شیوه زندگی کم تحرک، در حال تبدیل شدن به یک مسئله مهم بهداشت عمومی است. به نظر می رسد شیوه زندگی کم تحرک روزمره در بسیاری از کشورها به طور فزاینده ای گسترش پیدا می کند، گرچه ارتباط با طیف وسیعی از شرایط مزمن سلامتی را دارد.
اکثر افرادی که به یک شیوه بی تحرک زندگی می کنند، بعید به نظر می رسد که دستورالعمل های مربوط به فعالیت های فیزیکی استاندارد را انجام دهند. با توجه به دستورالعمل های مربوط به فعالیت های فیزیکی سال ۲۰۰۸ برای آمریکایی ها، بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط را در هفته داشته باشند.
یک مقاله ۲۰۱۷ از سوی شبکه تحقیقاتی Senting Behavior Research) SBRN) رفتار ناخوشایند را به عنوان فعالیتی که شامل نشستن، چرت زدن و یا دراز کشیدن است می داند، که با مصرف بسیار کم انرژی همراه می باشد. اندازه گیری هزینه های انرژی معادل متابولیسم (METs) است و محققان فعالیت هایی را که ۱.۵ مگاوات یا انرژی کمتر را مصرف می کنند، در نظر می گیرند.
تحقیقات نشان می دهد که تنها ۲۱ درصد از بزرگسالان دستورالعمل های فعالیت بدنی را رعایت می کنند، در حالی که کمتر از ۵ درصد ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی را در روز انجام می دهند.
خطرات زندگی کم تحرک
تحقیقات اخیر شروع به تایید خطرات بهداشتی مرتبط با شیوه زندگی کم تحرک کرده است. مطالعات همواره ثابت می کنند که ادامه یک شیوه زندگی کم تحرک می تواند به موارد زیر کمک کند:
- چاقی
- دیابت نوع ۲
- برخی از انواع سرطان
- بیماری قلب و عروقی
- مرگ زود هنگام
دوره های طولانی مدت فعال نبودن می تواند سوخت و ساز بدن را کاهش دهد و توانایی بدن برای کنترل قند خون، تنظیم فشار خون و شکستن چربی را مختل کند.
یک مطالعه، داده های جمع آوری شده بیش از ۱۵ سال را تجزیه و تحلیل کرد و محققان دریافتند که سبک زندگی کم تحرک با افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن سطح فعالیت های فیزیکی همراه است. این نشان می دهد که ضروری است مقدار زمان صرف شده جهت کم تحرکی در کنار انجام تمرین های بیشتر نیز کاهش یابد.
سلامت روان
سبک زندگی کم تحرک نیز به نظر می رسد تاثیر منفی بر رفاه ذهنی دارد. ترکیبی از تاثیرات جسمی و ذهنی، شیوه زندگی ماندگار را به ویژه برای سلامتی مشکل ساز می کند. یک مطالعه با ۱۰،۳۸۱ شرکت کننده، یک شیوه زندگی کم تحرک و عدم فعالیت جسمانی را با خطر بیشتری برای ایجاد اختلال در سلامت روانی همراه می کند. بررسی اخیر که حاوی داده های ۱۱۰،۱۵۲ شرکت کننده بود، ارتباط بین رفتار کم تحرک و افزایش خطر افسردگی را پیدا کرد.
راه حل برای یک شیوه زندگی کم تحرک
شیوه زندگی فعال تر می تواند به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به بیماری های مزمن، اختلالات روانی و مرگ زودرس را کاهش دهد.
افزایش فعالیت بدنی
تحقیقات نشان داده است که فعالیت بدنی از جمله ورزش، می تواند خطر بیماری قلبی عروقی، دیابت نوع ۲، چاقی و مرگ زودرس را کاهش دهد.
شواهد نشان می دهد که ورزش همواره می تواند سلامت روان را بهبود بخشد. در سال ۲۰۱۸، تحقیقات ۱،۲۳۷،۱۹۴ نفر نشان داد کسانی که ورزش می کنند، مشکلات روحی کمتری را نسبت به افرادی که کمتر فعالیت می کنند دارند. بهترین ورزش، تمرینات قلبی عروقی مانند دویدن یا دوچرخه سواری، با تمرینات تقویتی است که می تواند با تمرینات وزنه ترکیب شود. انجام حداقل سه دور دویدن ۳۰ دقیقه ای و انجام دو جلسه ۳۰ دقیقه ای تمرین های قدرت در هر هفته برای رعایت حداقل دستورالعمل های فعالیت بدنی کافی خواهد بود.
کاهش زمان زندگی کم تحرک
فعالیت فیزیکی بسیار مهم است، اما زیاد بودن روزهای کم تحرکی هنوز هم خطرناک است. مردم می توانند مقدار زمانی که صرف کم تحرکی می کنند را کاهش دهند:
- ایستادن در وسایل حمل و نقل عمومی
- راه رفتن برای رسیدن به محل کار
- پیاده روی در طول زمان های استراحت
- تنظیم یادآوری برای ایستادن هر ۳۰ دقیقه در هنگام کار در پشت یک میز
- قدم زدن یا ایستادن در طول نوشیدن قهوه یا چای
- صرف وقت بیشتر جهت انجام کار در اطراف خانه، مانند باغبانی
- ترک دفتر و یا حرکت در اطراف ساختمان
- فعالیت در وقت آزاد بودن به جای تماشای تلویزیون یا انجام بازی های ویدئویی
- بلند شدن و راه رفتن در طول تبلیغات تلویزیونی
- به جای استفاده از آسانسور، از پله ها استفاده کنید
چشم انداز
تحقیقات یک سبک زندگی کم تحرک را با مشکلات شدید سلامتی مرتبط کرده است. بسیاری از
افراد حداقل دستورالعمل های فعالیت بدنی را برآورده نمی کنند و در معرض خطر ابتلا به بیماری های سلامتی هستند که در اثر کم تحرکی به مدت زیاد اتفاق می افتد. مردم با افزایش میزان فعالیت فیزیکی و استفاده از تکنیک های بالا می توانند خطر ابتلا به یک زندگی کم تحرک را کاهش دهند تا زمان صرف شده برای کم تحرکی کاهش یابد.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
