مطالعات نشان می دهد که با کشت سیب زمینی های مقاوم جدید، می توان تا ۹۰ درصد در مصرف سموم آفت کش صرفه جویی کرد

مطالعات نشان می دهد که با کشت سیب زمینی های مقاوم جدید، می توان تا ۹۰ درصد در مصرف سموم آفت کش صرفه جویی کرد

یک نوع سیب زمینی که به طور ژنتیکی برای مقاومت در برابر پوسیدگی و پژمردگی تولید شده است می تواند به کاهش استفاده از قارچ کش های شیمیایی تا ۹۰ درصد کمک نماید. یک مطالعه جدید که در این خصوص انجام شده، کاهش شدید تاثیرات زیست محیطی کشت سیب زمینی را به واسطه کاهش کود مورد استفاده نشان می دهد. پژمردگی سیب زمینی که توسط  فیتوفتورا اینفستانس» به وجود می آید می تواند به سرعت محصولات سیب زمینی را از بین ببرد و یکی از بزرگترین مشکلات کشاورزی  در هنگام کشت سیب زمینی است. لکن با کشت سیب زمینی جدید، کشاورزان می توانند به  استفاده هفتگی از قارچ کش ها پایان دهند و از آفت کش ها  به میزان کمتری استفاده نمایند.

از آنجا که این قارچ کش ها آثار مخربی را برای محیط زیست به همراه دارند، محققان به فکر راه حل هایی جهت کاهش استفاده از آنها هستند.

با همکاری دانشمندان دانشگاه واگنینگن و بخش تحقیقاتی تیگاس و  اداره کشاورزی و مواد غذایی ایرلند، یک رویکرد دوجانبه در این زمینه مطرح گردید و آن راهکار چیزی نبود جز تولید یک سیب زمینی اصلاح شده به لحاظ ژنتیکی، همراه با یک استراتژی مدیریت جدید آفات، که برای محصولات غذایی و به منظور به حداقل رساندن استفاده از قارچ کش ها به کار گرفته می شوند.

این تحقیق که با روشی مبتنی بر مدیریت مجموع آفات شروع شد توسط محققان ، IPM 2.0   نامیده شده است. علاوه بر کشت سیب زمینی مقاوم در برابر پژمردگی و حشرات، این راهکار شامل نظارت بر جمعیت فعال پاتوژن ها و استراتژی عدم  استفاده بیش از حد از قارچ کش ها می باشد.

این استراتژی به این معنی است که کشاورزان از قارچ کش ها استفاد ه نمی کنند مگر اینکه این گونه مقاوم سیب زمینی در معرض خطر بیماری های میکروبی قرار گیرد و یا به  پاتوژنی گرفتار شود که با مقاومت سیب زمینی سازگار است.

این تیم استراتژی خود را در طول سه سال در ایرلند و هلند، که دو کشور مهم رشد سیب زمینی هستند و ، با استفاده از سه نوع سیب زمینی، مورد آزمایش قرار دادند. اولین نوع از این سیب زمینی ها، سیب زمینی های Désirée است که مستعد ابتلا به بیماری پژمردگی می باشند و  دومین نوع نیز نوعی هستند که به صورت ذاتی  در برابر پژمردگی مقاوم بوده  و  Sarpo Mira نامیده می شوند.

سومین گونه این دسته از سیب زمینی ها هم  Désirée نام دارند ، اما   دارای  یک ژن مقاوم برگرفته از سیب زمینی وحشی است که با استفاده از فرآیندی به نام cisgenesis اصلاح شده است  و در آن ژن ها به صورتی به هم مرتبط شده اند که می توانند مقاومت بالایی را در برابر پژمردگی نشان دهند. دانشگاه واگنینگن در یک نشریه مطبوعاتی توضیح دادند که فرایند “Cisgenesis سبب می شود که غنی سازی انواع سیب زمینی که باید بر طبق برنامه های پرورش سیب زمینی در حدود ۱۰ سال یا بیشتر به طول بیانجامد تا منجر به تولید یک گونه جدید شود تنها سه سال طول بکشد.

“علاوه بر سرعت بخشیدن به روند پرورش، روش  cisgenesis دقیق تر از روش های متداول کشت و زرع  و روش های رایج دیگر است.” سه نوع سیب زمینی با استفاده از دو روش کشت شدند: شیوه معمولی، شامل استفاده از اسپری های قارچ کش هفتگی؛ و روش جدید IPM 2.0. روش سوم نیز  عدم استفاده از هر گونه قارچ کشی  برای کشت سیب زمینی بود.

محققان بر این باورند که حتی در مورد انواع مختلفی از Désirée، این روش باعث کاهش ۱۵ درصدی استفاده از قارچ کش ها شد.

اما در Sarpo Mira و گونه های اصلاح شده ژنتیکی Désirée، روش IPM 2.0 به کاهش استفاده  ۸۰ تا ۹۰ درصدی در استفاده از قارچ کش منجر گردید.

بر اساس تحقیقات اخیر سازمان بین المللی محیط زیست برای آفت کش ها، که تاثیر آفت کش ها را بر حیات، آب و خاک و همچنین آب های زیرزمینی اندازه گیری می کند، این امر منجر به کاهش چشمگیر تاثیرات زیست محیطی شده و لذا در آینده تبعات مفیدی را به همراه خواهد داشت.

طبق معمول، سیب زمینی کشاورزی Désirée به طور متوسط ​​حدود ۷۰۰ امتیاز را از لحاظ  تاثیر زیست محیطی از آن خود کرد اما  با استفاده از روش های IPM 2.0، سیب زمینی حساس Désirée تنها ۴۰۰ امتیاز را به دست آورد.

سیب زمینی Sarpo Mira نیز دارای تاثیر بیشتری بر محیط زیست بود. این  محصول با استفاده از ارزیابی IPM 2.0  تنها حدود ۴۰ امتیاز را به دست آورد.

محققان در مقاله خود بیان نمودند که: “مزایای کامل استراتژی کنترل IPM2.0 می تواند تنها هنگامی که با ستون های عملکردی ژن های R به کار گرفته شود تاثیر چشمگیری داشته باشد.

در این راستا، cisgenesis یک ابزار ضروری برای سرعت بخشیدن به روند پرورش   محصولاتی مانند سیب زمینی است که پرورش آن ها دشوار می باشد . این امر باعث بهینه سازی استفاده از IPM   مطابق با دستورالعمل های اتحادیه اروپا در مورد استفاده پایدار از آفت کش ها می شود. در نهایت این کار به نفع کشاورزان، محیط زیست و مصرف کنندگان خواهد بود.

هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است