهنمایی برای کمک به تشخیص و احتمالا درمان سرطان طحال در هنگام مصاحبه با فرد هستند. آن ها در مورد:
- تاریخچه هپاتیت مزمن C یا B
- تاریخچه بیماری های خود ایمنی
- درمان با داروهای سرکوب کننده ایمنی
- علائم طحال بزرگ شده
سوالاتی از فرد می پرسند.
گزینه های درمان سرطان طحال
درمان های مشترک برای سرطان طحال عبارتند از:
- جراحی به نام اسپلنکتومی است که بخشی از یا طحال کامل را حذف می کند
- پرتو درمانی
- شیمی درمانی
از لحاظ تاریخی، اسپلنکتومی اغلب اولین درمان است که مورد استفاده قرار گرفته است و مطالعات نشان داده اند که بیشتر افرادی که این جراحی را انجام داده اند به مدت ۵ سال نیازی به درمان بیشتر ندارند.
با این حال، درمان با آنتی بادی ساخته شده توسط انسان به نام ریتوکسیماب، تقریبا همانند عمل جراحی در کاهش علائم افراد مبتلا به SMZL نیز موثر است. همچنین ممکن است از جراحی استفاده شود.
افراد بدون علائم لزوما نیاز به درمان ندارند، اما از آنها خواسته می شود تا هر ۶ ماه یکبار برای آزمایش و ارزیابی خون به پزشک مراجعه کنند. این رویکرد گاهی اوقات به عنوان “انتظار مداوم” نامیده می شود.
جلوگیری از سرطان طحال
پزشکان عفونت های مزمن هپاتیت C را به سرطان طحال و سایر گونه های لنفوم غیر هجومی مرتبط می دانند. بنابراین، اقدام به جلوگیری از هپاتیت C می تواند به مردم کمک کند تا خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند.
هپاتیت C در خون منتقل می شود، بنابراین لازم است:
- هنگام ایجاد یک خالکوبی یا سوراخ کردن احتیاط کنید و مطمئن شوید که دستگاه استریلیزه شده است.
- استفاده از کاندوم در صورت داشتن رابطه جنسی با فردی که برای هپاتیت C و سایر بیماری های منتقله از راه جنسی آزمایش نشده است.
- مراحل ایمنی را برای استفاده و دفع سوزن ها در یک محیط مراقبت بهداشتی دنبال کنید.
- هرگز سوزن را به اشتراک نگذارید
عفونت HIV و HTLV-1 همچنین ممکن است خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین و سرطان طحال را افزایش دهد. پیروی از دستورالعمل های جنسی امن و اقدامات پیشگیرانه استفاده شده علیه هپاتیت C می تواند در برابر حمل این ویروس ها مؤثر باشد. خوردن غذاهای پرچرب و افزایش اضافه وزن، هر دو با افزایش خطر برای ایجاد لنفوم غیر هوچکین ارتباط دارد. رعایت یک رژیم غذایی سالم، کم چرب و حفظ وزن مناسب، روش های مراقبت از خود می تواند خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های جدی و مزمن را نیز کاهش دهد.
چشم انداز
چشم انداز افراد مبتلا به سرطان طحال بستگی به موارد زیر دارد:
- آن در طحال رشد کرده یا در جاهای دیگر بدن ایجاد شده باشد.
- نوع سرطان چیست؟
- بیماری چقدر پیشرفت داشته است
- فرد ممکن است چه مشکلات سلامتی دیگر داشته باشد؟
SMZL توسط دانشمندان به عنوان “indolent” توصیف شده است، به این معنی که معمولا به آرامی رشد می کند و تاثیر مثبتی بر چشم انداز کلی دارد. با این حال، در حدود ۳۰ درصد از موارد، افراد به بیماری تهاجمی بیشتری ابتلا دارند.
برای یک چشم انداز شخصی تر، افراد به محض اینکه علائم را مشاهده کردند، باید دکتر خود را ببینند.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است
