منطقه مهمی از مغز، نقش کلیدی در اعتیاد ایفا می کند

تحقیقات جدید نشان می­دهد که مخچه، بخش بزرگی از مغز انسان که دانشمندان بر این باور بودند که عمدتا در کنترل موتور دخیل است، ممکن است نقش کلیدی در رفتارهای اجتماعی و دریافت پاداش و انگیزه داشته باشد. یافته ­ها ممکن است به درمان های آینده برای اعتیاد کمک کنند.

تحقیقات جدید نشان می­دهد مغز ممکن است اعتیاد را توضیح دهد. تحقیقات اخیر به این واقعیت اشاره کرده اند که علاوه بر حرکت، مخچه مغز همچنین می تواند به کنترل توابع شناختی مانند زبان، یادگیری و توجه کمک کند.

در حال حاضر دانشمندان کالج پزشکی آلبرت انیشتین در برنکس نیویورک معتقدند این منطقه همچنین می تواند مسایل مربوط به  پردازش پاداش و اعتیاد را تنظیم کند.کامران خداخواه، استاد و رئیس گروه علوم اعصاب در کالج انیشتین، مطالعه جدید را هدایت کرد.

دانشمندان این مطالعه را روی موش انجام دادند. پروفسور خداخواه و تیم او نتایج خود را در مجله علوم منتشر کردند.

چرا مطالعه مخچه

پروفسور خداخواه و همکارانش در تلاشهای تحقیقاتی خود با مطالعات اخیر که به نقش مخچه در اعتیاد و تعامل اجتماعی اشاره کرده بودند، به دنبال این مساله بودند.

به عنوان مثال، برخی مطالعات نشان داده اند که مخچه در افراد مبتلا به اختلال طیف (ASD)، سندرم عاطفی شناختی و اسکیزوفرنی به درستی عمل نمی کند. دستکاری این مسیر عصبی می تواند افسردگی و اعتیاد را تحت تاثیر قرار دهد. سایر مطالعات MRI نشان داده است که مخچه افرادی که با اعتیاد زندگی می کنند، در واکنش به محرک هایی که اعتیاد آنها به آن وابسته است، بیش از حد فعال است، مانند تصویری از یک سرنگ.

توضیح می دهد که “این تصور که فعالیت مخچه از کنترل جنبش و حرکت بدن بسیار فراتر است، با شک و تردید زیادی مواجه شده است”، و هیچکس هیچ مدرکی نداشت که چگونه مخچه ممکن است بر میزان آزاد شدن دوپامین تأثیر بگذارد “. دانشمندان به خاطر نقش کلیدی خود در رفتارهای پاداش گیری، دوپامین را “پروتئین جنسی، داروها، و راک” و “راول” نامگذاری کرده اند.

هنگامی که انسان یک پاداش لذت بخش در پایان یک فرایند یادگیری یا برای اهداف تفریحی دریافت می کند،  بدن هورمونی آزاد میکند.

منطقه دیگر مغز که دانشمندان معتقدند در پردازش پاداش دخیل است، منطقه ای است که به اصطلاح  قاعده شکمی (VTA) نام دارد. بنابراین، در مطالعه فعلی، دانشمندان بر این باور بودند که نورونهای مخچه به نوعی با نورونهای VTA ارتباط دارند، که مسئول انتشار دوپامین هستند.

 استفاده از نور برای مطالعه نورون در موش

دانشمندان برای آزمایش فرضیه خود از ژنتیک نوری استفاده کردند. اپتوژنتیک یا ژنتیک نوری، یک تکنیک است که دانشمندان ژنتیک را قادر می سازند تا نورون ها را تغییر دهند تا به نور پاسخ دهد.

با ایجاد ژنتیک حساس به نور، محققان می توانند به طور انتخابی آکسون های نورون در مخچه را فعال کنند. با انجام این کار، آنها تمایل داشتند ببینید که چگونه عصبی در VTA تحت تاثیر قرار میگیرد.

یک سوم از نورونهای VTA در پاسخ به تحریک آکسون ها اخراج شدند و اثبات کردند که نورونهای مخچه با آنهایی که در VTA هستند ارتباط برقرار می­کنند. سپس  دانشمندان می خواستند ببینند که اگر به هیچ وجه، آیا این ارتباط بین نورونها، رفتار مبتنی بر پاداش را تحت تاثیر قرار خواهد داد. برای بررسی این جنبه، محققان یک سری آزمایشی روی موشها انجام دادند.

چگونه مخچه روی رفتارهای مبتنی بر پاداش یا لذت و یا اعتیاد موثر است

در اولین آزمایش، جوندگان آزاد بودند تا تمام چهار گوشه اتاق را بررسی کنند، اما وقتی که آنها به یک گوشه خاص رسیدند، محققان نورونهای مخچه مغز را با استفاده از اپتوژنتیک تحریک کردند.

دانشمندان بر این باور بودند که اگر تحرک لذت بخش باشد، جوندگان همچنان به دنبال رفتار ارزشمند هستند – به این معنی که آنها بارها و بارها به گوشه ای می­روند که تحرک لذت بخش را دریافت می­کنند. همانطور که تیم انتظار داشت، جوندگان تحریک شده بیشتر از موشهای کنترل تصمیم به بازگشت به آن گوشه گرفتند.

 بعد، برای تأیید اینکه تحریک آکسونهای نورونهای مخچه نقش مهمی در اعتیاد دارند، محققان موش را موظف به دریافت تحرک لذت بخش از این آکسون ها در یک منطقه روشن نمودند.

به طور معمول، موش ها از نور های روشن استفاده نمی کنند و در تاریکی احساس راحتی می کنند، جایی که می توانند از شکارچیان دوری کنند. اما در این آزمایش نهایی، آنها به منظور تحریک لذت بخش تصمیم گرفتند بر خلاف پیش فرض معمول خود به منطقه روشن بروند.

“با وجودی که موش ها معمولا ساکن مناطق تاریک هستند، در حال حاضر آنها به ترتیب به سمت نور حرکت می کنند؛ زیرا این جایی است که یادآوری پاداش و تحرک لذت بخش را برای آنها دارد. این مساله  نشان می دهد که مخچه نقش مهمی در رفتارهای اعتیاد دارد”.

مخچه همچنین موثر برای رفتارهای اجتماعی کلیدی است

آزمایش دیگری نشان داد که مسیر بین آکسون های مخچه و نورون های VTA همچنین در رفتار اجتماعی نقش دارد. محققان موش را در یک جعبه با سه اتاق قرار داده اند. هنگامی که آنها تصمیم گرفتند به طور اجتماعی تعامل داشته باشند، مسیرهای عصبی مغز آکسون-VTA بیشترین فعالیت را داشتند.

با این حال، هنگامی که دانشمندان از اپتوژنتیک برای خاموش کردن این مسیر عصبی استفاده کردند، جوندگان تصمیم گرفتند که به تنهایی یا با شیء تعامل داشته باشند.

نتایج به محققان نشان داد که مسیرهای عصبی مغز استخوان axons-VTA ممکن است در افراد مبتلا به ASD اختلال ایجاد کند. نویسندگان نتیجه می گیرند: “داده های ما نقش مهمی در عملکرد مخچه در پردازش پاداش و کنترل رفتار اجتماعی دارند.” “ما پیشنهاد می کنیم که این مسیر حداقل بخشی از ارتباط بین مخچه و رفتارهای اعتیاد آور را توضیح دهد و زمینه ای برای بررسی نقش مخچه در سایر رفتارهای انگیزشی و اجتماعی ایجاد کند.”

هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است