نقد فیلم ایتالیا ایتالیا یک کمدی رمانس متفاوت از کاوه صباغ زاده

نام فیلم: ایتالیا ایتالیا

کارگردان: کاوه صباغ زاده

نویسنده: کاوه صباغ زاده

بازیگران: حامد کمیلی، سارا بهرامی، رضا سخایی، جهانگیر میرشکاری، فرید سجادی حسینی، دانش اقباشاوی، ناصر سجادی حسینی، آنامهر اخلاقی، آرش مرشد، همایون ارشادی، علی ملاقلی پور، حسن زاهدی، مصطفی احمدی، محمد سلطانی، پوپک مظفری، کریم امینی، درنا مدنی،محمدعلی جناب ، امین قوامی، مهدی فهیمی، ناصر مقدس، سیامک مردانه، پریناز کنگاوری، آیدا اورنگ، افشین رضایی، سپیده راستی فر

سال تولید: ۱۳۹۶

 

نویسنده نقد: میلاد خدابنده

فیلم ایتالیا ایتالیا یک کمدی رمانس سرحال و بازیگوش از کارگردان فیلم اولی سینمای ایران کاوه صباغ زاده است.

فیلم ایتالیا ایتالیا یک فیلم متفاوت از جریان اصلی سینمای ایران است، به نظر من سینمای ایران درحال حاضر به جایی رسیده است که اگر یک فیلم و یا یک فیلمساز، قدمی متفاوت از آنچه در سینمای جریان اصلی شاهد آن هستیم بردارد، به خودی خود ارزشمند و قابل ستایش است و این زمانی بیش از پیش خواهد بود که خود فیلم نیز یک اثر سرپا و در سطح کیفی خوب و قابل قبولی قرار داشته باشد.

حداقل در فیلم ایتالیا ایتالیا تماشاگر شاهد یک ملودرام اندوهگین، پر ضجه و غم انگیز مرسوم سینمای ایران نیست، بلکه بلعکس پر است از جذابیت های بصری و استفاده از رنگ های گرم، پرنشاط و خوشایند با چاشنی استفاده درست از موزیک های شاد ایتالیایی.

در یک کلام فیلم ایتالیا ایتالیا فیلم خوبی است که می توانست بسیار بهتر نیز باشد، فیلمی که تمرکز اصلی آن روی روابط عاشقانه و احساسی زوج آن یعنی نادر برف کوبان با بازی حامد کمیلی و برفا آسمانی با بازی سارا بهرامی است.

فیلم با نریشن حامد کمیلی برای معرفی پرسوناژ نادر شروع می شود، شخصیت خیال پرداز و عاشق فرهنگ ایتالیا که حتی یک بار هم به کشور ایتالیا سفر نکرده است. او مترجم زبان ایتالیایی است که محل زندگی خود را به شکل دیوانه واری  با عکس های پاواروتی، نانی مورتی، اومبرتو اکو ( البته جای خالی فلینی کاملا مشهود است) و حتی ماشین های کمپانی آلفارومئو تزئین کرده است.

در فیلم ایتالیا ایتالیا کاوه صباغ زاده توانسته است یک همزاد پنداری بین مخاطب و شخصیت مرد فیلم بوجود آورد، گویی پرسوناژ خیال پرداز نادر، شخصیت بیش از نیمی از ما انسان ها است که دریایی از رویاها را با خود داریم ولی در مکان و زمانی اشتباه قرار گرفته ایم.

اما شخصیت زن فیلم یعنی برفا کاملا در مقابل شخصیت نادر قرار دارد، نادر آشپز خوبی است و به عنوان مترجم و معلم زبان ایتالیایی بیشتر زمان خود را در خانه سپری می کند، اما برفا به عنوان دستیار کارگردان و یک فیلمساز، تمام زمان خود را در بیرون از خانه سپری می کند. سوال اینجاست پس چه چیز مشترکی در ابتدا عامل اصلی علاقه و عشق این دو به هم می شود؟

این یکی از نقاط منفی فیلمنامه کاوه صباغ زاده است که می توانست با قرار دادن تعدادی المان مشترک میان این دو زوج، چون عشق به ایتالیا، جرقه شروع این رابطه عاشقانه را باورپذیر تر کند.

متاسفانه فیلمنامه صباغ زاده در لحظاتی کاملا دچار سردگمی می شود، برای مثال فیلم با نریشن و صدای حامد کمیلی شروع می شود، پس مسئله فیلم باید حول محور شخصیت نادر به جلو برود اما در ادامه شاهد چرخش فیلمنامه روی بازیگر زن فیلم یعنی برفا هستیم.

اما هیچ جای نگرانی نیست چون در کل این ضعف ها آسیب جدی به تمامیت اثر نمیزند و در نهایت فیلم کاملا سرپا می ایستد.

فیلم ایتالیا ایتالیا در خود یک ادای دین نیز به فیلم هامون داریوش مهرجویی دارد و این ادای دین تنها در چند دیالوگ خلاصه نشده است بلکه رده هایی از آن در مسیر اصلی داستان و شخصیت پردازی ها نیز به چشم می خورد و یا اینکه در برجسته ترین سکانس آن شاهد ریختن میوه و سبزیجات در مسیر راه پله خانه هستیم.

یکی دیگر از نقاط قوت فیلم، بازی بازیگران آن است، بازی سارا بهرامی به حق بسیار زیبا و چشم گیر است و حامد کمیلی نیز از پس نقش برآمده است. حضور کوتاه فرید سجاد حسینی نیز همچون قبل بی نظیر است و کاملا عشق پر شور میان پدر و پسر را به شیرین ترین شکل ممکن به تصویر می کشد. رابطه کوتاه میان نادر و شاگردش نیز بسیار جذاب و دوست داشتنی است.

اما یکی از بهترین سکانس های فیلم ایتالیا ایتالیا مربوط به دیالوگ های سر میز شام و خاموشی آن و ایده اعتراف میان نادر و برفا است.

قطعا شما عزیزان را به دیدن فیلم ایتالیا ایتالیا دعوت می کنم.

اختصاصی وبسایت وردنگار: کپی تنها با ذکر منبع مجاز است.