محافظت از دیوار بزرگ مرجانی با سپرهای خورشیدی
به منظور محافظت از صخره ها و دیوار مرجانی و جلوگیری از افزایش دمای آن ها، یک غشای محافظ که ۵۰ هزار بار نازک تر از موی انسان است به کار گرفته خواهد شد.
محققان دریافته اند که با استفاده از یک لایه حفاظتی بر روی سطح آب، می توان بخش های زیادی از تپه ها و دیوار مرجانی را خنک نگاه داشت و مانع از رخ دادن رویداد سفید شدن مرگبار مرجان ها شد.
این “سپر خورشیدی” از همان موادی ساخته شده که اسکلت تپه های مرجانی نیز از آن تشکیل شده است یعنی کربنات کلسیم.
این سپر به گونه ای طراحی شده که برای ایجاد یک مانع موثر در برابر نور خورشید بر روی سطح آب بالای مرجان ها و نه مستقیما بر روی مرجان ها قرار می گیرد.
آزمایش کوچکی که با استفاده از این روش توسط بنیاد Great Barrier Reef ، انجام شده توانسته به نتایج دلگرم کننده ای دست یابد.
آقای مارشدن می گوید:
دانشمندان اثربخشی غشای مولکولی را بر روی هفت گونه مختلف مرجانی در شرایطی مشابه رویداد سفید شدن مرجانی در مؤسسه ملی علوم دریایی استرالیا آزمایش نمودند.
این آزمایش ها نشان دادند که این غشا تا ۳۰ درصد نور را کاهش داده و در نتیجه در بسیاری از گونه های مورد مطالعه، میزان سفید شدن مرجان ها کاهش می یابد.
سفید شدن تهدید بزرگ و جدی برای تپه ها و دیوار مرجانی بزرگ و دیگر مناطق غنی مرجانی سرتاسر جهان به حساب می آید و مسئول “بزرگترین فرسایش های مرجانی است که تا سال ۲۰۱۶ ثبت گردیده است.
تهدید بزرگ برای دیوار مرجانی
به دلیل تغییرات آب و هوایی، دمای آب افزایش می یابد و مرجان ها تحت فشار قرار می گیرند.
این امر باعث ایجاد جلبک هایی بر روی آنها می شود که انرژی لازم برای زنده ماندن را از آنها می گیرد.
با توجه به این تهدید فراگیر و به ظاهر اجتناب ناپذیر، کارشناسان مرجانی خواستار “اقدامات جدی” برای نجات صخره های دریایی جهان هستند.
پیشنهادهایی که در حال حاضر توسط دانشمندان در نظر گرفته شده شامل اصلاح ژنتیکی مرجان ها و مهندسی ژنتیکی جو به منظور خنک سازی صخره ها می باشد.
از آنجا که این “سپرهای خورشیدی” کاملا تجزیه پذیر هستند، دانشمندان تصور می کنند که باید از عواقب ناخواسته ای که می تواند به واسطه تجزیه آنها رخ دهد اجتناب نمایند.
در این مورد، این موسسه از مهندسان شیمی و متخصصین علوم پلیمری همراه با کارشناسان اکولوژیست دریایی و کارشناسان مرجانی استفاده نمودند تا بتوانند غشای مورد نظر خود را تولید کنند.
آقای مارشدن خاطر نشان ساخت که این راه حل، راه حلی نیست که بتوان از آن در سراسر دیوار بزرگ مرجانی سیصد و چهل و هشت هزار کیلومتر مربعی استفاده نمود.
با این حال، او گفت که می توان از این روش به عنوان وسیله ای در جهت حفاظت از بخش های با ارزش یا صخره های مرجانی خاص استفاده کرد.
وی در ادامه سخنانش افزود:
“این راه حل مفهومی نیاز به کار و تست بیشتری دارد تا مرحله به مرحله پیشرفت نماید، اما در حقیقت یک پیشرفت هیجان انگیز در این زمینه به شمار می آید.”
اختصاصی وردنگار؛ هرگونه کپی برداری با نام و لینکدهی مستقیم مجاز است