داروها در آینده می توانند به درمان نزدیک بینی کمک کند

مطالعه ژنی نشان می دهد داروها در آینده می توانند به درمان نزدیک بینی کمک کند. نتایج مطالعه تغییرات ژنی در شبکیه چشم نشان میدهد که در زمانی نه چندان دور  از آینده امکان متوقف شدن یا معکوس شدن اثرات عارضه نزدیک بینی وجود خواهد داشت. نزدیک بینی یک عارضه شایع میباشد که انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ نیمی از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار دهد.

دکتر آندری تاچنکو، از دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک، مطالعه ای را انجام داد که نشان میداد در بیشتر موارد، ایجاد شدن نزدیک بینی و دوربینی، بخاطر ژن های مختلف و مسیرهای سیگنالینگ سلولی است.

اذعان نویسندگان  یک مقاله در مورد کار پژوهشی خود که در حال حاضر در مجله PLOS Biology منتشر شده، مشخص می کند پیش از این، متخصصان به طور معمول تصور می کردند که این«تغییرات مخالف در همان ژن ها و مسیرها» است که مشخص می کند دو چشم پس از تولد در چه وضعیتی نسبت به یکدیگر باشند.

با این حال، یافته های آنها متضاد دیدگاه مرسوم بود: آنها درک و مفهومی جایگزین از عارضه نزدیک بینی و ‘چارچوبی برای توسعه داروهای جدید ضد این عارضه’ ارائه کردند.

 آمار عارضه نزدیک بینی در حال افزایش است

نزدیک بینی عارضه ای است که در آن چشم تصاویر را به جای اینکه روی شبکیه قرار دهد،در جلوی آن قرار می دهد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) اذعان دارد که نزدیک بینی و شیوع نزدیک بینی بالا در ‘میزان هشدار دهنده ای’ در سراسر جهان در حال افزایش است و همراه با افزایش آن، خطر ابتلا به بیماری های چشم مانند آب مروارید، آسیب شبکیه و گلوکوم (آسیب عصب های بینایی) افزایش می یابد.

دکتر Tkatchenko و تیم تحقیقاتی وی اذعان می کنند که  تا سال ۲۰۵۰، تعداد افراد مبتلا به نزدیک بینی نزدیک به ۴.۸ میلیارد و یا تقریبا نیمی از جمعیت جهان خواهد بود و WHO(سازمان بهداشت جهانی) آن را در میان ‘پنج اولویت بهداشتی(شرایط سلامت)’ جهان قرار خواهد داد.

عارضه نزدیک بینی چشم،در اندازه فاصله های دور اختلال ایجاد میکند نه نزدیک. این به علت  بزرگ شدن بیش از حد چشم به وجود می آید.

افرادی که دچار دوربینی هستند تجربه متفاوتی دارند: چشم آنها بیش از حد کوچک است، و باعث می شود تصاویر در پشت شبکیه متمرکز شود..

این به طور کلی باعث می شود که اشیای دورتر واضح تر از اشیای نزدیک  باشند، اما در بعضی موارد، این عارضه می تواند باعث شود که همه چیز تار و تیره باشد.

مکانیزم های مولکولی در این عارضه نامشخص اند

شواهدی وجود دارد که هر دو ژن و عوامل محیطی، مانند صرف زمان کمتری در خارج از منزل و بجای آن زمان بیشتری برای کتاب خواندن و استفاده از کامپیوتر در محیط خانه، می توانند خطر نزدیک بینی را افزایش دهند. با این حال، قبل از این مطالعه، مشخص نبود که مکانیزم های مولکولی پایه چیست.

یک راه برای مشاهده تحقیقاتی توسعه بیولوژیکی نزدیک بینی یا دوربینی، تغییر طول کانونی چشم در حیوانات آزمایشگاهی است. متخصصان می توانند این کار را با قرار دادن یک لنز در جلوی چشم برای چندین هفته، انجام دهند.

بسته به نوع لنز، قرار گرفتن در معرض آن باعث ایجاد طول کانونی ای می شود که نه بیش از حد طولانی است و نه خیلی کوتاه .

دانشمندان در موسسه marmosets  از این روش برای مطالعه نزدیک بینی و دوربینی استفاده کردند. آنها یک لنز را در مقابل یک چشم به مدت ۵ هفته قرار دادند و گذاشتند چشم دیگر در شرایط نرمال برای مقایسه آماده شود.

‘مسیرهای متمایز’

پس از بررسی دو شبکۀ هر حیوان پس از قرار گرفتن در معرض لنز، تیم تحقیقات اختلافی بین بیان ژن چشم های در معرض لنز و چشم های عادی پیدا کردند.

با این حال، مقایسه ای بین افرادی که دارای چشم نزدیک بین بودند و افرادی که دچار دوربینی بودند، نشان داد که این شرایط ناشی از «فعال شدن یا سرکوب مسیرهای متمایز است».

محققان همچنین دریافتند ۲۹ ژنی که بیان ژن را تغییر داده بودند ، در همان مناطق کروموزومی قرار گرفته اند که مطالعات ژنتیکی بزرگ در رابطه با نزدیک بینی در انسان در آن ناحیه صورت گرفته بوده است.

شناسایی این مسیرها یک چارچوب برای شناسایی داروهای جدید و ایجاد گزینه های موثر تر درمان نزدیک بینی فراهم می کند.’

هرگونه کپی برداری با لینک دهی و نام وردنگار مجاز می باشد