عمل جراحی تاندون دوزی عضله دوسربازویی در ورزشکاران چیست؟

تاندون دوزی عضله دوسربازویی یا Biceps tenodesis یک عمل جراحی برای درمان عضله دوسربازویی است. این روش معمولا زمانی استفاده می شود که عضله دوسربازویی باعث درد در داخل و اطراف شانه شود.
التهاب و سایش و نازک شدن تاندون به دلیل آسیب، فعالیت بیش از حد و پیری، بعضی از دلایل شایع این نوع درد شانه است. بافت های پاره شده یا مشکلات ناشی از عضلات گرداننده شانه، از جمله علل دیگر است که اغلب در ورزشکاران اتفاق می افتد. در این مقاله، بیشتر در مورد عمل عضله دوسربازویی، خطرات و عوارض ممکن خواهیم فهمید.

چه هنگامی عمل تاندون دوزی عضله دوسربازویی انجام می شود؟

عمل عضله دوسربازویی معمولا برای درمان درد شانه ناشی از التهاب تاندون دو طرفه انجام می شود. اگر التهاب وجود نداشته باشد، اکثر افراد مبتلا به درد خفیف در جلوی شانه های خود ناشی از مشکلات عضلات گرداننده شانه یا rotator cuffs و یا بافت های پاره شده می شوند.

این نوع آسیب ها در ورزشکاران جوان، مانند شناگران، ژیمناست ها و کسانی که در ورزش های پرتاب دیسک و نیزه یا ورزش های فیزیکی شرکت می کنند، شایع تر است. درد دوسربازوی معمولا در قسمت جلویی شانه و در بالای استخوان بازو است که شانه تا آرنج را شامل می شود.

درد، در شب می تواند بدتر شود، که ممکن است به سایر قسمت های بازو و پشت هم گسترش یابد.  افراد همچنین ممکن است گرفتگی، سوزن شدن، تورم و مشکلات شانه و بازوها را تجربه کنند.
فرد نیز ممکن است در لبه بالایی شانه دچار صدمه باشد، جایی که استخوان بازو در مفصل قرار دارد. این آسیب ها به عنوان لابروم قدامی بالا و یا SLAP شناخته شده است. آنها همچنین می توانند تاندون عضله دوسربازوی را شامل شوند.

استفاده بیش از حد، کشیدن اجسام سنگین با بازو، کشش بازو و سایر حوادث می تواند باعث ایجاد مشکل SLAP شود.

روش های جراحی عضله دوسربازویی

اشکال مختلف عمل جراحی تاندون دوزی عضله دوسربازویی با بیهوشی عمومی انجام می شود. آنها شامل تکنیک های استفاده از بافت نرم یا تکنیک های ثابت سخت افزاری می باشند.

دو تکنیک اصلی بافت نرم شامل:

روش ایجاد سوراخ های کلیدی: جراحان سوراخ ها یا حفره هایی را در استخوان بازو ایجاد می کنند. با استفاده از ابزارهای کوچک، آنها به انتهای عضله دو سر پیچ می شوند.

تکنیک pitt: جراحان از دو سوزن استفاده می کنند تا تاندون را به یک رباط شانه متصل کنند.
در تکنیک های ثابت سخت افزاری، عضله دو سر تاندون ابتدا قطع و سپس دوباره به استخوان متصل می شود.

دو تکنیک اصلی جراحی بافت سخت عبارتند از:

تکنیک تثبیت تاندون: جراحان یک سوراخ در بالای استخوان بازو ایجاد می کنند، جایی که انتهای تاندون بریده شده را در آن جا قرار می دهند و با پیچاندن آن دور استخوان، تاندون را در جای خود محکم می کنند.

تکنیک دکمه اندو: جراحان تاندون را به یک دکمه متصل می کنند که به یک سوراخ در بالای استخوان بازو متصل می شود.

بازیابی

بازیابی پس از عمل در مراحل مختلف انجام می شود. برای حدود ۴ تا ۶ هفته، افراد نیاز به پوشیدن آتل برای محدود کردن استفاده از بازوی خود و اجازه دادن به ترمیم بافت ها دارند.

پس از ۶ هفته افراد می توانند حرکت بازوی خود را افزایش دهند. تحت هدایت یک درمانگر آموزش دیده، آنها به تدریج می توانند از تمرینات مقاومتی و قدرتی کمک بگیرند.

