دیافراگم یا دیافراگم قفسه سینه یک ورقه عضله شکل گنبدی است که قفسه سینه را از شکم جدا می کند. این عضله اصلی بدن در هنگام تنفس است. دیافراگم به سمت پایین حرکت می کند تا ریه ها بتوانند در طول استنشاق از هوا پر شوند.
سپس در طول بازدم مجددا به سمت بالا حرکت می کند و ریه ها را خالی می کند. ممکن است افراد در دیافراگم احساس درد یا ناراحتی کنند، اگرچه در بعضی موارد ممکن است که درد در قسمت دیگری از بدن وجود داشته باشد. در این مقاله ما در مورد رایج ترین علل درد دیافراگم و نحوه درمان آنها بحث می کنیم.
علل درد دیافراگم
بسیاری از علل بالقوه درد دیافراگم یا درد مشابه به نظر می رسند، از جمله:
آسیب
فشار سنگین یا یک روش جراحی می تواند به دیافراگم آسیب برساند. درد حاصل ممکن است متناوب یا ثابت باشد. برخی از انواع تروما می توانند عضله دیافراگم را پاره کنند. این یک وضعیت شدید به نام دیافراگم پاره شده است که می تواند باCT اسکن یا توراکوسکوپی قابل تشخیص باشد. علائم عبارتند از:
- درد شکم
- مشکلات تنفسی
- درد سینه یا شانه
- سرفه
- تپش قلب
- حالت تهوع
- استفراغ
بدن به طور مداوم تنفس می کند، بنابراین دیافراگم همیشه در حال حرکت است و در صورت پاره شدن نمی تواند بهبود یابد. بنابراین جراحی برای تعمیر عضلات ضروری است.
مشکلات اسکلتی عضلانی
تروما، حرکات پیچشی و سرفه بیش از حد می تواند همه ماهیچه های رباط ها را تحت فشار قرار دهد که می تواند باعث درد و درد مشابه با دیافراگم شود. درد رباط پاره شده نیز می تواند مانند درد دیافراگم باشد. گزینه های درمان عبارتند از:
- ضدعفونی کننده های ضد درد (OTC) مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن (Aleve)
- یخ درمانی برای ۷۲ ساعت اول
- گرما درمانی پس از ۷۲ ساعت اول
- تمرینات تنفسی
- درمان فیزیوتراپی
رباط های پاره شده یا شکسته تمایل به بهبودی خود ظرف ۶ هفته دارند، اما درمان های زیر ممکن است علائم را در طول این زمان کاهش می دهد:
- استراحت کردن
- اجتناب از فعالیت های شدید
- استفاده از یخ درمانی
- مصرف داروهای آرام بخش OTC
- عکسبرداری از اعصاب در نزدیکی رباط ها
- انجام تمرینات تنفسی
در گذشته، افراد از فشرده سازی برای درمان رباط های پاره شده استفاده می کردند، اما این می تواند تنفس عمیق و خطر ابتلا به پنومونی را افزایش دهد. بنابراین پزشکان دیگر آنها را توصیه نمی کنند.
فعالیت شدید
در طول فعالیت بدنی شدید، تنفس می تواند به اسپاسم دیافراگم منجر شود و موجب درد شدید یا گرفتگی شود.
درد معمولا به اندازه کافی شدید است تا موجب اختلال در نفس کشیدن شود. بسیاری از مردم احساس می کنند که به طور کامل قادر به تنفس نیستند. اگر فعالیت ادامه یابد علائم آن بدتر می شود. اگر درد دیافراگم در حین ورزش اتفاق بیفتد بهتر است تا زمانی که اسپاسم از بین رود، ورزش را متوقف کنید. یک روش منظم گرم کردن ممکن است از این نوع درد در حال توسعه جلوگیری کند.
بیماری کیسه صفرا
بیماری کیسه صفرا یک چتر برای شرایط مختلف است. درد در کیسه صفرا می تواند به درد دیافراگم شبیه باشد، به طوری که افراد ممکن است این دو را اشتباه بگیرند. سایر علائم بیماری کیسه صفرا عبارتند از:
- تغییرات در عادات ادرار یا روده
- لرز یا تب
- اسهال
- حالت تهوع
- زرد شدن پوست و سفید پوستان (زردی)
- استفراغ
اغلب موارد بیماری کیسه صفرا به علت التهاب و تحریک دیواره های کیسه صفرا (کولسیستیت) رخ می دهد. دیگر مشکلات کیسه صفرا شامل سنگ های صفراوی، انسداد مجرای صفرا و سرطان است.
