سلول های ایمنی که ما فکر می کردیم “بی فایده” هستند در واقع یک سلاح مبارزه با بیماری های عفونی مانند HIV هستند. یک گروه از سلول های ایمنی خود واکنشی که برای سلامت ما بی فایده و یا حتی خطرناک در نظر گرفته شده بودند، در واقع می تواند نوعی از سلاح های مخفی باشد که در بدن ما به منظور جلوگیری از عفونت های خطرناک حفظ می شوند.
با انجام آزمایش بر روی موش ها، محققان استرالیایی کشف کرده اند که سلول های بنیادی “خاموش” – لنفوسیت ها که به نظر می رسند در حالت خاموش قرار دارند و زمانی که فعال شوند می توانند به بدن فرد در شرایط خود واکنشی آسیب برسانند- می توانند برای مقابله با میکروب های مضر به کار بروند و نقش مهمی را در سیستم ایمنی بدن ایفا کنند، در غیر این صورت برای مبارزه قوی می شوند.
“کریس گودنو از موسسه تحقیقات پزشکی گارن می گوید: “سوال بزرگ در مورد این سلول ها این است که چرا آنها در همه جا و به این اندازه زیاد وجود دارند. “
کریس گودنو، پژوهشگر ایمونو ژنومیکس در این مورد اینگونه توضیح می دهد که ” همانطور که قبلا فکر می کردیم، آن ها آنتی بادی های اختصاصی بدن در برابر خطرات جدی سلامتی هستند و بدن به جای اینکه آنها را به طور کامل از بین ببرد، این سلول ها را نگه می دارد.” اکنون به نظر می رسد که ما پاسخی برای این کار داریم.
گودنو که ۳۰ سال پیش به شناسایی این سلول های خاموش یعنی سلول های B خود واکنشی کمک کرد، می گوید: دستگاه های ژنتیکی که سلول های تولید کننده آنتی بادی ها را برای حمله به بافت های بدن می سازند، می توانند به جای آن به مبارزه با عفونت های خارجی بپردازند. آنچه در اینجا بسیار هیجان انگیز است این است که سازگاری اساسا نشان دهنده نوع جدیدی از ایمنی است که ما هرگز در مورد آن نمی دانستیم.
این یافته می تواند راه را برای کشف واکسن های جدید جهت مبارزه با عفونت هایی مانند اچ آی وی و کامپیلوباکتر که از طریق سیستم ایمنی بدن ما به طور موثر مواد بیولوژیکی خود را پنهان می کنند، هموار کند.
گودنو به محققان سازمان استرالیا گفت: ” این یافته به طور کلی تفکر همگان را در مورد اینکه چگونه سیستم ایمنی بدن کار می کند تغییر می دهد و این مسئله تفاوت بین مهاجمان و سلول های خودی را حل می کند. این ایده که شما می توانید با یک آنتی بادی بد شروع کنید و آن را تبدیل به یک انتی بادی خوب کنید برای هر کسی قابل اجرا نیست”.
یافته هایی که تاکنون در مدل موش ها مشخص شده است، نشان می دهد که چگونه جهش های DNA ژن های آنتی بادی در مراکز جنینی،- که در آن سلول های B در طی واکنش ایمنی فعال می شوند – این آنتی بادی های واکنشی خود را مجددا برنامه ریزی می کنند و ظرفیت آنها در برابر مهاجمان خارجی تا ۵۰۰۰ برابر بیشتر است.
نخستین نویسنده این مطالعه، Deborah Burnett، در یک نشریه مطبوعاتی گفت: ” ما نشان داده ایم که این سلول های خاموش شده اهمیت حیاتی دارند. از آنجا که سیستم ایمنی بدن، آنها را از دست نداده و مسدود کرده است، از آن ها به عنوان سلاح هایی برای مقابله با مهاجمان با تاکتیک های ” گرگ در لباس گوسفند ” استفاده می کند که تقریبا غیر ممکن است که دیگر سلول های سیستم ایمنی بدن، با آنها مبارزه کنند.
محققان امیدوارند که امروزه بتوانیم به انواع جدیدی از درمان های مربوط به عفونت های خطرناک انسانی که می توانند از پاسخ های ایمنی متعارف بدنمان فرار کنند دست یابیم و این به ما اطلاع می دهد که چگونه این فوق جهش، در مرکز بنیادین سلول ها رخ می دهد.
ایزوین کارا و میشل سوزنسن زویز، از دانشگاه راکفلر، اظهار داشتند، این ایده که سلولهای خود واکنشی می توانند از طریق بازسازی به ایمنی کمک کنند، ممکن است در تفسیر یافته ها در واکنش به پاتوژن هایی که خود را در آنتی ژنهای میزبان، برای جلوگیری از ایمنی مهار می کنند، بسیار مهم باشند.” HIV یکی از این بیماری هاست.”
این یک پیشرفت قابل توجه برای یک گروه از سلول های ایمنی است که به مدت طولانی به عنوان سلولهای بی مصرف و خطرناک اشتباه گرفته شده بودند – و این نشان می دهد که هنوز هم باید درباره آنچه سیستم ایمنی بدن برای ما انجام می دهد، یاد بگیریم و چگونه می توان از مکانیزم های کاملا پنهان برای تقویت عملکرد بدنمان استفاده کنیم.
دکتر گودنو می گوید: ” اکنون می دانیم که هر سلول ایمنی در هنگام مبارزه با میکروب های مهاجم ارزشمند است و ما متوجه شده ایم که سیستم ایمنی بدنبه جای آن که سلول های بی مصرف را دور بریزد، آن ها را نگهداری، بازیافت، پاک و قابل استفاده می کند. “
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینک دهی مستقیم مجاز است
