ورزشکاران و انواع شخصیت آنها : آیا شما یک ورزشکار نوع D هستید؟
ورزشکاران و شخصیت شناسی آنها : آیا شما یک ورزشکار نوع D هستید؟ آرامش خود را حفظ و درخواست کمک کنید. بر طبق یک مطالعه جدید درباره شخصیت و عملکرد ورزشی، محققان می گویند ورزشکارانی که مضطرب هستند، به خود شک دارند، اغلب خود را تضعیف می کنند و در نتیجه می توانند تحت عنوان شخصیت “نوع D” یا “ناراحت کننده” توصیف شوند و ممکن است نیاز به یادگیری روش های مختلف برای مقابله با استرس های رقابت باشند.
آیا شما یک ورزشکار نوع D هستید؟
انواع شخصیت برای بسیاری از ما مشخص است. افراد نوع A که تمایل به رانندگی دارند، بی قرار هستند، افکار بلند پروازانه و جسورانه دارند، در حالیکه نوع B، عقب مانده و منفعل هستند.
این خصوصیات تشخیص رسمی روانپزشکی نیست، بلکه مفاهیم روانشناسی عمومی در مورد نحوه پاسخگویی به زندگی و استرس است. آنها در بعضی از مطالعات به نتایج مختلف سلامتی، از جمله خطرات بیماری های قلبی، ارتباط داده شده اند و در واقع، حدود ۲۰ سال پیش، روانشناسان در دانشگاه تیلبرگ در هلند برای اولین بار شخصیتی به نام نوع D را شناسایی کردند، پس از اینکه در بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری قلبی ویژگیهای شخصیتی خاصی را دیدند.
محققان اظهار داشتند که این بیماران به بدبینی و نگرانی تمایل دارند، احساسات و عواطف اجتماعی بیشتری از خود بروز می دهند و تمایل دارند احساسات خود را با خانواده یا پزشکان خود به اشتراک بگذارند. محققان هلندی این صفات را توصیف کرده اند – غم انگیز بودن همراه با مهار هیجانات – به عنوان شخصیت ناراحت کننده و یا نوع D مشخص شده است. از آن به بعد، دانشمندان مختلف تخمین زده اند که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از افراد دارای ویژگی های نوع D هستند و این ویژگی ها خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد و احتمال این که فرد با روال های معمول درمان شود، پایین می آید. افراد مبتلا به نوع D نیز اغلب بی سر و صدا هستند، چندین مطالعه نشان می دهد، که آنها احساس می کنند برای حضور در فعالیت های بدنی قدرت کافی را ندارند.
اما اینکه آیا داشتن شخصیت نوع D بر روی عملکرد ورزشی واقعی اثر می گذارد هرگز مورد بررسی قرار نگرفته است.
برای مطالعه جدید که در ماه آوریل در PLOS One منتشر شد، محققان دانشگاه تکنولوژی کوئینزلند در بریزبن استرالیا و سایر نهادها ۵۰۰ ورزشکار مرد و زن را جمع آوری کردند. بیشتر آنها دانشجویان کالج بودند و از آنها درباره احساسات خاصی که تجربه می کنند پرسیدند و از آنها خواستند تا یک پرسشنامه شخصیتی را تکمیل کنند که شامل ارزیابی هایی مانند:
“وقتی با مردم ملاقات می کنم، به راحتی تماس برقرار می کنم” و “من اغلب احساس نارضایتی می کنم” را تکمیل کنند. آنها همچنین شدت استرس ورزشکاران را در پرشورترین لحظات ورزشی، با استفاده از طیفی از سطوح پایین تنش تا شدت بالا، بررسی کردند.
در نهایت، برای بخش جداگانه ای از آزمایش، محققان از ۳۲ ورزشکار کالج مردانه خواستند پرسشنامه ارزیابی شخصیت و همچنین پرسشنامه دیگری در مورد سطح اطمینان و سطوح استرس فعلی افراد را تکمیل کنند.
آنها سپس مردان را از طریق یک تمرین ورزشی پیچیده و نا آشنا، شامل شوت کردن توپ و دویدن با حداکثر سرعت در حالی که تحت فشار قرار دارند مورد بررسی قرار دادند. پس از آن مردان پرسشنامه نهایی را درباره احساسی که آنها در طول تمرین بدست آوردند تکمیل کردند.
نتایج تحقیق
محققان بر این باورند که ۱۴۰ نفر از ورزشکاران در گروه اول به عنوان نوع D معروف شده اند. این ورزشکاران نسبت به دیگران در هنگام مواجهه با حساسیت های نسبتا جزئی مانند بیمار شدن مربی و از دست دادن بازی بسیار استرس بیشتری دارند.
به طور مشابه، تقریبا یک سوم از ورزشکاران در گروه دوم که به عنوان نوع D شناخته شده است،
اضطراب بیشتر و اعتماد به نفس کمتری را نسبت به دیگران نشان می دهند. آنها نیز در طی روال به آرامی و کمی ناامید بودند و پس از تکمیل پرسشنامه مشخص شد که احساس می کردند که بهتر است از کارهایی که به خوبی انجام نداده اند کناره گیری کنند و نمی خواستند به اشتباهاتشان فکر کنند.
اریکا بورکولز، سخنگوی دانشگاه تکنولوژی کوئینزلند، که این آزمایشات را رهبری می کند، این واکنش را که محققان به عنوان “استعفا / اخراج” نامگذاری می کنند، موثرترین پاسخ به مربیان ورزشی نمی داند.
او می گوید:
” اگر شما هنگام انجام اشتباهات فنی یا زمانی که مربی فریاد می زند احساس استرس می کنید و سپس سعی می کنید آن را نادیده بگیرید، مشکل شما حل نمی شود.”
او می گوید بهتر است، به طور مستقیم از مربی خود بپرسید که شما چه اشتباهی می کنید و چگونه می توانید آن را برطرف کنید.
اما، البته، شخصیتهای نوع D تعاملات اجتماعی را حتی با مربیان و همکاران خود آسان برقرار نمی کنند. او می گوید احتمالا مربیان، هم تیمی ها، والدین و دیگران ممکن است بخواهند این نوع ورزشکاران را زیر نظر بگیرند و گفتگوهای آرام را در مورد چگونگی تکمیل مهارت های خود بطور خاص تقویت کنند.
البته، حتی با بررسی صدها ورزشکار، این دو آزمایش نسبتا کوچک است و طرح های آنها نمیتوانند اثبات کنند که داشتن ویژگی های نوع D به طور مستقیم ورزشکاران را تحت تأثیر قرار می دهد. این مطالعه همچنین نمی تواند به ما بگوید که آیا شخصیت نوع D حقیقی یا دائمی است یا خیر.
اما یافته ها نشان می دهد زمانی که ما در طول ورزش و فعالیت ها احساس بی کفایتی می کنیم، ممکن است به کمک و راهنمایی نیاز داشته باشیم.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