از طریق تمرینات منظم توانبخشی، افراد می توانند میزان فعالیت های دستها، بازوها و شانه های خود را افزایش و دامنه حرکت خود را گسترش دهند.

برای بازیابی و بازگشت کامل به تمام فعالیت ها حدود ۲۰ هفته زمان نیاز است. به دلیل این که  بسیاری از افراد ورزشکار هستند، مراحل بعدی بازیابی به منظور کمک در بازگشت به شرایط ورزشی فرد طراحی شده است. انجام ورزش های قلبی عروقی، مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری ثابت، حتی در طی ۴ تا ۶ هفته اول پس از عمل مجاز است. ورزش های شنا و پرتاب آخرین فعالیت هایی است که انجام می شوند.

زمان دقیق بازیابی بستگی به:

• شدت آسیب اصلی
• وجود سایر صدمات
• سن فرد
• وضعیت سلامتی قبل از آسیب
• اینکه آیا یک برنامه توانبخشی دنبال می شود

دارد.

میزان موفقیت

عمل عضله دوسربازویی دارای میزان موفقیت بالایی است. بیشتر افراد درمان شده با این روش درد کمتری داشته، از شانه ها بهتر استفاده کرده و توانایی بازگشت به ورزش و فعالیت های خود را دارند. یک مطالعه کوچک نشان داد که ۹۰ درصد افراد نتایج موفق داشته اند، اما برخی از آنها پارگی مجدد را تجربه کرده اند.

پزشکان معمولا در صورتی که این عمل تا ۳ ماه پس از آسیب اولیه انجام می شود، بیشترین تاثیر را برای آن قائل می شوند. با این حال، تحقیق نشان می دهد که حتی اگر عمل بعد از ۳ ماه از زمان آسیب دیدگی انجام شود نتایج مثبت ایجاد می شود.

عوارض جانبی

عوارض بعد از عمل غیر معمول است. در طول یک دوره ۳ ساله، محققان ۳۵۳ نفر را که  این عمل را انجام داده بودند تحت نظر گرفتند و تنها ۲ درصد عوارض را تجربه کردند.

عوارض گزارش شده پس از عمل شامل:

• آسیب مجدد استخوان تاندون یا استخوان مجاور
• ادامه درد
• مشکل جوش خوردن استخوان
• آسیب عصبی
• تغییر در ظاهر بازو

یکی از عوارض ممکن است یک بیماری شناخته شده به عنوان ناهماهنگی پاپی است. اگر یک تاندون آسیب دیده، پاره شده یا به طور غیر متصل به مفصل شانه باشد، می تواند مشکل ایجاد کند. گزارش شده است که در نهایت ۱۵ درصد از افرادی که تحت این عمل قرار گرفته اند نیاز به عمل جراحی اضافی دارند.

درمان های جایگزین

پزشکان معمولا قبل از استفاده از روش های تهاجمی، از راه کارهای استراحت، استفاده از یخ، فیزیوتراپی و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن برای درمان استفاده می کنند. آنها همچنین می توانند از تزریق استروئید برای کاهش التهاب استفاده کنند. اگر این درمان ها در کاهش درد و بازگرداندن آزادی حرکت کافی نباشند، فرد ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشد.

اگر تصمیم به عمل جراحی گرفته شود، افراد و پزشکان بین عمل عضله دوسر تاندون و روش  تنوتومی یکی را انتخاب خواهند کرد. تنوتومی یک روش ساده تر نسبت به عمل عضله دوسر تاندون است.

اما پزشکانی که از عمل عضله دوسربازویی حمایت می کنند می گویند این روش می تواند به جلوگیری از تغییر ظاهر عضله و حفظ قدرت بازو کمک کند. اغلب این روش برای مردان جوان و ورزشکاران بیشتر توصیه می شود.

با این حال، مطالعه ای که برای مقایسه بین عمل عضله دوسر تاندون و تنوتومی در ۴۲ نفر با سن کمتر از ۵۵ سال انجام شد، تفاوت زیادی بین دو روش، بر اساس قدرت، استقامت و ظاهر فیزیکی بازو مشاهده نشد.

چشم انداز

چشم انداز معمولا عمل عضله دوسربازویی مطلوب است. افراد هنگام خم شدن بازوها ممکن است کاهش قدرت را احساس کنند اما این کاهش قدرت مانع انجام فعالیت های روزمره نمی شود. افراد بعد از عمل جراحی باید با یک پزشک صحبت کنند.

اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است