بیماری عفونی در کودکان چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟

بیماری عفونی در کودکان – بیماری های عفونی بیماری هایی هستند که توسط میکروب ها ایجاد می شوند. مهم است بدانیم که تمام میکروب ها (باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها) باعث بیماری نمی شوند. در واقع، در بدن یک میزبان باکتری ها معمولا بر روی پوست، پلک ها، بینی، دهان و روده ها زندگی می کنند. این باکتری ها فلور طبیعی نامیده می شوند و ساکنان طبیعی آن ها می باشند.

این فلور طبیعی برای ما مفید است. باکتری ها در روده های ما غذاها را تجزیه می کنند و ویتامین K، ویتامین ضروری برای همه ما می باشد. باکتری های طبیعی بر روی پوست و در دهان ما با جلوگیری یا کاهش احتمال این که ما با باکتری ها و قارچ های مضر آلوده شویم، از ما محافظت می کنند.

تعادل طبیعی باکتری ها توسط آنتی بیوتیک ها و بعضی از بیماری ها به هم می خورد. عفونت های ویروسی اغلب به سطوح بدن آسیب می رسانند و شرایط را برای عفونت باکتری های مضر تنظیم می کنند.
اغلب باکتری ها در سطح بدن مانند بینی یا گلو و یا در روده ها وجود دارند، اما هیچ بیماری ایجاد نمی کنند. این واکسن باکتری نامیده می شود و فرد دارای این باکتری حامل است. در بدن فرد حامل هیچ بیماری وجود ندارد، اما فرد حامل گاهی اوقات می تواند باکتری ها را به فرد دیگری منتقل کند. بسیاری از باکتری هایی که حمل می شوند می توانند باعث عفونت و بیماری شوند.

همیشه روشن نیست که چرا همان نوع باکتری که توسط یک کودک حمل می شود، باعث بیماری خفیف در کودک دیگر و عفونت جدی در بقیه کودکان می شود. گاهی اوقات این امر به دلیل عوامل خاصی در کودک یا باکتری است، اما اغلب پزشکان دلایل را درک نمی کنند.

برخی از عوامل مهم در کودک عبارتند از سن، ایمنی، تغذیه، آرایش ژنتیکی و سلامت عمومی. نوزادان بیشتر در معرض خطر هستند، زیرا سیستم های محافظتی آنها هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته و بالغ نیستند. نوزادان در معرض خطر هستند زیرا تمایل دارند همه چیز را در دهان خود قرار دهند و به ندرت دست هایشان را تمیز می کنند. کودکان بزرگتر در معرض خطر کمتری قرار می گیرند زیرا شرایط بهداشتی آنها بهتر است و از طریق آلودگی قبلی و یا حمل باکتری ها ایمنی می شوند.
یک عامل مهم دیگر عفونت برای یک کودک، استفاده از دستگاه های پزشکی مانند کاتترها (لوله ها در رگ های خونی یا مثانه) و لوله های دیگر (از جمله بینی به معده، بینی تا ریه ها) است. این کاتترها و لوله ها مسیر مستقیم را برای ایجاد باکتری ها و قارچ ها در خون، مثانه یا ریه فراهم می کنند. داروهایی نظیر کورتیکواستروئیدها (که در آسم و بسیاری از بیماری های دیگر استفاده می شود) و شیمی درمانی سرطان می توانند در توانایی کودک در مبارزه با عفونت دخالت کنند. حتی باکتری های ضد باکتری می توانند عامل اصلی کشتن محافظ طبیعی فلور باشند.

عوامل در باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها شامل ژن هایی هستند که میکروب ها را مضر می دانند. برخی از میکروب ها باعث ایجاد سموم می شوند که می توانند باعث بیماری شوند و یا به عفونت های ناشی از ژرم پوسیدگی کمک می کنند. نمونه هایی شامل انتروتوکسین ها هستند که باعث اسهال می شوند. توکسین تتنوس، باعث قفل  شدن فک می شود و توکسین سمی شوک، که منجر به فشار خون پایین و فروپاشی (شوک) می شود.

عفونت ها بخش عادی دوران کودکی هستند. اکثر کودکان در هر سال حداقل ۶ تا ۸ عفونت تنفسی (دستگاه تنفسی) را تجربه می کند. این شامل سرما خوردگی، عفونت گوش، عفونت سینوس، برونشیت و پنومونی است. عفونت های روده نیز شایع است.

هنگامی که اطفال در محیط های مراقبت از کودک و مدرسه جمع می شوند، این امکان برای عفونت وجود دارد که از یک کودک به دیگری گسترش می یابد.

همه عفونتها مسری نیستند (قابل انتقال از فرد به فردی دیگر) عفونت گوش و مثانه از کودک به کودک گسترش نمی یابد، در حالی که اسهال و سرماخوردگی به راحتی گسترش می یابند.

دوره انکوباسیون دوره ای است که یک کودک آلوده می شود تا زمانی که بیمار شود. گاهی اوقات انکوباسیون کوتاه است (مثلا یک روز یا بیشتر برای آنفلوانزا)، در حالی که در بقیه موارد زمان بسیار طولانی است (مثلا ۲ هفته برای استفراغ و چندین سال برای ویروس نقص ایمنی بدن .((HIV)در برخی موارد، فرد در طی دوره انکوباسیون می تواند بیماری را منتقل کند، در حالی که در دیگران فرد تا زمانی که به بیماری مبتلا نشود، نمی تواند آن را منقل کند. مدت زمانی که یک کودک می تواند بیماری را منتقل کند بستگی به میزان عفونت و بدن کودک دارد. بچه های کوچکتر اغلب بیشتر از کودکان بزرگتر می توانند بیماری را منتقل کنند.

عفونت گاهی اوقات خفیف است که علائم کم یا بدون علامت است. عفونت های دیگر باعث بیماری شدیدتر می شوند. عفونت ها به بخش های مختلف بدن (سلول ها و اندام) آسیب می رسانند و موجب التهاب می شوند. التهاب یکی از راه هایی است که یک کودک خود را از عفونت محافظت می کند. التهاب معمولا عفونت را از بین می برد. متاسفانه، التهاب می تواند برای کودک نیز مضر باشد. التهاب می تواند به اندامها آسیب برساند، باعث درد و دخالت در عملکرد طبیعی بدن شود.
بسیاری از عفونت ها می آیند و می روند، دیگران باعث درد و گاهی مرگ می شوند. برخی از عفونت ها خوب می شود، اما موجب آسیب دیدن ارگان ها می شوند. در حالی که بسیاری از میکروب ها می آیند و می روند، بعضی از میکروب ها حتی پس از تشخیص بیماری در بدن کودک باقی می مانند. به عنوان مثال، هرپس ویروس (هرپس سیمپلکس، ویروس سیتومگالا، ویروس اپشتاین بار، ویروس وریلا و ویروس های انسانی ۶ و ۷) به مدت طولانی در بدن کودک باقی می مانند. اگر فرزند شما آبله مرغان بگیرد، این ویروس در داخل سلول های عصبی او پس از بثورات و بیماری از بین می رود.

 ویروس می تواند بعدا در ادامه زندگی به عنوان بثورات ظاهر شود (هرپس زوستر).

هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است