سندرم رینود موضوع این نوشتار است. در ادامه به چیستی این سندرم، علائم، علل و درمانهای آن خواهیم پرداخت. با ما در وردنگار همراه باشید.
سندرم رینود چیست؟
سندرم رینود یا پدیده رینود وضعیتی است که جریان خود به اندامهای انتهایی بدن، از جمله انگشتان دست و پا، گوش و بینی، محدود و یا قطع میشود. این پدیده زمانی اتفاق میافتد که رگهای خونی در قسمتهای نامبرده منقبض میشوند. این انقباض و گرفتگی رگها مدتی طولانی به طول نمیانجامد اما در همان زمان نسبتاً کوتاه آسیبهای ناشی از این سندرم اتفاق میافتند.
سندرم رینود عموماً بر دو نوع است: اولیه و ثانویه. در نوع اولیه علائم به سبب دست زدن بر یک شیء سرد و یا بروز احساساتی همچون احساس خشم بروز میکنند، اما نوع ثانویه عمدتاً ناشی از اختلالات درونی است. در ادامه به این اختلالات و در کل هر آن چه که موجب ایجاد سندرم رینود میشود خواهیم پرداخت. اما ابتدا اجازه دهید مروری بر علائم این سندرم داشته باشیم.
علائم سندرم رینود
شایعترین علامت سندرم رینود تغییر رنگ انگشتان دست و پا، بینی و گوشها است. هنگامی که رگهای خونی حامل خون مسدود میشوند و یارای انتقال خون به مناطق نامبرده را ندارند منطقهی مورد نظر سفید، بنفش و یا بیرنگ شده و موجب احساس درد و سوزش در فرد مبتلا میشود. در افرادی که به سندرم رینود اولیه مبتلا هستند این درد و سوزش کمتر از درد و سوزشی است که افراد مبتلا به سندرم رینود ثانویه احساس میکنند.
ذکر این نکته لازم است که علائم ممکن است در هر فردی به نسبت فردی دیگر متفاوت باشند. در آخر گفتنی است که علائم رینود ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت به طول انجامند، این نکته نیز ممکن است در هر فرد به نسبت فردی دیگر متفاوت باشد.
علل سندرم رینود
دقیقاً مشخص نیست که سندرم رینود به چه سبب اتفاق میافتد، اما برخی موارد هستند که میتواند بروز سندرم رینود ثانویه را به همراه داشته باشند:
- استعمال سیگار
- مصرف برخی داروها از جمله آمفتامینها
- تصلب شرایین
- برخی بیماریهای خوایمنی از جمله آرتریت روماتوئید
- اسکلرودرمی
موارد زیر نیز ممکن است در بروز سندروم رینود، خصوصاً سندرم رینود اولیه، نقش داشته باشند:
- سرما
- استرس
- استفاده از ابزارهایی که موجب لرزش دست میشوند
چه کسانی در معرض ابتلا به سندرم رینود هستند؟
- گفته میشود که زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به پدیده رینود هستند.
- افراد زیر ۳۰ سال بیش از دیگران در معرض ابتلا به رینود اولیه هستند، این در حالی است که رینود ثانویه بیشتر در افراد بین ۴۰ تا ۵۰ سال دیده میشود.
- تجربه نشان داده افرادی که در محیطهای سرد زندگی میکنند به نسبت افراد ساکن مناطق گرم بیشتر در معرض ابتلا به رینود هستند.
تشخیص پدیده رینود
برای تشخیص ابتلا به سندرم رینود، پزشک ممکن است:
- در مورد علائم از شما بپرسد.
- معاینات فیزیکی را انجام دهد.
- از شما بخواهد آزمایش خون بدهید.
- برای تشخیص نوع اولیه یا ثانویه آزمایشهای میکروسکوپی بر روی ناخنهایتان انجام دهد.
درمانهای سندرم رینود
۱- تغییر سبک زندگی:
تغییر در سبک زندگی از جمله بهترین درمانهای سندروم رینود است. در این راستا باید:
- از مواد شیمیاییای که میتوانند موجب منقبض شدن رگهای خونی شوند دوری کنید.
- کافئین و نیکوتین نیز در منقبض شدن رگها نقش دارند، بنابراین از قهوه و سیگار نیز اجتناب کنید.
- ورزش کنید، چرا که هم موجب افزایش گردش خون و هم موجب کاهش استرس میشود.
- سعی کنید در معرض سرما قرار نگیرید و اجازه ندهید که دستان و پاهایتان خیلی سرد شوند.
۲- درمان دارویی:
پزشک ممکن است بر حسب شرایط ابتلای شما به سندرم رینود برخی داروها را تجویز کند از جمله:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد فشار خون
- داروهای رفع اختلال نعوظ
برخی داروها نیز وجود دارند که ممکن است وضعیت سندرم رینود را شدیدتر و بدتر کنند. از مصرف این داروها حتماً دوری کنید:
- داروهای مسدودکنندهی بتا
- داروهای مبتنی بر استروژن
- داروهای میگرنی
- قرصهای ضد بارداری
توجه داشته باشید که آغاز مصرف داروها و همچنین ترک داروها را به هیچ عنوان نباید بدون مشورت پزشک انجام دهید.
مقابله با حملهی سندرم رینود
به هنگام حملهی رینود میتوانید برای مقابله با آن کارهای زیر را انجام دهید:
- با جوراب و دستکش، دستان و پاهای خود را گرم نگه دارید.
- از محیط سرد خارج شوید.
- دستان و پاهای خود را با آب گرم، و نه داغ، شستشو دهید.
- از برخی روغنهای ضروری جهت ماساژ دستان و پاها استفاده کنید. روغنهایی همچون روغن رزماری، روغن گردو، روغن فلفل سیاه و روغن مورد سبز.
- آرامش خود را حفظ کنید و به خاطر داشته باشید که استرس میتواند موجب بدتر شدن شرایط شود.
اختصاصی وردنگار؛ هرگونه کپی برداری با نام و لینکدهی مستقیم مجاز است
