سندروم تونل کارپال (CTS) بر روی یک عصب در مچ دست شما فشار می آورد. این باعث سوزش، بی حسی و درد در دست و انگشتان شما می شود. شما اغلب می توانید خودتان را درمان کنید، اما ممکن است چند ماه طول بکشد تا بهتر شود. اگر احساس بی حالی، سوزن شدن یا ضعف در دستان خود دارید، از پزشکتان درخواست کنید تا سندروم تونل کارپال را در مورد شما بررسی کند.
این مشکل ناشی از فشار وارد شده بر عصبی است که طول بازو را در بر می گیرد و از طریق عبور از مچ به دست می رسد. پزشک میدان حرکت و احساس شست دست شما را کنترل می کند و همچنین حرکت همه انگشتان را به جز انگشت کوچک شما کنترل می کند. نتیجه تونل کارپال، معمولا موجب می شود عصب ها در اثر تورم تنگ شوند.
اغلب مردم نمی دانند که چه چیزی باعث ایجاد سندروم تونل کارپال شده است. اما این ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد:
- حرکات تکراری، مانند تایپ کردن و یا هر حرکتی از مچ دست که بارها و بارها انجام می دهید. این امر مخصوصا در مورد اقداماتی است که دستانتان پایین تر از مچ دست شما قرار می گیرد.
- شرایط مانند کم کاری تیروئید، چاقی، آرتریت روماتوئید و دیابت
- بارداری
اگر سندروم تونل کارپال وجود داشته باشد و درمان نشود، نشانه های آن می تواند مدت زیادی طول بکشد، بدتر شود و حتی می توانند از بین بروند و دوباره بوجود بیاید. هنگامی که دکتر شما آن را زود
تشخیص می دهد، درمان آن آسان تر است.
علائم سندروم تونل کارپال چیست؟
شما ممکن است احساس سوزش، سوزن شدن یا خارش در کف دست و انگشت شست و یا انگشتان دست و پای خود احساس کنید.
شما ابتدا متوجه شده اید که انگشتان شما “خواب می می روند” . این اتفاق معمولا در شب به دلیل موقعیت آرام دست شما و در حالی که خواب هستید رخ می دهد.
در صبح، ممکن است در اثر سوزش در دستان خود بیدار شوید که ممکن است این سوزش به شانه شما برسد.
در موارد شدید چه اتفاقی می افتد؟
همانطور که سندروم تونل کارپال شدیدتر می شود، ممکن است دست از قدرت کمتری برخوردار باشد زیرا عضلات دست شما کوچک می شوند. گرفتگی درد و عضلات نیز بدتر می شود.
عصب مرکزی شروع به از دست دادن عملکرد به علت تحریک و یا فشار در اطراف آن می کند. این منجر به:
- تحرک عصبی کندتر
- از دست دادن احساس در انگشتان دست
- از دست دادن قدرت و هماهنگی، به ویژه توانایی استفاده از انگشت شست
- ایجاد آسیب عضلات دائمی و از دست دادن عملکرد در دست شما
می شود، بنابراین، باید به یک پزشک مراجعه کنید.
عوامل خطر سندروم تونل کارپال
شرایط پزشکی گاهی با سندروم تونل کارپال ارتباط دارند. این شرایط عبارتند از:
زنان این شرایط را سه برابر بیشتر از مردان دریافت می کنند.. هنگامی که بارداری چنین شرایطی را به ارمغان می آورد، علائم معمولا چند ماه پس از زایمان از بین می روند.
برخی از مشاغل که شامل تکرار حرکت یکسان با بازوی شما در مدت زمان طولانی هستند می توانند شانس شما را برای به ابتلا به این شرایط افزایش دهند.
این مشاغل عبارتند از:
- کارگر مونتاژ،فاضلاب یا آجری
- نانوا
- صندوقدار
- آرایشگر
- نوازنده
تستهای تشخیص سندروم تونل کارپال
پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که به سمت کف دست مچ دستتان را خم کنید یا مچ دست خود را به طور کامل بچرخانید.
آزمایش دیگری به نام EMG-NCV عملکرد عصب را در تونل کارپال اندازه گیری می کند.
چگونه درمان می شود؟
تغییر سبک زندگی
اگر علائم شما به علت حرکت تکراری باشد شما باید سبک کار و زندگی خود را تغییر دهید. ، می توانید از فواصل استراحت مکرر استفاده کنید یا فعالیت کمی که موجب درد می شود انجام دهید. برخی از تمرین های کشش و تقویت نیز می توانند کمک کنند. با دکتر خود در این مورد صحبت کنید.
استفاده از اسپیلنت
یک پاشنه مچ دست چیزی است که در دست خود قرار می دهید تا مچ دست شما را راست حفظ کند. این کمک می کند تا فشار عصب را از بین ببرید.
در حالی که خوابیده اید، آن را در شب می پوشید. این می تواند به شما در بهبود خواب کمک کند.
قبل از بهتر شدن احساس، باید تقریبا حداقل ۴ هفته آن را استفاده کنید.
شما می توانید اسپیلنت های مچ دست خود را به صورت آنلاین یا از داروخانه ها خریداری کنید.
مسکن ها
داروهای ضدافسردگی
داروهایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن ممکن است تسکین کوتاه مدت را برای درد تونل کارپال ارائه دهند. با این حال، شواهد کمی وجود دارد که بیان می کند آنها می توانند علت CTS را درمان کنند، بنابراین بهتر است که به آنها تکیه نکنید. با این حال پزشک شما ممکن است داروهای ضد التهابی یا استروئید را برای کاهش تورم به شما بدهد.
عمل جراحی
اگر هیچ یک از روش های فوق کار نکند، عمل جراحی ممکن است یک گزینه باشد. برای جراحی یک تزریق در مچ دست شما انجام می شود تا شما دردی (بی حس کننده موضعی) را احساس نکنید. تونل کارپال در داخل مچ دست شما قطع شده است و دیگر فشاری بر عصب وارد نیست. عملیات حدود ۲۰ دقیقه طول می کشد و شما مجبور نیستید یک شب در بیمارستان بمانید.
یک ماه پس از عملیات، می تواند به فعالیت های عادی خود بازگردید. می توانید در مورد عمل جراحی با دکتر خود صحبت کنید.
چه کارهایی را می توان برای کمک به خود انجام داد؟
- مچ دست خود را مستقیم نگه دارید
- از یک اسپلینت یا برس استفاده کنید که مچ دست شما را در حالت خنثی نگه می دارد.
اجتناب از خم شدن و استفاده از مچ دست خود به صورت مکرر - در مورد تمریناتی که ممکن است کمک کنند با پزشک خود صحبت کنید.
- با دست و مچ دست خود درست کار کنید.
- فعالیت و فضای کاری خود را به گونه ای تنظیم کنید که بتوانید هر گونه ناراحتی را به حداقل برسانید.
هرگونه کپی برداری با نام وردنگار و لینک دهی مستقیم مجاز است
