آرتریت پسوریاتیک و استئوآرتریت نوعی از آرتریت است. آرتریت پسوریاتیک یک اختلال خود ایمنی است که در برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق می افتد. استئوآرتریت یک حالت دژنراتیو است و زمانی رخ می دهد که غضروف در انتهای استخوان از بین می رود. آرتروز یک اصطلاح است که برای توصیف بیش از ۱۰۰ بیماری که موجب درد مفصل یا آسیب مفصلی شده اند، استفاده می شود. استئوآرتریت (OA) شایع ترین نوع آرتریت است که بیش از ۳۰ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. آرتریت پسوریازیس (PsA) و OA برخی از نشانه های رایج را بر روی مفاصل ایجاد می کنند، اما برخی از تفاوت های کلیدی بین شرایط نیز وجود دارد.
علائم چیست؟
علائم استئوآرتریت
علائم OA متفاوت و وابسته به بخشی از بدن است که تحت تاثیر قرار می گیرد. علایم OA به طور کلی عبارتند از:
- مفاصل دردناک و سفت (بخصوص پس از استراحت یا استفاده بیش از حد)
- مفاصل متورم شده
- محدوده حرکتی کاهش یافته
- سر و صدا هنگام خم شدن مفصل
- غده های قابل توجه در استخوان در نزدیکی مفاصل آسیب دیده
- تغییر در شکل مفصل
OA می تواند هر گونه مفصل را تحت تاثیر قرار دهد، اما اغلب در موارد زیر اتفاق می افتد:
- انگشتان
- لگن
- زانو
- پشت کمر
- گردن
- انگشتان پا
تمایز بین PsA و OA
علائم زیر ممکن است به تمایز بین PsA و OA کمک کنند:
علائم پوستی: PsA همراه با پسوریازیس، یک بیماری پوستی که باعث بروز خارش، قرمز و پوسته پوسته شدن می شود ظاهر می شوند. این بثورات باعث می شود پوست ضخیم تر و قرمز شود. لکه های سفید نیز ممکن است ایجاد شوند. تغییرات پوستی PsA منحصر به فرد است، که به پزشکان کمک می کند تا بیماری را تشخیص دهند.
تغییر ناخن: پسوریازیس و PsA می توانند ناخن ها را از بین ببرند. حداقل ۸۰ درصد از افرادی که مبتلا به PsA هستند، ناخن های رنگی، نازک یا ضخیم دارند. افراد مبتلا به OA تغییراتی در ناخن ندارند.
تورم انگشتان دست و پا:PsA یک بیماری التهابی است که باعث ایجاد تورم انگشتان پا و انگشتان دست می شود به طوری که آنها می توانند شبیه سوسیس شوند. تورم علامت قابل توجهی از OA نیست، اگرچه در اطراف مفاصل دارای التهاب وجود دارد.
ناهنجاری مفصلی: OA همراه با رشد اسپورهای استخوانی (توده استخوانی) در مفاصل آسیب دیده و همچنین مفصل های التهابی در مفاصل دستان رخ می دهد. استخوان اسپور در OA ممکن است سبب شود که تغییر شکل در ظاهر مفصل ایجاد شود. مفاصل آرتریت همچنین به علت کمبود
غضروف دچار سایش می شوند. التهاب می تواند بر روی استخوان های متصل به تاندون تاثیر بگذارد.
علائم چشم: افراد مبتلا به PsA ممکن است دچار التهاب چشم شوند. سایر علائم مربوط به چشم شامل تغییر در دید و درد در ناحیه چشم است.
علل چیست؟
علل هر یک کاملا متفاوت هستند:
علل آرتروز پسوریاتیک
PsA یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی است که بدن به اشتباه سلولهای خود را به عنوان عامل تهدید در نظر گرفته و به آنها حمله می کند. دلیل این اتفاق ناشناخته است. عوامل ژنتیکی و محیطی نیز در این فرایند بیماری نقش دارند.
PsA تنها بر کسانی که بیماری پسوریازیس پوستی دارند، تاثیر می گذارد. برآورد شده است که ۳۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس PsA را توسعه می دهند. علائم پوستی معمولا قبل از علائم مربوط به مفاصل ایجاد می شوند. علائم آرتروز در ۱۵٪ موارد در ابتدا ظاهر می شوند.
علل استئوآرتریت
از سوی دیگر،OA ناشی از فروپاشی تدریجی غضروف در انتهای استخوان است. غضروف یک بافت انعطاف پذیر و لغزنده است که با محافظت از انتهای استخوان ها، به آنها اجازه می دهد تا بدون اصطکاک در برابر یکدیگر حرکت کنند. اگر غضروف به طور کامل از بین برود، حرکت استخوان در برابر استخوان باعث درد، سختی و کاهش میزان حرکت می شود. همچنین باعث آسیب برگشت ناپذیر به مفصل و استخوان می شود.