درمان بیماری کیسه صفرا بستگی به فرم دقیق بیماری دارد. گزینه ها ممکن است شامل داروهایی برای کنترل درد، داروهای ضد التهابی یا جراحی برای حذف کیسه صفرا باشند. تغییرات شیوه زندگی که ممکن است بیماری های کیسه صفرا را پیشگیری یا کنترل کند عبارتند از:
- از دست دادن وزن به آرامی و به طور پیوسته (اگر اضافه وزن)
- مدیریت دیابت و سایر شرایط بهداشتی
- ورزش منظم
- ترک سیگار
- محدود کردن مصرف الکل
فتق هیاتال
فتق هیاتال زمانی اتفاق می افتد که بخشی از شکم فوقانی را از طریق یک سوراخ در پایین دیافراگم هل می دهد. باز کردن (شناخته شده به عنوان (hiatusاجازه می دهد مری از عضله دیافراگم برای اتصال به معده عبور کند. فتق های کوچکتر هیاتال معمولا باعث نگرانی نمی شوند. با این وجود، فتق های بزرگتر هیتال می توانند علایمی مانند:
- رفلکس اسید
- مدفوع سیاه یا خونین
- سینه یا درد معده
- مشکل بلعیدن
- سوزش سر دل
- خوردن غذا به داخل دهان
- تنگی نفس
- استفراغ
ایجاد کنند. داروها شایعترین درمان برای مدیریت فتق هیاتال است. تغییرات شیوه زندگی زیر نیز می تواند به کنترل علائم کمک کند:
- خوردن چند وعده غذایی کوچک به جای سه وعده بزرگتر
- اجتناب از غذاهای چرب یا اسیدی و موارد دیگر که موجب سوزش سر دل می شود
- خوردن وعده های غذایی حداقل ۳ ساعت قبل از خواب
- ترک سیگار
- حفظ وزن سالم
- بالا بردن سر تخت ۶ اینچ برای جلوگیری از ریفلاکس اسید در طول شب
اگر یک فتق هیاتال بسیار بزرگ یا علائم شدید است، جراحی ممکن است ضروری باشد.
بارداری
با پیشرفت دوران بارداری، رحم گسترش می یابد و دیافراگم را به سمت بالا هل می دهد. این عمل ریه ها را فشرده و تنفس را دشوار می کند. همچنین می تواند درد یا ناراحتی خفیف و تنگی نفس را ایجاد کند.
این علائم هیچ دلیلی برای نگرانی نیستند و بعد از زایمان حل خواهند شد. با این حال، اگر علائم زیر را تجربه کنید، با پزشک مشورت کنید:
- درد شدید یا ثابت
- سرفه مداوم
- مشکلات تنفسی شدید
Pleurisy
Pleurisy به التهاب پلورا اشاره دارد که لایه ای از بافت در سمت داخلی حفره قفسه سینه اطراف ریه ها است. این باعث درد شدید قفسه سینه در هنگام تنفس و ضعف نفس می شود.Pleurisy می تواند، در برخی موارد، منجر به سرفه و تب شود. گاهی اوقات درد ممکن است بر روی شانه و پشت نیز تاثیر بگذارد. درمان شامل مصرف دارو برای کنترل درد و درمان بیماری زمینه ای است. شرایط مرتبط که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد شامل عفونت، اختلالات خود ایمنی و بیماری سلول داسی شکل است.
برونشیت
برونشیت التهاب لوله های برونشینی است که حمل هوا را به داخل و از ریه ها به خارج منتقل می کند. برونشیت ممکن است حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (طولانی مدت) باشد. برونشیت باعث درد قفسه سینه می شود که ممکن است افراد با درد دیافراگم اشتباه بگیرند. سایر علائم عبارتند از:
- لرز
- سرفه
- خستگی
- تب
- تنگی نفس
- مخاطی ضخیم و رنگی
برونشیت حاد معمولا از یک سرماخوردگی شروع می شود و در عرض یک هفته یا بیشتر از بین می رود. داروهای ضد سرفه و داروهای ضد درد ممکن است علائم را تا زمانی که عفونت پاک می شود، از بین ببرد. برونشیت مزمن نیاز به توجه پزشکی دارد. گزینه های درمان عبارتند از: استنشاقی، داروهای ضد التهاب و توانبخشی ریه برای کمک به فرد که راحت تر تنفس کنند.
پنومونی
پنومونی عفونتی است که سبب التهاب کیسه های هوا در ریه ها می شود. علت ممکن است باکتریایی، ویروسی یا قارچی باشد. علائم عبارتند از:
- مشکلات تنفسی
- درد قفسه سینه
- لرز
- سرفه با خلط
- تب
برخی از موارد پنومونی ممکن است تهدید کننده زندگی باشد، به ویژه در کودکان جوان، بزرگسالان مسن و کسانی که دارای مشکلات دیگر سلامتی هستند. هدف درمان این است که عفونت را از بین برده و از عوارض جلوگیری کند. گزینه های درمان عبارتند از آنتی بیوتیک ها، داروهای سرفه و تسکین درد. بستری شدن در برخی موارد ممکن است ضروری باشد.
سایر علل احتمالی
علل کمتر رایج درد دیافراگم عبارتند از:
- لوپوس
- پانکراتیت
- آسیب عصبی
- جراحی قلب یا درمان های تابشی نیز ممکن است باعث درد ناشی از درد دیافراگمی شوند.
چشم انداز
آینده افراد مبتلا به دیافراگم بستگی به علت اصلی دارد. به عنوان مثال، افرادی که دچار درد دیافراگمی در اثر تمرین می شوند، باید استراحت کنند تا دردشان از بین برود.
افرادی که دارای دیافراگم خرد شده هستند، ممکن است طول بکشد تا بهبود یابد. بازیابی به نوع تروما و سایر آسیب های ناشی از آن بستگی دارد. افراد مبتلا به بیماری های درازمدت که موجب درد دیافراگم، مانند برونشیت مزمن و فتق های هیستولوژیک می شوند، می توانند علائم را با استفاده از داروها، تغییر سبک زندگی و دیگر درمان های پزشکی کاهش دهند.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است
