لوسمی ، طیف گسترده ای از سرطانها است که بر گلبولهای سفید خون تاثیر می گذارد. شانس زنده ماندن بستگی به عوامل مختلفی مانند سن فرد و پاسخ به درمان دارد. بر طبق بررسی انجمن سرطان آمریکا در سال ۲۰۱۸ در ایالات متحده حدود ۶۰،۳۰۰ مورد جدید بیماری لوسمی وجود دارد که منجر به فوت ۲۴،۳۷۰ نفر شده است.
انواع مختلفی از لوسمی وجود دارد. اینکه کدام نوع در فرد به وجود می آید، بستگی به این دارد که کدام سلول های سفید خون تحت تاثیر قرار می گیرند بعلاوه برخی عوامل دیگر.
لوسمی، از مقابله باکتری های سفید خون با عفونت پیشگیری میکند و موجب تکثیر غیر قابل کنترل آنها میشود. این رشد بیش از حد باعث تولید بیش از اندازه سلول های خونی سالم می شود و مشکلات شدیدی را در سراسر بدن به وجود می آورد.
دو نوع لوسمی وجود دارد:
نوع حاد
زمانی است که اکثریت گلبول های سفید خون که تحت تاثیر یک عامل خارجی قرار گرفته اند، دیگر نمی توانند به طور طبیعی فعالیت کنند و به سرعت از بین میروند.
نوع مزمن
زمانی اتفاق می افتد که برخی از سلول های خونی آسیب دیده، نمی توانند به طور طبیعی فعالیت داشته باشند و به تدریج از بین میروند.
شانس زنده ماندن با توجه به سن
آخرین ارقام نشان دهنده ۵ سال شانس ادامه زندگی برای تمام زیرمجموعه های لوسمی است که حدود ۶۱.۴ درصد میباشد.
شانس زنده ماندن به مدت ۵ سال، نشان می دهد که تعدادی از افراد پس از تشخیص بیماری، توانسته اند به مدت ۵ سال زنده بمانند.
لوسمی در افراد بالای ۵۵ سال رایج است و سن متوسط ابتلا به آن، ۶۶ سال است.
همچنین یکی از رایج ترین انواع سرطان در افراد زیر ۲۰ سال است. شانس زندگی برای افراد جوانتر، بیشتر است.
با توجه به گزارشات موسسه ملی سرطان، درصد مرگ و میر در گروه های سنی زیر، به این شرح میباشد:
| درصد فوت | رده سنی |
| ۲.۲ | زیر ۲۰ سال |
| ۲.۶ | ۲۰ تا ۳۴ |
| ۲.۴ | ۳۵ تا ۴۴ |
| ۵.۵ | ۴۵ تا ۵۴ |
| ۱۲.۶ | ۵۵ تا ۶۴ |
| ۲۳.۱ | ۶۵ تا ۷۴ |
| ۳۰.۰ | ۷۵ تا ۸۴ |
| ۲۱.۶ | بالای ۸۴ سال |
عوامل موثر بر شانس زنده ماندن
طیف وسیعی از عوامل می توانند بر احتمال شانس زنده ماندن در بیماران لوسمی تاثیر بگذارند.
این عوامل عبارتند از:
- سن
- زمان تشخیص
- پیشرفت و گسترش سرطان
- نوع لوسمی
- سابقه خانوادگی وضعیت خون و لوسمی
- میزان آسیب استخوان
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص مانند بنزن و بعضی از پتروشیمی ها
- قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از شیمی درمانی و پرتودرمانی
- جهش های کروموزومی
- پاسخ بدن به درمان
- تعداد سلول های خونی
- مصرف دخانیات
آیا لوسمی را می توان درمان کرد؟
در حالی که هیچ گونه درمانی برای لوسمی وجود ندارد، اما ممکن است با درمان سرطان از برگشت آن جلوگیری شود.
موفقیت درمان بستگی به تعداد زیادی از عوامل دارد. درمان شامل موارد زیر میباشد:
- شیمی درمانی
- پرتو درمانی
- پیوند سلول های بنیادی
- آنتی بیوتیک ها
درمان با توجه به نوع و شدت بیماری، می تواند ازچندین ماه تا چندین سال طول بکشد.
پشتیبانی و حمایت از بیماران لوسمی
تشخیص لوسمی باعث تغییراتی در زندگی فرد میشود و فرد بیمار و عزیزانش را به چالش میکشاند.
پس از تشخیص سرطان، بروز ترکیبی از احساسات بسیار شایع است، اما هرکسی در این موقعیت، واکنش های متفاوتی نشان می دهد. بعضی افراد سعی میکنند با چهره ای شجاعانه، از عزیزان خود حمایت کنند در حالی که دیگران به طور آشکارا به دنبال حمایت و پشتیبانی هستند.
لازم به ذکر است که افراد مختلفی میتوانند از افراد بیمار، حمایت و پشتیبانی کنند، از جمله:
پزشک
پزشک با پرسیدن سوالاتی راجع به لوسمی، نشانه های آن، گزینه های درمانی، مراحل و شانس زنده ماندن، میتواند به فرد کمک میکند تا شرایط خود را درک کند.
دوستان و خانواده
دوستان و خانواده می توانند حمایت صمیمی و عاطفی خود را به فرد بیمار ارائه دهند. همچنین می توانند به فرد در انجام کارهای روزمره کمک کنند زیرا به علت علائم لوسمی یا مراحل درمان، ممکن است برای فرد سخت باشد.
گروه های پشتیبانی
این گروه ها برای ملاقات با افراد بیمار و در اختیار گذاشتن تجربه ها و مهارت های زندگی خودشان و مشاوره و پشتیبانی، مفید هستند. گروه های پشتیبانی هم برای افراد مبتلا به لوسمی و هم عزیزانشان ، وجود دارند.
خیریه ها
سازمان هایی مانند انجمن لوسمی و لنفوم، برای حمایت از افراد مبتلا به تشخیص سرطان اختصاص یافته اند.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز می باشد