عوامل خطر
عوامل خطر آرتریت پسوریازیس
فاکتورهایی که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند عبارتند از:
سن: PsA در افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله رخ می دهد اما می تواند بر هر گروه سنی تاثیر بگذارد.
ژن ها: تقریبا ۴۰ درصد از افرادی که به PsA مبتلا می شوند، دارای یک عضو خانواده مبتلا بهPsA یا پسوریازیس هستند.
وضعیت سلامتی: ممکن است از طریق عفونت، آسیب و یا استرس شدید در افراد مبتلا به پسوریازیس یا سایر بیماری های خودایمنی باعث ایجاد علائم مزمن شود.
عوامل خطر پوکی استخوان
عوامل خطر برای OA عبارتند از:
سن: احتمال ابتلا به OA در افراد مسن بالاتر است.
ژن ها: برخی از ویژگی های ارثی ممکن است در افراد مبتلا به OA ایجاد شود، از جمله مشکلات
تولید کلاژن بدن یا نحوه ترکیب استخوان ها
جنسیت: زنان بیشتر مبتلا به OA هستند.
وزن: اضافه وزن یا چاقی باعث ایجاد اضطراب در مفاصل می شود که به توسعه OA کمک می کند. چربی بدن همچنین می تواند پروتئین هایی ایجاد کند که باعث التهاب مفاصل می شوند.
آسیب مفاصل: سابقه آسیب یا حرکات تکراری در مفاصل ممکن است خطر OA را افزایش دهد. ورزشکاران و افراد حرفه ای که نیاز به ایستادن طولانی مدت یا حرکات تکراری دارند بیشتر احتمال دارد که دژنراسیون غضروف را تجربه کنند.
گزینه های درمان
هیچ درمانی برای PsA یا OA وجود ندارد. درمان بر مدیریت علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر متمرکز است.
درمان PsA
درمان برای PsA عبارتند از:
داروها
داروهای متعددی از جمله:
- مسکن ها
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)
- ایمنی
- مهار کننده های TNF-alpha
- تزریق استروئید
- داروها برای بهبود وضعیت پوست و ناخن
عمل جراحی
اگر مفصل به شدت آسیب دیده باشد جراح ممکن است آن را با یک مفصل مصنوعی جایگزین کند که از پلاستیک و فلز ساخته شده است.
تغییر سبک زندگی
برخی از اصلاحات شیوه زندگی که ممکن است کمک کنند عبارتند از:
- حفاظت از مفاصل در طول فعالیت های روزمره خانگی
- حفظ وزن سالم که باعث کاهش استرس در مفصل می شود.
- حفظ رژیم ضد التهابی
- مشارکت در ورزش منظم برای ایجاد عضله و تشویق انعطاف پذیری مفاصل
- خوابیدن به اندازه کافی برای مقابله با خستگی ناشی از داروها و بیماری های مزمن
- در صورت لزوم از حمایت عاطفی بهره ببرید
درمان OA
علائم OA را می توان از طریق:
دارو:
- استامینوفن
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
- دلوکستین ها (Cymbalta)
- تزریق داروها
روش های درمانی
پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای افراد مبتلا به OA توصیه کند. یک درمانگر فیزیوتراپی می تواند یک برنامه ورزشی برای کاهش درد، تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکت ایجاد کند. یک کارآموز درمانگر به مردم می آموزد که چگونه در هنگام انجام کارهای روزانه فشار ناشی بر روی مفاصلشان را کاهش دهند.
عمل جراحی
جراحی ممکن است برای جایگزینی مفاصل آسیب دیده با شدت زیاد ضروری باشد. جایگزینی مفاصل آخرین گزینه است.
تغییر سبک زندگی
تغییرات شیوه زندگی که ممکن است به OA کمک کند عبارتند از:
- انجام ورزش منظم برای تقویت عضلات اطراف مفصل
- حفظ وزن بدن سالم برای کاهش استرس بر مفصل
- استفاده از فشرده های گرم و سرد برای کاهش درد
- استفاده از کرم درد بدون علامت (OTC) برای تسکین علائم موقت
- حمایت از مفاصل ضعیف با کفشهای مناسب و یا تکنیک های دیگر
- خوابیدن به اندازه کافی برای مقابله با خستگی ناشی از داروها و بیماری های مزمن
- در صورت لزوم از حمایت عاطفی بهره ببرید
کلام آخر
هیچ درمانی برای PsA یا OA وجود ندارد، اما علائم را می توان با
- داروها
- درمان ها
- تغییر سبک زندگی
- عمل جراحی اتصالاتی که به شدت آسیب دیده اند
مدیریت کرد.
اگر علائم چند هفته ادامه پیدا کنند، افراد مبتلا به مفاصل دردناک، متورم و یا سفت باید دکتر را ببینند. این شرایط می تواند ناتوان کننده باشد و در صورت درمان نشدن موجب خسارت بیشتر شود.
اختصاصی وردنگار – هرگونه کپی برداری با نام و لینکدهی مستقیم مجاز است.
