سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) چه عوارضی دارد؟

در مورد سیپروفلوکساسین چقدر اطلاعات دارید؟ آیا با عوارض این دارو آشنایی دارید؟ آیا می دانید این دارو با چه داروهای دیگری می توند تداخلات دارویی ایجاد کرده و عوارض را تشدید کند؟ با ما همراه باشید تا با نحوه مصرف این دارو آشناتر شوید.

نحوه استفاده از سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin)

مصرف در بزرگسالان:

کم خونی در زنان ۲۵۰: میلی گرم یا ۵۰۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) به مدت سه روز.
کم خونی پیچیده و پیلونفریت پیچیده :۵۰۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت)، یک هفته.
پروستاتیت مزمن: ۵۰۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) به مدت ۴ هفته (۲۸ روز).
عفونت دستگاه تنفسی: ۵۰۰ میلی گرم (برای دوزهای شدید عفونت می تواند به ۷۵۰ میلی گرم افزایش یابد) دو بار در روز در طول ۷ تا ۱۴ روز.
گونوره (سوزاک): ۵۰۰ میلی گرم یکبار در روز، فقط یک روز.
پیشگیری از آنتی بیوتیک در جراحی: ۷۵۰ میلی گرم، یک ساعت قبل از جراحی.
عفونت دستگاه گوارش: ۵۰۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) ۳-۷ روز.
عفونت های استخوان و مفصلی: ۵۰۰ یا ۷۵۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) تا ۳ ماه.

استفاده از سیپروفلوکساسین در کودکان توصیه نمی شود! در صورت لزوم برای استفاده از این دارو در کودکان، دوز باید براساس وزن بدن کودک محاسبه شود. دوز معمول ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن است.

کل قرص خود را با یک لیوان آب ببلعید. قرص را نشکنید یا نجوید، چون ممکن است بر فعالیت آن تأثیر بگذارد. در هنگام استفاده از این دارو از لبنیات اجتناب کنید، زیرا محصولات شیر و لبنیات ممکن است سطح دارو در خون به دلیل کلسیم بالا کاهش دهد. اگر از لبنیات استفاده می کنید، اطمینان حاصل کنید که حداقل ۳ ساعت پس از آخرین استفاده از سیپروفلوکساسین گذشته باشد. بهتر است این دارو را بلافاصله پس از غذا مصرف کنید تا خطر ابتلا به معده را کاهش دهد.

مطالب مرتبط

کلاریناس ( Clarinase ) چگونه آلرژی را درمان می کند؟

این دارو به شکل قطره های چشم وجود دارد و برای درمان عفونت های چشم ناشی از باکتری های حساس مورد استفاده قرار می گیرد.

استفاده از داروهای دیگر (تداخلات دارویی)

از مصرف سیپروفلوکساسین در ترکیب با داروهای زیر باید اجتناب شود:

وارفارین، یک داروی مورد استفاده در درمان اختلالات لخته شدن خون (نازک کننده خون) است. مصرف همزمان با سیپروفلوکساسین با این دارو خطر خونریزی را افزایش می دهد.
سیلدنافیل (ویاگرا)، یک داروی مورد استفاده برای اختلال نعوظ. سیپروفلوکساسین سطح این دارو را در خون افزایش می دهد و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
داماتون، پنتوکسی فیلین، ترنتال، داروئی که برای درمان اختلالات گردش خون محیطی استفاده می شود. سیپروفلوکساسین می تواند سطح این دارو را در خون افزایش دهد و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
فنیتوین، یک داروی مورد استفاده در درمان صرع.
متوترکسات، یک داروی مورد استفاده در درمان سرطان.
سیکلوسپورین، یک داروی مورد استفاده در درمان بیماری های خودایمنی است.
پروبنسید، داروی مورد استفاده در درمان نقرس.
داروهای مورد استفاده در درمان دیابت.
داروهای مورد استفاده در درمان آریتمی های قلب (ضربان قلب نامنظم)، مانند:
آمیودارون
کینیدین
دیسپیرامید
ابوتیلید
سوتالول و غیره.
مواد مخدر مورد استفاده در درمان افسردگی و سایر بیماری های روانپزشکی مانند:
موکلوبمید
فنلزین
ایزوکاربوکازید
سرترالین
پاروکستین
فلوکستین
فلووکسامین
دوولتسستین
سیتالوپرام
اسکلیتوپامام
ایمی پرامین
پرومازین و غیره.
امپرازول (امپرل)، یک داروی مورد استفاده در درمان زخم معده و اثنی عشر و ریشه کن سازی هلیکوباکتر پیلوری. این دارو سطح سیپروفلوکساسین را در خون کاهش می دهد، بنابراین اثر این دارو کاهش می یابد.
آماده سازی کلسیم، منیزیم یا آهن (از جمله قرص های ماته). این داروها اثر سیپروفلوکساسین را کاهش می دهد.
آنتی اسیدها، داروهایی که اسید معده را خنثی می کنند. این داروها سطح سیپروفلوکساسین را در خون کاهش می دهد، که می تواند منجر به عدم کارایی شود. اگر شما باید آنتی اسیدها را مصرف کنید، حداقل دو ساعت قبل یا ۴ ساعت بعد از مصرف سیپروفلوکساسین مصرف کنید.

در مورد تمام داروها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

اثرات جانبی

سیپروفلوکساسین می تواند باعث پارگی تاندون شود (تاندون عضله را به استخوان وصل می کند)! اگر در معرض درد در ماهیچه یا تورم ماهیچه هستید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید
این دارو می تواند باعث اسهال شود، که ممکن است همراه با خون در مدفوع باشد! اگر در معرض این علامت هستید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا ممکن است نشانه ای از عفونت روده ای باشد. این عفونت می تواند خطرناک باشد!

سیپروفلوکساسین، اگر چه به ندرت، سبب ایجاد سندرم استیونز-جانسون (یک بیماری شدید پوستی است که به واسطه لرزهای پوستی که به سرعت در حال گسترش است، ظاهر می شود). بلافاصله اگر دچار تغییرات پوستی شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو گاهی اوقات می تواند به ایده های خودکشی منجر شود، به ویژه در بیماران که برای اولین بار از این دارو استفاده می کنند. باید به خانواده بیمار اشاره کرد که اگر آنها تغییرات رفتاری در بیمار را متوجه شوند، باید فورا به پزشک اطلاع دهند.
این دارو ممکن است به ندرت آگونالوسیتوز (تعداد بسیار کم سلول های سفید خون) را ایجاد کند که توانایی شما برای مبارزه با عفونت را کاهش می دهد. اگر در معرض علائم آنفلوانزا هستید، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:

حالت تهوع
استفراغ
درد شکم
نفخ شکم
از دست دادن اشتها
سردرد
سرگیجه
آسیب کبدی (زردی، از دست رفتن اشتها، خارش، تهوع، استفراغ، درد شکمی بالا و ادرار تیره)
نوسانات خلقی
کابوس
توهم
حساسیت به نور (افزایش حساسیت به نور خورشید)
ضربان قلب سریع
درد عضلانی
درد مفصلی
تعرق مفرط
آلرژی و غیره.

اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.