با اینستاگرام استاد پرویز پرستویی
در سری مطالب نگاهی به اینستاگرام هنرمندان، قصد داریم علاوه بر معرفی پیج اصلی هنرمندان در اینستاگرام، گزیده ای از چند پست جالب و محبوب آنها که بیشترین لایک را توسط کاربران داشته است را به شما خوانندگان وبسایت وردنگار تقدیم نماییم.
در این نوشتار به بررسی اینستاگرام استاد پرویز پرستویی parvizparastouei، بازیگر و هنرمند مطرح کشورمان می پردازیم. اینستا گرام استاد پرویز پرستویی ۲.۴ میلیون فلاور دارد.
آخرین پست اینستاگرام استاد پرویز پرستویی انتشار جمله ای از کتاب بیچارگان داستایوفسکی تحت این عنوان است:
“می دانی چه چیزی روح مرا خُرد میکند، وارنکا؟ پول نیست، نگرانیهای روزمره است، این پچ‌پچ‌های این آدمها، این لبخند‌هایشان، این لطیفه‌هایشان. . . می‌بینی کار به کجا کشیده است، مامکم؟ از زنده بودنم خجالت می‌کشم، وارنکا! مثل یک آدم مطرود هستم، بدتر از یک ولگرد بی‌گذرنامه. فاجعه‌ی وحشتناکی است! پایان کار من است، پایانِ پایانِ کار من! پایان بی‌بازگشت!”
در پستی دیگر استاد پرویز پرستویی با انتشار عکس دختری که بر پیشانی پدر خود که کارگر زحمت کش شهرداریست می نویسند:
“از شغل پدرتان خجالت نکشید و با افتخار با آنهابرخورد کنید. دختری که پدر خود را مشغول کار می بیند و با افتخار به سوی پدر میرود و او را به آغوش می گیرد.”
پست دیگری از اینستاگرام استاد پرویز پرستویی:
هرچه شن های بیشتری از ساعت شنی عمر ما فرو میریزد، از پشت شیشه جهان را واضح تر می بینیم.
پستی دیگر از اینستاگرام استاد پرویز پرستویی:
چرا زنان سن خود را کمتر از سن شناسنامه ای خود می دانند؟ چون روزهایی را که منتظر تولد کودکش بوده فقط با دلواپسی انتظار کشیده و زندگی نکرده. چون شبهایی که فرزندش مریض بوده در کنار بستر او نشسته و گریسته و زندگی نکرده. چون زمانی که فرزندش بیرون از خانه بوده تا لحظه ورودش، فقط به در چشم دوخته و زندگی نکرده. چون بارها بخاطر راحتی سایر اعضای خانواده خواسته ها و نیازهای خود را نادیده گرفته و زندگی نکرده. او همه اینها را از زندگی کم کرده و سپس سن خود را حساب میکند. حق با اوست و منصفانه نیست زمانی را که برای دیگران زندگی کرده به حساب او بگذاریم ناشناس
استاد پرویز پرستویی با انتشار یک پست در مورد آرنولد شوارتزینگر تحت عنوان خوابیدن آرنولد شوارتزنگر در زیر مجسمه خود از وبسایت وردنگار چالش ببینندگان و طرفداران خود را برانگیخت.
