گونه جدیدی از مورچه ها محتویات شکم خود را برای مبارزه با مهاجمین منفجر می کند

گونه جدیدی از مورچه ها محتویات شکم خود را برای مبارزه با مهاجمین منفجر می کند

مورچه انفجاری : هنگامی که موضوع دفاع از لانه مطرح باشد، مورچه ها از روش های منحصر به فرد و دردناکی برای حمله به دشمنان خود استفاده می کنند.

اما گونه جدید و عجیب و غریبی تحت عنوان “مورچه منفجر شونده” (Colobopsis explodens) به تازگی توسط محققان کشف شده که تمام محتویات شکمش را به روی مهاجمین منفجر خواهد کرد.

در طول مبارزه با دشمن، این مورچه های درختی خود را به دشمنانشان می چسبانند، دریچه خود را باز کرده و ماده سمی چسبناک زرد رنگی را بر روی دشمنانشان می پاشند که آنها را کشته و یا حداقل حرکتشان را کند تر می کند.

این گونه جدید به  لیست دوازده گونه “مورچه های انفجاری” قبلی اضافه شدند، هرچند این ویژگی هنوز بسیار نادر است.

در واقع، از سال ۱۹۳۵ تا کنون دیگر هیچ نوع مورچه انفجاری کشف نشده بود.

آلیس لیسی، دانشجوی دکتری حشره شناسی موزه تاریخ طبیعی در وین، گفت:

“حتی اگر این انفجار واقعا شبیه یک بمب نباشد، باز هم یک پیشرفت تکاملی برای گونه مورچه ها به حساب می آید.”

این محقق یکی از دانشمندانی است که گونه جدید را در جنگل های بارانی بورنئو کشف نمود.

او در ادامه سخنانش افزود این مکانیزم شبیه به مکانیزم نیش زدن زنبور است.

لیسی توضیح داد که این “دفاع مبتنی بر خودکشی” تنها در گونه حشرات اجتماعی مانند مورچه ها، زنبورها و موریانه ها متداول است.

بر خلاف حیوانات دیگر، این حشرات بیش از حد اجتماعی حاضرند در راه دفاع از قلمرو خود و سایر همنوعانشان از جان خود بگذرند و این کار را با جان و دل برای پا بر جا ماندن قلمروشان انجام می دهند.

مستعمره مورچه ها نباید به عنوان یک مجموعه متشکل از تک تک آنها در نظر گرفته شود، بلکه در واقع این کلونی مانند یک ارگانیسم فوق العاده است و در آن هر مورچه شبیه به یکی از سلول های موجود در بدن است که باید نقش خود را به خوبی ایفا نماید.

این امر قطعا برای این گونه جدید صدق می کند چرا که فقط کارگران سیاهی لشکر این گونه با منفجر نمودن خود توانایی کشتن دشمنان را دارند.

کارگران اصلی با سر بزرگتر و غیر طبیعی شان، نقش های مختلفی را در کلنی ایفا می کنند.

لیسی در ادامه سخنانش افزود:

مدخل ورودی به لانه این گونه از مورچه ها یک حفره بسیار کوچک است که، تقریبا دارای قطری برابر با سر کارگران اصلی می باشد. بنابراین در واقع آن ها سر خود را در حفره قرار داده و آن را مسدود می کنند، تا هیچ چیزی نتواند وارد کلونی شود.

در حالی که کارگران کوچک برای جلوگیری از ورود دشمنان قربانی می شوند، کارگران اصلی بیشتر کاری شبیه به نیروی مقاومتی ساکن را بر عهده دارند.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است