برخی از تحقیقات نشان می دهند که ارتباطی بین سطوح پایین ویتامین D و خطر برای افراد در حال توسعه شیزوفرنی وجود دارد. شواهد جدید نشان می‌دهند که این مفهوم ممکن است درست باشد.
خطرات کمبود ویتامین D
به گفته موسسه ملی سلامت روانی، اسکیزوفرنی یکی از علل اصلی ناتوانی در جهان است. نشانه‌هایی از قبیل توهمات، هذیان و مشکلات شناختی، شیزوفرنی را مشخص می کنند.
با این حال، تاکنون، محققان نتوانسته اند بفهمند دقیقا چه عواملی این وضعیت را ایجاد می‌کند. گفته می‌شود که آن‌ها برخی عوامل احتمالی خطر – مانند حضور مجموعه‌ای خاص از ژن‌ها، یا قرار گرفتن در معرض برخی ویروس‌ها را شناسایی کرده‌اند.
با توجه به تحقیقات قدیمی‌تر مبنی بر اینکه شیزوفرنی ممکن است در مناطق با نور خورشید کم‌تر رایج باشد، برخی دانشمندان فرض کرده‌اند که کمبود ویتامین D هم می‌تواند عامل خطر برای این وضعیت باشد.
مطالعه اخیر که توسط تیم‌هایی از دانشگاه آرهوس در دانمارک و دانشگاه کویینزلند در Brisbane استرالیا انجام شده است نشان داده است که نوزادان تازه متولد شده با سطوح پایین ویتامین D در معرض خطر توسعه اسکیزوفرنی هستند.
پروفسور جان مک گراث نویسنده مطالعه می‌گوید: ” بسیاری از توجه هات در تحقیقات شیزوفرنی، در اوایل زندگی با هدف کاهش بار این بیماری، متمرکز بوده است. تحقیقات پیشین حاکی از افزایش خطر اسکیزوفرنی هستند که در فصل بهار یا زمستان به دنیا می‌آیند و در کشوری با عرض جغرافیایی مانند دانمارک زندگی می کنند.”
در مقاله مطالعاتی که در گزارش های علمی مجله ظاهر می شود، نویسندگان گزارش می دهند که کمبود ویتامین D در نوزادان تازه متولد شده ممکن است مسئول تقریبا ۸ درصد از همه موارد شیزوفرنی در دانمارک باشد.
۴۴ درصد افزایش در ریسک
این مطالعه جدید داده‌های این نفر را در دانمارک ارزیابی کرد. محققان میزان ویتامین D را در نمونه‌های خون کودکانی که در سال ۱۹۸۱ – ۲۰۰۰ در دانمارک به دنیا آمده‌اند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. همه اینها در نهایت اسکیزوفرنی را در اوایل دوران بزرگسالی گسترش دادند.
پروفسور مک گراث و تیم او این نمونه‌ها را با نمونه‌های اضافی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مقایسه کردند که دانشمندان با زمان تولد و رابطه جنسی با افراد گروه اول تطبیق داده بودند.
این تیم پی برد که آن‌هایی که با کمبود ویتامین D به دنیا آمده‌اند، دارای ۴۴ درصد خطر ابتلا به اسکیزوفرنی هستند. نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که همچنین، این کمبود در نوزادان حدود ۸ درصد از همه تشخیص داده شدگان شیزوفرنی در دانمارک را تشکیل می دهد.
پروفسور مک گراث چنین توضیح می‌دهد: ” ما فرض کردیم که سطح پایین ویتامین D در زنان باردار به دلیل کمبود نور خورشید در طول ماه‌های زمستان ممکن است زمینه‌ساز این خطر باشد، و [ ما ] ارتباط بین فقر ویتامین D و خطر شیزوفرنی را بررسی کردیم.”
او می‌گوید که پیش‌گیری از کمبود ویتامین D در زنانی که باردار هستند، ممکن است از خطر بعدی شیزوفرنی جلوگیری کند.
به گفته پروفسور مک گراث، ” از آنجایی که جنین در حال توسعه کاملا وابسته به ویتامین D است، یافته‌های ما نشان می‌دهد که اطمینان از اینکه زنان باردار سطح کافی از ویتامین D قرار دارند، ممکن است منجر به جلوگیری از برخی از موارد شیزوفرنی شود [ با این حال ] نقش مکمل اسید فولیک در جلوگیری از مبتلا شدن به اسپینا بیفیدا است.
در آینده، هدف محققان سازماندهی یک آزمایش بالینی برای ارزیابی این است که آیا مصرف مکمل‌های ویتامین D در زنانی که باردار هستند، می‌توانند به طور موثر از مبتلا شدن کودکان شان، به بیماری های عصبی محافظت می کنند یا خیر، می باشد.
پروفسور مک گراث مدعی است که گام بعدی انجام آزمایش‌های بالینی تصادفی ویتامین D در زنان باردار است که کمبود ویتامین D دارند تا تاثیر رشد مغز کودک و خطر بیماری هایی مانند اوتیسم و شیزوفرنی را بررسی کند.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز می باشد
