چرا زنان بیشتر در معرض ماستکتومی دوبل یا برداشتن سینه قرار می گیرند؟
تحقیقات اخیر نشان داده است که علیرغم داشتن گزینه های بیشتر در درمان، زنان مبتلا به سرطان در یک سینه به طور فزاینده ای برداشتن هر دو سینه را انتخاب می کنند. هرچند متخصصان در این زمینه می گویند که این روش لزوما با نتایج بهتری همراه نیست.
در حال حاضر، یک مطالعه جدید منتشر شده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷ در مجله JAMA Surgery نشان می دهد که افزایش صعودی در شمار این نوع جراحی ها وجود دارد.
در این مقاله که توسط کارشناسان سلامت وبسایت وردنگار گردآوری شده است به این موضوع که چرا زنان بیشتر در معرض ماستکتومی دوبل یا برداشتن سینه قرار می گیرند؟ پرداخته شده است.
پزشکان به طور کلی موافق ماستکتومی پیشگیرانه پستان دیگر– که همچنین با عنوان CPM یا حذف یک سینه سالم به علت وجود سرطان در پستان دیگر، شناخته می شود- برای زنان در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان، نیستند. آنها این توصیه را فقط برای زنان با خطر بالا صحیح می دانند، مانند افرادی با یک ژن BRCA، که به شدت خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
با اینحال، تعداد زنان مبتلا به سرطان در یک سینه که تصمیم به برداشتن هر دو را دارند، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱، تقریبا شش برابر افزایش یافته است. عمدتا در میان زنان جوان، سرطان سینه یک طرفه می باشد.
شانس زنده ماندن برای این زنان، بالاتر از زنانی نیست که برای انتخاب گزینه های تهاجمی مانند لوپکتومی انتخاب می شوند. همچنین این جراحی حفظ کننده سینه نامیده می شود، چرا که فقط بخشی از سینه آسیب دیده حذف می شود.
یک مطالعه در ماه مارس ۲۰۱۶ در میان ۴۰۰۰ زنی که تحت عمل جراحی سرطان سینه قرار گرفته بودند، نشان داد که برداشتن هر دو سینه، باعث بهبود کیفیت زندگی زن از نظر رضایتمندی از سینه و سلامت جسمی، روحی و اجتماعی و سلامت جنسی آنها نمی شود.
نویسنده این مقاله، دکتر شلی هووان، رئیس جراحی سینه در موسسه سرطان دوک، در بیانیه ای در مورد یافته های ۲۰۱۶ اظهار کرد:
“مگر اینکه زنی دارای جهش ژنی باشد که به طور چشمگیری خطر ابتلا به سرطان جدیدی در سینه دیگر را افزایش دهد، که در این حالت هم CPM طول عمر شما را افزایش نمی دهد و مطالعات ما نشان می دهد که کیفیت زندگی به طور قابل توجهی بهبود نمی یابد.”
پس چرا زنان اغلب هر دو گزینه تهاجمی را انتخاب می کنند؟
دلایل متفاوتی برای انتخاب این گزینه وجود دارد که شامل کارشناسانی از قبیل جراحان و از جمله پزشکان متخصص زنان می گردد که گزینه CPM را برای بیماران خود پیشنهاد می دهند. تحقیقات جدید نشان داده که متخصصان جراح زنان، حدود ۲۰ درصد برای برداشتن هر دو سینه تعیین کننده هستند.
در این پژوهش، محققین ۵،۰۸۰ زن مبتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه را بررسی کردند و به طور متوسط خطر ابتلا به سرطان در سینه دیگر را همراه با ۳۷۷ نفر از جراحان آنها مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که در حالیکه پزشکان عمدتا در مورد آنچه در ابتدا توصیه می کردند موافق بودند، تغییر خاصی در اثر جراحی نگهدارنده سینه بیش از CPM وجود داشت.
آنها دریافتند در صورتیکه زنی برای جراحی به نزد پزشکی می رفت که بیشترین تمایل برای انجام این عمل و جراحی برای حفظ سینه را داشت، در نهایت تنها با ۴٪ احتمال، می توانست تحت عمل CPM قرار بگیرد. اما اگر یک زن به پیش جراحی می رفت که محققان آنرا به عنوان بیشترین انجام دهنده CPM طبقه بندی کرده بودند، حتی اگر در ابتدا توصیه ای مبنی بر انجام این عمل از طرف پزشک نشده- و در نهایت قرار بر حفظ حداقل جراحی زیبایی بود، احتمالا ۳۴ درصد ماستکتومی می شد.
جراحان گزارش دادند، شایعترین علت ارائه ماستکتومی، علیرغم بی میلی اولیه آنان، این بود که “به بیماران آرامش ذهنی بدهند ” و از مخالفت با بیمار پرهیز کنند ” و این کار به خاطر کاهش عود بیماری و افزایش طول عمر بوده است.
دکتر کتز، استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان بیان می کند:
“واکنش های عاطفی به سرطان، اغلب باعث می شود بیماران در مراحل اولیه تمایل بیشتری به روش های تهاجمی داشته باشند.” “نتایج ما نشان می دهد که اکثر جراحان امروزه رویکردهای با تهاجم کمتر را به عمل جراحی ترجیح می دهند و برای آنها ارتباط با بیمارانشان چالش برانگیزتر است و بزرگتر از بهبودیست”
کتز می گوید زنان از طریق کسب تجربه از خانواده و دوستان، به طور فزاینده ای درباره ماستکتومی می شنوند. در کار قبلی، او اشاره کرد که ترس فرد در مورد عود سرطان و یا تمایل به اجتناب از پشیمانی مسیری است که می تواند منجر به تصمیم او و پزشک او برای انجام عمل جراحی شدیدتر شود، حتی اگر احتمال بهبود یا کیفیت زندگی بهتر نامشخص باشد.
دکتر جولی مارگنتالر و دکتر امی سر، هر دو گروه جراحی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، اظهار کردند که پزشکان باید بیماران خود را در مورد گزینه های مختلف درمان با استانداردترین روش ها مورد مشاوره قرار دهند:
“ما ترجیح می دهیم خود بیماران به صورت خودمختارانه تصمیم بگیرند، اما در ایجاد این استقلال، ما باید دست از درمان های اضافی برداریم و با تمایل خاطر، از کشمش در روابطمان دست بکشیم.”
دکتر کتز می گوید از آنجایی که پزشکان در نهایت موافقت خود را با انجام تغییرات انجام می دهند، ممکن است زنان قبل از تصمیم گیری در مورد برنامه درمانی، به پزشکان دیگیری نیز مراجعه کنند. تحقیقات خود او نشان می دهد که ۹۵ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان توسط اولین پزشکی که ویزیت می شوند تحت درمان قرار می گیرند. او می گوید:
“اگر بیماری کاملا در خطی نباشد که شما به او توصیه کرده باشید، او نظر دوم را دریافت خواهد کرد.”
پزشکان همچنین می توانند به زنان در تصمیم گیری کمک نمایند. دکتر کتز می گوید:
“بیایید با هم به خرد جمعی برسیم و سعی کنیم تغییرات ناخواسته بین پزشکان را کاهش دهیم.”