نشتی در رگ های خونی ممکن است بروز آلزایمر را فعال کند

تحقیقات اخیر نشان می دهد که پارگی یا نشتی در مویرگ های مغز می توانند نقش مهمی در پیشرفت بیماری آلزایمر داشته باشند.

تغییرات نفوذپذیری رگهای خونی، علایم جدیدی در مورد ابتلا به زوال عقل را نشان می­دهد. دمنتیا (دمانس) یا زوال عقل، نوع اصلی بیماری آلزایمر است که حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است.

به گفته انجمن آلزایمر، بیش از ۵ میلیون نفر در ایالات متحده با آلزایمر زندگی _میکنند. انتظار می رود این تعداد تا سال ۲۰۵۰ به ۱۴ میلیون نفر برسد.

به همین علت، تشخیص شرایط سلامتی در زمان زودتر و تعیین اهداف جدید برای داروها برای تسکین و یا پیشگیری از بیماری، دارای اهمیت بیشتری می­ گردد.

اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) تعدادی از داروهایی را که با علائم بیماری آلزایمر همراه هستند، تایید کرده است، اما هیچکدام از آنها علت اصلی را درمان نمی­کنند. یک مطالعه جدید انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا جنوبی (USC) در لس آنجلس میتواند راه را برای درمان های جدید و موثرتر هموار کند. یافته ها در مجله داروی طبیعت به چاپ رسیده است.

نشتی مویرگی در مغز و رابطه آن با آلزایمر

مطالعات قبلی نشان داد که دو پروتئین سمی، آمیلوئید و تاو، ممکن است “ماشه و گلوله” در توسعه آلزایمر باشند. یافته ها نشان داد که فرمول های محلول آمیلوئید و تاو با هم عمل می­کنند تا نورون های سالم مغز را دچار صدمه کنند.

مطالعه جدید ۵ ساله که شامل ۱۶۱ بزرگسال سالمند می­شود، نشان داد که افراد با بدترین مشکلات حافظه نیز صرف نظر از وجود پروتئین های سمی، دارای رگ­های خونی هستند.

به گفته بریسلاو زلوکوویچ، مدیر موسسه نورولوژیستی در دانشکده پزشکی کک در ایالات متحده آمریکا، “این واقعیت که ما می­بینیم رگ های خونی از بین می روند، زمانی که افراد مبتلا به اختلال شناختی هستند، مستقل از تاو و مستقل از آمیلوئید،  نشان می­دهد که این می­تواند یک فرایند کاملا جداگانه یا یک فرایند بسیار زودگذر باشد. “

نویسنده دانیل نیشن، استادیار روانشناسی کالج در ایالات متحده آمریکا، افزود: “مهم نیست که آیا افراد مبتلا به آسیب آمیلوئید یا تاو بودند یا خیر. آنها همچنان دارای اختلال شناختی بودند.”

 مانع خون مغزی چیست؟

مانع خون مغزی ساختار تشکیل شده توسط سلول هایی است که عروق خونی را تشکیل می­دهند. در یک مغز سالم، این مانع خون مغزی قوی است و سلول ها به شدت با هم مخلوط می شوند و از ورود مواد ناخواسته جلوگیری می کنند.

در برخی از مغزهای پی، اتصالات بین این سلول ها شروع به شل شدن می کنند و رگ های خونی نشت می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، عروق نمی توانند “مواد مغذی و جریان خون که نورونها نیاز دارند” را فراهم کنند و پروتئین های سمی می توانند وارد شوند.

آرتور توگا، مدیر موسسه تصویرسازی و انفورماتیک ایالات متحده استیونس در دانشکده پزشکی کک، می گوید: “اگر مانع خون مغزی درست کار نکند، پس احتمال آسیب وجود دارد.”

دانشمندان توانایی های شناختی افرادی را که با استفاده از مجموعه ای از وظایف و تست ها شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند که منجر به “امتیاز بالینی دمانس” شد.

این تیم همچنین برای اندازه گیری نشتی رگ­های خونی مغزی خود از عصب شناختی و همچنین تحلیل مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. نتایج آنها نشان داد که ارتباط قوی بین مسائل شناختی و نشتی رگ های خونی وجود دارد.

نویسندگان امیدوارند مطالعات آینده جزئیات بیشتری در رابطه با این همبستگی و ارتباط نشان دهند. زلوکوویچ افزود که دانشمندان باید نقش پروتئین های سمی را همچنان مطالعه کنند اما “بعضی از بیومارکرهای عروقی را به مجموعه ابزار خود اضافه نمایند”.

هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است