سیلاموکس (Cilamox) یک آنتی بیوتیک از خانواده آنتی بیوتیک های شناخته شده به عنوان پنی سیلین است. این دارو برای درمان عفونت های ناشی از باکتری استفاده می شود و در درمان سرماخوردگی و آنفلوآنزا موثر نیست. این دارو همچنین برای جلوگیری از عفونت بعد از اعمال دندانپزشکی استفاده می شود و اغلب به عنوان بخشی از درمان ترکیبی (همراه با لانزوپرازول و کلاریترومایسین) برای ریشه کن کردن هلیکوباکتر پیلوری، که در بیماران مبتلا به زخم معده یا اثنی عشر رخ می دهد استفاده می شود.
احتیاط
- سیلاموکس کاملا در بیمارانی که به هر آنتی بیوتیک از گروه پنی سیلین (به عنوان مثال آمپی سیلین، بنزیل پنیسیلین و فنوکسی متیلن پنی سیلین) و یا دارویی از گروه آنتی بیوتیکهای سفالوسپورین (به عنوان مثال سفالکسین، سفادروکسیل، سفاهلور، سفتی بیوتن، سفتریاکسون و سفتازیدیم) حساسیت داشته باشند، منع مصرف میشود.
- واکنش های آلرژیک بسیار نادر است (در کمتر از ۰.۰۱٪ از بیماران)، اما می تواند رخ دهد، حتی اگر شما این دارو را در گذشته مصرف کرده اید و هرگز واکنش آلرژیک نداشته اید. اگر متوجه علائم آلرژی (مثلا قرمزی پوست، تورم صورت، لب ها و زبان، کندو و مشکل تنفس) شدید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. شدیدترین شکل واکنش آلرژیک می تواند منجر به شوک آنافیلاکتیک شود که می تواند مرگ آور باشد.
- این دارو نباید به بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی تجویز شود، زیرا آزمایشات بالینی نشان داده است که استفاده از این دارو در این بیماران باعث ایجاد اگزتانما مکوالپپیولار می شود.
- موارد نارسایی حاد کلیوی ناشی از استفاده از این داروها گزارش شده است و به همین دلیل از مصرف این دارو در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی باید اجتناب شود.
سیلاموکس، بارداری و شیردهی
سازمان AU TGA این دارو را در گروه A – گروهی از داروها طبقه بندی کرد که در هنگام حاملگی هیچ نوع سمیت نشان نداد. بعضی از کارشناسان بر این باورند که این آنتی بیوتیک (آموکسی سیلین) یکی از امن ترین ها برای استفاده در دوران بارداری است.
این دارو می تواند در هنگام تغذیه با شیر مادر با احتیاط بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، زیرا میتواند واکنش های آلرژیک در نوزادان ایجاد کند.
نحوه مصرف
سیلاموکس در قالب کپسول ها در دوز ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم و به صورت سوسپانسیون دهانی در دوز ۲۵۰ میلی گرم / ۵ میلی لیتر وجود دارد. دوز توصیه شده برای بیماران بزرگسال در جدول زیر آمده است:
- گونورهیا (سوزاک): ۵۰۰ میلی گرم هر چهار ساعت
- ریشه کن کردن هلیکوباکتر پیلوری: ۵۰۰ میلی گرم در هر دوازده ساعت
- عفونت ادراری: دو دوز ۳۰۰۰ میلی گرم (شش ۵۰۰ میلی گرم کپسول). فاصله بین دو دوز باید ۱۰ تا ۱۲ ساعت باشد.
- عفونت های ریوی شدید: ۳۰۰۰ میلی گرم در هر دوازده ساعت
- فرم های خفیف عفونت تنفسی: ۵۰۰ میلی گرم هر هشت ساعت
- پیشگیری از عفونت پس از عمل جراحی دندان: ۱۰۰۰ میلی گرم در هر دوازده ساعت
کپسول را کامل با مقدار زیاد آب یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا ببلعید.
کودکانی که نمی توانند کپسول ها را ببلعد، باید از شربت دهانی سیلاموکس استفاده کنند.
فعل و انفعالات (تداخلات دارویی)
سیلاموکس نباید همزمان با داروهای زیر مصرف شود:
- پروبنسید و آلوپورینول (داروهای مورد استفاده برای درمان نقرس)
- رقیق کننده خون (به عنوان مثال وارفارین)
- داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی (در صورت مصرف این دارو از یک روش دیگر محافظت بارداری استفاده کنید.)
اثرات جانبی سیلاموکس
سیلاموکس ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:
- کولیت (التهاب پوشش روده که با اسهال شدید مشخص می شود)
- علائم مشابه آنفلوانزا (تب، لرز، گلو درد، سرفه و دیگر موارد)
- تشنج
- تغییر در رنگ زبان
- کاندیدیازیس خوراکی و واژینال (نوعی عفونت قارچی)
- تنگی نفس
- کم خونی
- مشکل ادرار کردن
- بیش فعالی
- واکنش آلرژیک
نظرات بسته شده است.